การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนผ่านชุมชนเรียนรู้วิชาชีพ โดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัล เพื่อส่งเสริมความสามารถในด้านการสอน สำหรับนักศึกษาหลักสูตรครุศาสตร์อุตสาหกรรมในสถาบันอุดมศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อสร้างรูปแบบการเรียนการสอนผ่านชุมชนการเรียนรู้ วิชาชีพ โดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัล เพื่อส่งเสริมความสามารถในด้านการสอน สำหรับนักศึกษาหลักสูตรครุศาสตร์อุตสาหกรรมในสถาบันอุดมศึกษา 2) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในด้านการสอนก่อนเรียนและหลังเรียนโดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัล ฯ และ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อการเรียนการสอนด้วยรูปแบบการเรียนการสอนผ่านชุมชนการเรียนรู้วิชาชีพโดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัล เพื่อส่งเสริมความสามารถในด้านการสอน สำหรับนักศึกษาหลักสูตรครุศาสตร์อุตสาหกรรมในสถาบันอุดมศึกษา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน 2)แบบสอบถามความคิดเห็นผู้เชี่ยวชาญแบบมีโครงสร้าง 3) แบบประเมินความสามารถในด้านการสอนโดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัล 4)แบบสังเกตการณ์สอนหน้าชั้นเรียนของผู้สอน และ 5) แบบประเมินความพึงพอใจของผู้เรียน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ คือ นักศึกษาชั้นปีที่ 4 สาขาวิศวกรรมเครื่องกล และวิศวกรรมอุตสาหกการ หลักสูตรครุศาสตร์อุตสาหกรรม คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา พิษณุโลก ที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชาภาษาและวัฒนธรรม ภาคเรียนที่ 2 / 2565 จำนวน 33 คน สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าร้อยละ ทดสอบสมมติฐาน ด้วย t-test Dependent ผลการวิจัย พบว่า 1) รูปแบการเรียนการสอนที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นมีความเหมาะสมของรูปแบบในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 2) ผลการประเมินความสามารถในด้านการสอนของนักศึกษาหลักสูตรครุศาสตร์อุตสาหกรรมในสถาบันอุดมศึกษา ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก และ 3) นักศึกษามีความพึงพอใจต่อรูปแบบการเรียนการสอนที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กิตติศักดิ์ สังฆะกาลและคณะ. (2565). บทความทางการศึกษากิจกรรม PLC Happy Hour Live Online ครั้งที่ 4 โครงการ สนับสนุนโรงเรียนพัฒนาตนเอง รุ่นที่ 1 และรุ่นที่ 2 ต่อเนื่องในปี 2564 หัวข้อ “การใช้เทคโนโลยี เพื่อสนับสนุนการจัดการเรียนการสอน”. เรียกใช้เมื่อ 16 มกราคม 2562 จาก https://www. starfishlabz.com/blog
จอมสุรางค์ ลิมป์ประเสริฐกุล. (2559). การพัฒนารูปแบบชุมชนการเรียนรู้ออนไลน์เพื่อเสริมสร้างทักษะด้านดิจิทัลและการทำงานร่วมกันของนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา, 17(22), 48-62.
ชวลิต พาระแพน. (2560). การพัฒนาโปรแกรมพัฒนาครูโดยประยุกต์ใช้แนวคิดชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ เพื่อการออกแบบการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ของผู้เรียน. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา.มหาสารคาม. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
บุญชม ศรีสะอาด . (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
วรลักษณ์ ชูกำเนิดและคณะ. (2557). “รูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูสู่การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21บริบทโรงเรียนในประเทศไทย,”. วารสารหาดใหญ่วิชาการ, 12 (2), 123-134 .
สมุทร สมปอง. (2558). การพัฒนารูปแบบการสร้างชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูในโรงเรียน ประถมศึกษา : การวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สุวิมล สพฤกษ์ศรี. (2561). วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาหลักสูตรและการสอน(กลุ่มหลักสูตรและการนิเทศ) แบบ 2.1. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและวิธีสอนบัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Annenberg Institute for School Reform. (2013). Professional learning communities:professional development strategies that improve instruction. Retrieved January 16, 2019, from http//www. Annenberginstitute.org/pdf/proflearning.pdf.
Joyce, et al. (2009). Model of Teaching. (8th ed). London: Ally n and acon.
Valleri, B. (2015). Using Online Professional Learning Communities to Encourage Dialogue in University/College Mathematics. International Journal for Technology in Mathematics Education, 23(2), 1-13.
