ผลของการใช้กิจกรรมละครเพื่อการสื่อสารคุณธรรมและจริยธรรมคริสเตียน สำหรับนักศึกษาหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคริสตศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยคริสเตียน

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพคุณธรรมและจริยธรรมคริสเตียนของนักศึกษาหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคริสตศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยคริสเตียนก่อนและหลังการทดลอง และ 2) เปรียบเทียบผลคะแนนเฉลี่ยคุณธรรมและจริยธรรมคริสเตียนของนักศึกษาหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคริสตศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยคริสเตียนก่อนและหลังการใช้กิจกรรมละคร เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง (Quasi-Experimental Research) ซึ่งเป็นการวิจัยกลุ่มเดียว วัดผลคะแนนคุณธรรมและจริยธรรมคริสเตียนก่อนและหลังการทดลอง (The one group pretest-protest design) ประชากรและกลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักศึกษาหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคริสตศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยคริสเตียน            ที่ลงทะเบียนเรียนในปีการศึกษา 2565 จำนวน 43 คน เครื่องมือที่ใช้วิจัยครั้งนี้ได้แก่ แบบสอบถามที่สร้างขึ้น ซึ่งเป็นลักษณะแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ แบบสอบถามมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.855 สถิติที่ใช้วิจัยและวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติ Pair-sample t-test ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพคุณธรรมและจริยธรรมครสเตียนของนักศึกษาของนักศึกษาของหลักสูตรศิลป
ศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคริสตศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยคริสเตียน โดยภาพรวมก่อนการใช้กิจกรรมละครอยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.41, S.D. = 0.199) โดยภาพรวมหลังการใช้กิจกรรมละครอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.50, S.D. = 0.363) และ 2) ผลการเปรียบเทียบผลคะแนนเฉลี่ยคุณธรรมและจริยธรรมคริสเตียนของนักศึกษาหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคริสตศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยคริสเตียน หลังการใช้กิจกรรมละครผลคะแนนเฉลี่ยคุณธรรมและจริยธรรมคริสเตียนของนักศึกษาหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคริสตศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยคริสเตียนสูงกว่าก่อนการใช้กิจกรรมละคร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01