โปรแกรมออนไลน์เพื่อพัฒนาทักษะการสอนภาษาอังกฤษยุคดิจิทัลสำหรับสาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยแบบทดสอบก่อนและหลังกับกลุ่มเดี่ยวในครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ 1) พัฒนาโปรแกรมออนไลน์เพื่อเสริมสร้างทักษะการสอนภาษาอังกฤษยุคดิจิทัลสำหรับสาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย 2) ประเมินความมีประสิทธิผลของโปรแกรมออนไลน์จากผลการวิจัยเชิงทดลองในภาคสนาม 3) ถอดบทเรียนให้ทราบถึงข้อเสนอแนะในการปรับปรุงแก้ไขโปรแกรมออนไลน์ ประชากรในการวิจัยประกอบด้วย กลุ่มทดลอง ซี่งเป็นอาจารย์ประจำหลักสูตรสาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตอีสาน จำนวน 4 คน และ กลุ่มเป้าหมายอ้างอิง ซึ่งเป็นอาจารย์ประจำหลักสูตรสาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วย แบบทดสอบผลการเรียนรู้ของอาจารย์ และ แบบประเมินทักษะการเรียนรู้ของนักศึกษา สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบที ผลจากการวิจัยด้านคู่มือประกอบโครงการตามมาตรฐาน 90/90 พบว่า กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยจากแบบทดสอบวัดผลการเรียนรู้หลังเสร็จสิ้นการเรียนรู้ตามโปรแกรม คิดเป็นร้อยละ 93.43 การเสนอเนื้อหาในคู่มือประกอบโครงการแต่ละชุดมีประสิทธิภาพที่สามารถนำไปใช้พัฒนาอาจารย์ให้เกิดการเรียนรู้ได้ตามเกณฑ์ที่กำหนด และกลุ่มทดลองทำแบบทดสอบผ่านตามเกณฑ์ทุกวัตถุประสงค์การเรียนรู้ร้อยละ 93.75 ซึ่งแสดงว่า คู่มือประกอบโครงการ มีการใช้สำนวนภาษาที่ชัดเจน หรือรูปแบบการนำเสนอเนื้อหาที่จูงใจ มีความถูกต้องเชิงวิชาการ มีเนื้อหาครบถ้วน การนำเสนอลำดับขั้นตอนการปฏิบัติได้อย่างชัดเจนสามารถศึกษาด้วยตนเอง และผลแบบประเมินทักษะการเรียนรู้ของนักศึกษาที่ พบว่า โดยรวมอยู่ในระดับ มากที่สุด มีค่าเฉลี่ย โดยรวมเท่ากับ 4.62 และมีค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เท่ากับ 0.40
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรรณิการ์ ดุลเพรี. (2555). บทความนวัตกรรมการสอนภาษาอังกฤษ. เรียกใช้เมื่อ 19 สิงหาคม 2562 จาก https://www.gotoknow.org/posts/427057
ขวัญใจ แก้วแสง. (2560). โปรแกรมพัฒนาการเรียนรู้ที่ยุดการสืบเสาะหาความรู้เป็นฐาน สำหรับห้องเรียนศตวรรษที่ 21 หลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
พิศูจน์ มีไปล่. (2549). คู่มือการจัดการเรียนรู้โดยวิธีสตอรี่ไลน์ สำหรับครูโรงเรียนอำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี. ใน สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
มนตรี ชมชื่น. (2548). คู่มือการทอลวดลายผ้าตียจกไท-ยวน จังหวัดราชบุรี. ใน สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2561). การวิจัยทางการบริหารการศึกษา: แนวคิด แนวปฏิบัติ และกรณีศึกษา, E-Book (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: หจก. ทิพยวิสุทธิ์.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2563). อาชีวะเตรียมจัดการศึกษา 4 รูปแบบ ออนไลน์-สอนสด. เรียกใช้เมื่อ 19 พฤษภาคม 2563 จาก https://2www.me/LXngt
สำนักงานปลัดกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์วิจัยและนวัตกรรม. (2563). เครื่องมือสนับสนุนการจัดการเรียนการสอนออนไลน์. เรียกใช้เมื่อ 19 พฤษภาคม 2563 จาก https://drive.google.com/file/d/ 1dWUIUZH32Xc_Udi3fH8LuxJYkDUUfYOh/vie
Bates, A.W. (2015). Teaching in a Digital Age: Guidelines for Designing Teaching and Learning. Vancouver BC: Tony Bates Associates Ltd.
British Council. (2019). Using Social Media in the Classroom. Retrieved May 17, 2020, from https://www.teachingenglish.org.uk/article/using-social-media-classroom
Pesce, C. (2017). 7 Ways to Use Social Media in the ESL Classroom. Retrieved May 17, 2020, from https://busyteacher.org/20651-how-to-use-social-media-esl-classroom.html