รูปแบบการพัฒนาผู้นำเยาวชนในบริบทพื้นที่บ้านเกิด กรณีศึกษา: กลุ่มเยาวชนบ้าน “นากอ” ตำบลอัยเยอร์เวง อำเภอเบตง จังหวัดยะลา

Main Article Content

คมวิทย์ สุขเสนีย์
นินุสรา มินทราศักดิ์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. วิเคราะห์รูปแบบการพัฒนาผู้นำเยาวชนในบริบทพื้นที่บ้านเกิด และ 2. เสนอแนวทางพัฒนาผู้นำเยาวชนในบริบทพื้นที่บ้านเกิดแบบมีส่วนร่วม กรณีศึกษา กลุ่มเยาวชนบ้าน “นากอ” ตำบลอัยเยอร์เวง อำเภอเบตง จังหวัดยะลา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ ประธานกลุ่มเยาวชน และคณะกรรมการเยาวชนบ้าน “นากอ” ปลัดองค์การบริหารส่วนตำบลอัยเยอร์เวง เจ้าหน้าที่องค์การบริหารส่วนตำบล          อัยเยอร์เวง กลุ่มเยาวชน และเครือข่ายกลุ่มเยาวชน รวมทั้งสิ้นจำนวน 19 คน โดยการคัดเลือกแบบเจาะจง ตามคำแนะนำจากผู้ที่เกี่ยวข้องกับเยาวชนในพื้นที่ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง และการสนทนากลุ่ม รวมทั้งการสังเกตแบบมีส่วนร่วม วิเคราะห์ข้อมูล ด้วยวิธีสอบสามเส้าเพื่อเปรียบเทียบ ข้อค้นพบที่ได้ศึกษา จําแนกและจัดระบบข้อมูลออกให้เป็นระบบ แล้วตีความสร้างข้อสรุปแบบอุปนัย (Analytic induction) วิเคราะห์หาบทสรุปร่วมกันของเรื่องนั้น แล้ว นําเสนอข้อมูลเป็นข้อความแบบบรรยาย ผลการวิจัยพบว่า 1. ผลการวิเคราะห์รูปแบบการพัฒนาผู้นำเยาวชนในบริบทพื้นที่บ้าน ประกอบด้วย 5 ด้าน ดังนี้ 1) บริบทชุมชนบ้าน “นากอ” 2) ด้านผู้นำ และแนวคิดของการสร้างกลุ่มเยาวชนบ้าน “นากอ” 3) ด้านปัจจัยการขับเคลื่อนกลุ่มเยาวชนบ้าน “นากอ” 4) ด้านการสร้างกิจกรรมปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม 5) ด้านการประสานงานของกลุ่มและเครือข่าย และ 2) แนวทางพัฒนาผู้นำเยาวชนในบริบทพื้นที่บ้านเกิดแบบมีส่วนร่วม ในการขับเคลื่อนและสร้างกลุ่มมีความเข้มแข็งยิ่งขึ้น ด้วยปัจจัยที่เอื้อในการขับเคลื่อนซึ่งประกอบด้วย 3 ประการ ได้แก่ 1) เยาวชนกล้าคิด 2) เยาวชนกล้าปฏิบัติ และ 3) ได้รับการหนุนเสริมและมีส่วนร่วมในการพัฒนาจากชุมชน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สุขเสนีย์ ค., & มินทราศักดิ์ น. (2023). รูปแบบการพัฒนาผู้นำเยาวชนในบริบทพื้นที่บ้านเกิด กรณีศึกษา: กลุ่มเยาวชนบ้าน “นากอ” ตำบลอัยเยอร์เวง อำเภอเบตง จังหวัดยะลา. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 7(4), 65–76. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/263383
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

โกวิทย์ พวงงาม. (2553). การจัดการตนเองของชุมชนและท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: บพิธการพิมพ์.

จรรยา สุวรรณทัต. (2535). พัฒนาการกับการอบรมเลี้ยงดู ประมวลบทความวิชาการฉบับพิเศษ พ.ศ. 2525-2535. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ชมพูนุช ศรีพงษ์ และคณะ. (2561). ความทุ่มเทในการปฏิบัติงานแก้ไขปัญหาและรักษาความ มั่นคงในพื้นที่จังหวัดชายแดนใต้ของกำลังพลกองทัพภาคที่ 4 กองทัพบกไทย. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.

ซูไฮมี มีนา. (20 กันยายน 2564). แนวทางการพัฒนาเยาวชนนักสื่อสาร. (นายคมวิทย์ สุขเสนีย์, ผู้สัมภาษณ์)

ทิศนา แขมมณี. (2549). วิธีสอนสำหรับครูมืออาชีพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์.

ปริญญา สิงห์เรือง. (2561). ชุมชนเข้มแข็ง: กรณีศึกษาบ้านดอนหมู ตำบลขามเปี้ย อำเภอตระการ พืชผล จังหวัดอุบลราชธานี. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมศาสตร์และการพัฒนา. มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.

สถานีวิทยุเบตง จ.ยะลา. (2562). เยาวชนบ้านนากอ ตำบลอัยเยอร์เวง อำเภอเบตง จังหวัดยะลาฯ. เรียกใช้เมื่อ 10 กันยายน 2564 จาก https://thainews.prd.go.th/th/news /print_news/TCATG190321152654392

สภานโยบายวิจัยและนวัตกรรมแห่งชาติ. (2560). ร่างยุทธศาสตร์การวิจัยและนวัตกรรม 20 ปี พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพมหานคร: บริษัท โคคูน แอนด์ โค จำกัด.

อารี หนูชูสุข. (2564 กันยายน 2564). แนวทางการพัฒนาเยาวชนนักสื่อสาร. (นายคมวิทย์ สุขเสนีย์, ผู้สัมภาษณ์)

อำภา จันทรากาศ. (2543). ทุนทางชุมชนที่ส่งผลต่อความเข้มแข็งของชุมชน. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาชาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.