องค์การภาครัฐใช้กัญชาเพื่อการแพทย์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการบริหารและการดำเนินงานขององค์การภาครัฐที่ใช้กัญชาเพื่อการแพทย์ 2) ศึกษาองค์ประกอบของปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการบริหารองค์การภาครัฐที่ใช้กัญชาเพื่อการแพทย์ และ 3) เสนอแนวทางการบริหารการเปลี่ยนแปลงองค์การภาครัฐที่ใช้กัญชาเพื่อการแพทย์ เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาโดยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ที่ใช้เทคนิคการสัมภาษณ์เชิงลึก การโฟกัสกรุ๊ป และการระดมสมอง ผู้ให้ข้อมูลสำคัญแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่ 1 องค์การภาครัฐใช้กัญชาเพื่อการแพทย์ จำนวน 5 ราย กลุ่มที่ 2 ผู้เชี่ยวชาญทางด้านกัญชาทางการแพทย์ นักวิชาการ บุคลากรทางการแพทย์ เภสัชกร จำนวน 12 ราย และกลุ่มที่ 3 ภาคประชาชน 7 ราย, ผู้ป่วยที่มารับบริการ 10 ราย รวมจำนวน 17 ราย รวมผู้ให้ข้อมูลสำคัญทั้งสิ้น 34 ราย สำหรับเครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ แบบกึ่งโครงสร้าง และวิเคราะห์ข้อมูลโดยการตีความ สร้างข้อสรุป ผลการวิจัยพบว่า 1) ภาครัฐที่เกี่ยวข้องกับกัญชาทางการแพทย์ต้องปฏิบัติตามกฎหมายและข้อบังคับที่อนุญาต และควบคุมการเพาะปลูกและการผลิตกัญชาทางการแพทย์ ซึ่งรวมถึงการจัดการควบคุมคุณภาพและมาตรฐานสำหรับการจัดหากัญชาทางการแพทย์ให้กับผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย 2) องค์ประกอบของปัจจัยที่ส่งผลต่อการควบคุมการใช้กัญชาขององค์กรภาครัฐเพื่อวัตถุประสงค์ทางการแพทย์ ได้แก่ นโยบายการใช้กัญชา การศึกษาและส่งเสริมการใช้กัญชาทางการแพทย์ การติดตาม การตรวจสอบ กฎหมาย และประสบการณ์และความเชี่ยวชาญของเจ้าหน้าที่ และ 3) แนวทางการเปลี่ยนแปลงในองค์กรของรัฐโดยใช้กัญชาทางการแพทย์ ได้แก่ การวิจัยและการศึกษา พัฒนากฎหมายและระเบียบข้อบังคับ การฝึกอบรมและพัฒนาผู้มีความสามารถพิเศษ การควบคุมคุณภาพและความปลอดภัย ส่งเสริมการใช้กัญชาทางการแพทย์ การกำหนดราคาและภาษี ตลอดจนการติดตามและประเมินผล
Article Details
เอกสารอ้างอิง
บัณฑิต ศรไพศาล. (2562). คิดให้ชัดกับนโยบายกัญชาทางการแพทย์ของประเทศไทย. วารสารวิชาการสาธารณสุข. 28(4), 755-766.
ประทุมพร กำเนิดฤทธิ์. (2565). หลักพุทธธรรม: กฎหมายกัญชาทางการแพทย์. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 10(5), 2326-2335.
พิทยา สุนทรประเวศ. (2564). การพัฒนากัญชาทางการแพทย์ในวิสาหกิจชุมชน. วารสารวิชาการไทยวิจัยและการจัดการ. 2(1), 86-102.
สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด. (2559). กัญชาถูกฎหมายจะช่วยหรือบ่อนทำลายประเทศชาติ. เรียกใช้เมื่อ 25 มกราคม 2563 จาก: https://oncb.go.th/ ncsmi/hcannabis2/กัญชาถูกกฎหมาย%20จะช่วยหรือบ่อนทำลายประเทศชาติ.pdf.
สำเริง แหยงกระโทก. (2562). นโยบายรองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวง สาธารณสุขด้านสุขภาพ. เรียกใช้เมื่อ 23 ตุลาคม 2562 จาก: file:///C:/Users/User/ Downloads/Dr Sumruang%20(4).pdf.
สืบพงศ์ สุขสม. (2563). นโยบายการพัฒนาเขตเศรษฐกิจพิเศษจังหวัดเชียงราย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ. 9(2), 1-10.
เอกพร รักความสุข. (2561). การวิจัยเชิงคุณภาพ: หลักการและแนวปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เดือนตุลา. โครงการผลิตตำราระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น.
Mazmanian, Daniel A. and Paul A. Sabatier. (1989). Implementation Public Policy. Latham, Maryland: University Press of America, Inc.
Michael Bagges. (2020). Medical CANNABIS. Translated from Cannabis Pharmacy. By Jarweephonkit. Bangkok: Arrow Publishing.
Sandy Kristin Piderit. (2000). Rethinking Resistance and Recognizing Ambivalence: A Multidimensional View of Attitudes Toward an Organizational Change. Academy of Management Review. 25(4), 23-34.
