กลุ่มการปรึกษาตามแนวคิดอัตถิภาวนิยมเพื่อเสริมสร้างภาวะผู้นำ แก่ผู้นำครอบครัวมุสลิมตามแนวทางศาสดา
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบภาวะผู้นำในกลุ่มผู้นำครอบครัวมุสลิมก่อนและหลังเข้าร่วมกลุ่มการปรึกษาตามแนวคิดอัตถิภาวนิยม 2) เปรียบเทียบภาวะผู้นำในกลุ่มผู้นำครอบครัวมุสลิมที่เข้าร่วมกลุ่มการปรึกษาตามแนวคิดอัตถิภาวนิยมกับกลุ่มที่ไม่ได้เข้าร่วมกลุ่มการปรึกษาตามแนวคิดอัตถิภาวนิยม เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้นำครอบครัวมุสลิม ตำบลบาโลย อำเภอยะหริ่ง จังหวัดปัตตานี อายุ 15 - 30 ปี ที่มีคะแนนภาวะผู้นำอยู่ในระดับปานกลาง มีความสมัครใจในการเข้าร่วมกลุ่มการปรึกษา โดยใช้วิธีการเลือกแบบจับคู่ (Match pair) แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 8 คน เครื่องมือที่ใช้วิจัย ได้แก่ 1) แบบประเมินภาวะผู้นำ มีค่าความเชื่อมั่น .95 2) โปรแกรมกลุ่มการปรึกษาตามแนวคิดอัตถิภาวนิยมเพื่อเสริมสร้างภาวะผู้นำแก่ผู้นำครอบครัวมุสลิมตามแนวทางศาสดา จำนวน 8 ครั้ง สถิติที่ใช้วิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติของนอนพาราเมตริก Wilcoxon Matched-pairs Signed rank test และ Mann-Whitney U test วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติแบบวิเคราะห์คะแนนผลการวิจัย พบว่า 1) ผลการเปรียบเทียบภาวะผู้นำในกลุ่มผู้นำครอบครัวมุสลิมก่อนและหลังเข้าร่วมกลุ่มการปรึกษาตามแนวคิดอัตถิภาวนิยม มีภาวะผู้นำหลังการเข้าร่วมการทดลองสูงกว่าก่อนเข้าร่วมการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) ผลการเปรียบเทียบภาวะผู้นำในกลุ่มผู้นำครอบครัวมุสลิมที่เข้าร่วมกลุ่มการปรึกษาตามแนวคิดอัตถิภาวนิยมกับกลุ่มที่ไม่ได้เข้าร่วมกลุ่มการปรึกษาตามแนวคิดอัตถิภาวนิยม มีภาวะผู้นำสูงกว่ากลุ่มที่ไม่ได้เข้าร่วมโปรแกรมฯอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ. (2558). ความรุนแรงต่อเด็กและสตรี. เรียกใช้เมื่อ 3 มีนาคม 2564 จาก https://d.dailynews.co.th/politics/829654/
ณลิณ ควรครู. (2556). ผลการพัฒนาคุณค่าในตนเองของเด็กและเยาวชนในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดนครพนม โดยการให้คําปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีอัตถิภาวนิยม. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการศึกษา . มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ดลมนรรจน์ บากา และคณะ. (2552). ปัจจัยเสี่ยงที่ส่งผลต่อพฤติกรรมก้าวร้าวของเยาวชนไทยมุสลิมในสามจังหวัดชายแดนใต้. ใน เอกสารทางวิชาการหมายเลข 761. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ดวงมณี จงรักษ์. (2556). ทฤษฏีการปรึกษาและจิตบำบัดเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
นิธิรา สระโพธิ์. (2565). ผลของการให้การปรึกษาแบบกลุ่มตามแนวคิดอัตถิภาวะนิยมร่วมกับหลักการอิสลามเพื่อเสริมสร้างกลวิธีในการเผชิญปัญหาของแม่วัยใสมุสลิมในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 17(1), 29-39.
ภัทรพร เตชทวีฤทธิ์. (2561). การศึกษาผลของการให้คําปรึกษาแบบกลุ่มตามแนวอัตถิภาวนิยมผสานเอ็นเนียแกรมที่มีต่อความฉลาดทางจิตวิญญาณของผู้ใหญ่วัยทํางาน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาประยุกต์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วจนา วรรลยางกูร. (2562). แด่สันติสุขและความมั่นคง’ ชายแดนใต้กับการแก้ปัญหาที่ไม่พูดถึงสาเหตุ. เรียกใช้เมื่อ 26 มีนาคม 2564 จาก https://www.the101.world/peace-process-in-deep-south/
วันเพ็ญ อำนาจกิติกร. (2563). ปัจจัยทางจิตสังคมของผู้ติดยาเสพติด. เรียกใช้เมื่อ 14 เมษายน 2564 จาก https://www.gotoknow.org/user/aounza/profile
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2562). ตารางประชากรจำแนกตามศาสนา หมวดอายุ และเขตการปกครอง. สสช. เรียกใช้เมื่อ 23 เมษายน 2564 จาก http://popcensus.nso.go.th/ show_table.php?t=t&yr=2543&a=1
สุววุฒิ วงศทางสวัสดิ์. (2559). ผลของการปรึกษาเชิงจิตวิทยารายบุคคลแบบออนไลน์แนวอัตถิภาวนิยม-มนุษยนิยมต่อสุขภาวะของนิสิตนักศึกษาปริญญาตรีที่มีบุคลิกภาพแบบไม่มั่นคงทางอารมณ์. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อาหมัด ฮูเซน อัลฟารีตีย์. (2552). 40 หะดีษสร้างครอบครัวคุณธรรมสู่สังคมอุดมสุข. เรียกใช้เมื่อ 3 ตุลาคม 2564 จาก http://islamhouse.com/th/books/202892
Corey, G. (2012). Theory and practice of group counseling. (8th ed.). Belmont, CA: Brooks/Cole, Cengage Learning.
Gawrys, R. & Brown, E. (1970). Group guidance and counseling in schools. New York: McGraw Hill.
Ohlsen, M. M. (1977). Group counseling (2nd ed.). New York: Holt Rinehart and Winston Inc.
Uswatul R. (2018). Patterns of Family Development in an Islamic Perspective in Islam. In Master of Praise and Communication Islamic Guidance and Counseling major. Islam negeri.