การสื่อสารการตลาดของมาสคอตน้องเหน่อเพื่อส่งเสริมแบรนด์จังหวัดสุพรรณบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคของการสื่อสารการตลาดของมาสคอตน้องเหน่อในการส่งเสริมแบรนด์จังหวัดสุพรรณบุรี 2) เพื่อเสนอแนะแนวทางการปรับปรุงการสื่อสารการตลาดของมาสคอตน้องเหน่อเพื่อส่งเสริมแบรนด์จังหวัดสุพรรณบุรี โดยใช้ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ทำการเก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกด้วยเทคนิคการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง จากภาคราชการจำนวน 5 คน และภาคเอกชนจำนวน 3 คน จากคณะกรรมการขับเคลื่อนแบรนด์น้องเหน่อที่กำหนดนโยบายการสื่อสารการตลาดของมาสคอตน้องเหน่อ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยเทคนิคการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา (Content analysis) โดยตรวจสอบความสอดคล้องกับวัตถุประสงค์การวิจัย นำข้อมูลมาเรียบเรียงและจำแนกอย่างเป็นระบบวิเคราะห์หาความเชื่อมโยงและความสัมพันธ์เชิงทฤษฎีเพื่อให้ได้คำตอบตามวัตถุประสงค์การวิจัย ผลการวิจัยพบปัญหาและอุปสรรค ได้แก่ การใช้แพลตฟอร์มการสื่อสารออนไลน์ที่จำกัดและขาดความหลากหลาย ขาดการบริหารจัดการแพลตฟอร์มในนามมาสคอตน้องเหน่อ เพราะใช้แพลตฟอร์มออนไลน์ของสำนักงานประชาสัมพันธ์จังหวัด จึงทำให้ขาดความโดดเด่นของมาสคอตน้องเหน่อในการสื่อสารข่าวสารข้อมูล ขาดการสร้างเรื่องราวเพื่อดึงดูดความสนใจจากผู้คน ขาดการสื่อสารเชิงรุกผ่านช่องทางออฟไลน์และออนไลน์ ความแตกต่างของรูปทรงระหว่างมาสคอตและหุ่นน้องเหน่อ โดยมีข้อเสนอแนะสำหรับการปรับปรุงคือ จัดทำ Website ของมาสคอตน้องเหน่อเพื่อนำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับน้องเหน่อ จัดให้มีการสื่อสารการตลาดผ่านสื่อสังคมออนไลน์ที่หลากหลาย จัดทำสื่อออฟไลน์เพื่อเผยแพร่ สร้างการสื่อสารด้วยการเล่าเรื่อง สร้างแผนงานเชิงรุก จัดทำการวิเคราะห์กลุ่มเป้าหมาย การผลิตหุ่นน้องเหน่อมีรูปลักษณ์ให้เหมือนกับมาสคอตน้องเหน่อ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กะรัตเพชร บุญชูวิทย์ และวรัชญ์ ครุจิต. (2561). การศึกษาการสื่อสารแบรนด์ของคุมะมงผ่านสื่อออนไลน์. วารสารการสื่อสารและการจัดการนิด้า, 4(1), 43-61.
พจน์ ใจชาญสุขกิจ. (2558). กลยุทธ์การสื่อสารเพื่อบริหารแบรนด์และสื่อสารการตลาดในยุคดิจิทัล.กรุงเทพฯ: สมาคมประชาสัมพันธ์ไทย.
สุชาดา วัฒนารักษ์. (2563). การสื่อสารอัตลักษณ์จังหวัดด้วยมาสคอตเพื่อส่งเสริมการ ท่องเที่ยวไทย. ใน นิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขานิเทศศาสตร์การตลาด.
มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
เสริมยศ ธรรมรักษ์. (2557). การสื่อสารแบรนด์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
Callcott, M. F., & Phillips, B. J. (1996). Observations: Elves Makes Good Cookies: Creating Likable Spokes-Character Advertising. Journal of
Advertising Research, 36(5), 73-79.
Greyser, S. A., & Urde, M. (2019). What does your corporate brand stand for. Harvard Business Review, 1(2), 82-89.
Inoue, H., & Fujisaki, Y. (2018). Impression Space Analysis of Local Mascot Characters for Regional Promotion. Journal of Advanced
Computational Intelligence and Intelligent Informatics, 22(5), 731-737.
Kavaratzis, M. (2009). Cities and their brands: Lessons from corporate branding. Place branding and public diplomacy, 5(1), 26-37.
Warren, G., & Dinnie, K. (2017). Exploring the dimensions of place branding: an application of the ICON model to the branding of Toronto.
International Journal of Tourism Cities, 3(1), 56-68.
Wattanacharoensil, W., Kantamara, S., & Muangasame, K. (2021). An investigation of the Kumamon and Sukjai mascots on destination
branding. Journal of Place Management and Development, 14(2), 201-221.
