การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการคิดสองระบบร่วมกับการตั้งคำถามเป้าหมายเพื่อส่งเสริมความสามารถการอ่านวิจารณ์วรรณกรรม

Main Article Content

บุษบา บัวสมบูรณ์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการคิดสองระบบร่วมกับการตั้งคำถามเป้าหมายเพื่อส่งเสริมความสามารถการอ่านวิจารณ์วรรณกรรม 2) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถก่อนและหลังใช้รูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการคิดสองระบบร่วมกับการตั้งคำถามเป้าหมายเพื่อส่งเสริมความสามารถการอ่านวิจารณ์วรรณกรรม 3) เพื่อขยายผลการวิจัยด้วยรูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการคิดสองระบบร่วมกับการตั้งคำถามเป้าหมายเพื่อส่งเสริมความสามารถการอ่านวิจารณ์วรรณกรรม กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษาชั้นปีที่ 2 สาขาภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร จำนวน 24 คน และกลุ่มตัวอย่างขยายผลการศึกษา ได้แก่ นักศึกษาชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ จำนวน 24 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ รูปแบบการเรียนการสอน แผนการจัดการเรียนการสอน แบบวัดความสามารถการอ่านวิจารณ์ แบบสอบถามความคิดเห็น วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที ผลการวิจัยสรุปได้ว่า 1) รูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการคิดสองระบบร่วมกับการตั้งคำถามเป้าหมายฯ มี 4 องค์ประกอบ และกระบวนการจัดการเรียนการสอน 4 ขั้นตอน ดังนี้ (1) กระตุ้นด้วยคำถาม       (2) ปูพื้นความคิด (3) ปักหมุดการไตร่ตรอง (4) ย้ำเตือนประสบการณ์ 2) นักศึกษาที่ได้รับการจัดการเรียนการสอนด้วยรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้นมีความสามารถการอ่านวิจารณ์วรรณกรรมหลังเรียนสูงขึ้นกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก และ 3) นักศึกษาที่ได้รับการขยายผลการศึกษาด้วยรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้นมีความสามารถการอ่านวิจารณ์วรรณกรรมหลังเรียนสูงขึ้นกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 และความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก

Article Details

How to Cite
บัวสมบูรณ์ บ. (2023). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการคิดสองระบบร่วมกับการตั้งคำถามเป้าหมายเพื่อส่งเสริมความสามารถการอ่านวิจารณ์วรรณกรรม. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 7(10), 14–24. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/267724
บท
บทความวิจัย

References

กุหลาบ มัลลิกะมาส. (2562). วรรณคดีวิจารณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 20). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ทิศนา แขมมณี. (2552). การคิด. ใน สารานุกรมวิชาชีพครู เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษ 80 พรรษา. สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.

นพพร ประชากุล. (2544). โรล็องด์ บาร์ตส์ กับสัญศาสตร์วรรณกรรม. ใน มายาคติ สรรนิพนธ์จาก Mythologies ของ Roland Barthe แปลจากภาษาฝรั่งเศส โดย วรรณพิมล อังคศิริสรรพ. โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.

ประสรรค์ ตันติเสนาะ. (2560). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนอ่านตามทฤษฎีโครงสร้างเพื่อเสริมสร้างความสามารถด้านการอ่านอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน (การสอนภาษาไทย). มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ภัทราภรณ์ ช้อยหิรัญ. (2563). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้เพื่อสร้างเสริมความสามารถในการอ่านตีความของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิตโดยใช้ RUCES MODEL. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน (การสอนภาษาไทย). มหาวิทยาลัยศิลปากร.

มาเรียม นิลพันธุ์. (2558). วิธีวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 9). นครปฐม: ศูนย์วิจัยและพัฒนาทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. (2560). วรรณกรรมปัจจุบัน. (พิมพ์ครั้งที่ 20). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ศักดิ์ดา เปลี่ยนเดชา. (2560). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้การอ่านเชิงรุกเพื่อส่งเสริมความสามารถในการอ่านเชิงรุกและความสามารถในการเขียนเชิงสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาการทางการศึกษาและการจัดการเรียนรู้. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สง่า วงค์ไชย. (2560). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนโดยบูรณาการแนวการสอนที่เน้นภาษา วรรณกรรม และประสบการณ์เพื่อส่งเสริมความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจและเขียนสรุปความของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน (การสอนภาษาไทย). มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2561). พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรม ฉบับราชบัณฑิตยสภา (แก้ไขเพิ่มเติม). (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา.

แสงนภา ใจเย็น. (2562). การพัฒนาความเข้าใจในการอ่านและความสามารถในการตั้งคำถามแบบคิว เอ อาร์โดยใช้กลวิธีการอ่านแบบร่วมมือของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

Dick. W. et al. (2005). The systematic design of instruction. (6th ed). Boston: Allyn and Bacon.

Kahneman, D. . (2011). Thinking, fast and slow. Farrar: Straus and Giroux.

Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.

Kruse. K. (2009). Introduction to Instructional Design and the ADDIE Model. Retrieved December 15, 2022, from http//www.transformativedesigns. com/

Nunnally, J.C. . (1978). Psychometric theory. (2nd Edition). New York: McGraw-Hill