ผลของกิจกรรมสุขศึกษาที่ประยุกต์ใช้หลักสัปปุริสธรรมที่มีต่อพฤติกรรมสุขภาพและทักษะการคิดแก้ปัญหาเรื่องการสร้างเสริมสุขภาพ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบก่อนการทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลของการจัดกิจกรรมสุขศึกษาโดยประยุกต์การใช้หลักสัปปุริสธรรมที่มีต่อพฤติกรรมสุขภาพเรื่องการสร้างเสริมสุขภาพ 2) ศึกษาทักษะการคิดแก้ปัญหาเรื่องการสร้างเสริมสุขภาพ และ 3) ศึกษาความพึงพอใจต่อการจัดกิจกรรมสุขศึกษา โดยประยุกต์การใช้หลักสัปปุริสธรรม รูปแบบการวิจัยเป็นการศึกษากลุ่มเดียวแบบทดสอบก่อนและ กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ของโรงเรียนสาธิตชุมชนการเรียนรู้สมเด็จย่า มหาวิทยาลัย ศรีนครินทรวิโรฒ แม่แจ่ม อำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 30 คน ที่ยินดีเข้าร่วมการวิจัยครั้งนี้ ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 มีการดำเนินกิจกรรมสุขศึกษาที่ประยุกต์การใช้หลักสัปปุริสธรรมทั้ง 7 ประการ ประกอบด้วย ธัมมัญญุตา อัตถัญญุตา อัตตัญญุตา มัตตัญญุตา กาลัญญุตา ปริสัญญุตา และปุคคลัญญุตา สำหรับเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดกิจกรรมสุขศึกษาที่ประยุกต์ใช้หลัก สัปปุริสธรรม จำนวน 5 แผน แบบวัดพฤติกรรมสุขภาพ แบบประเมินทักษะการคิดแก้ปัญหา และแบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบความแตกต่างด้วยค่าที ผลการวิจัยพบว่า ภายหลังการเข้าร่วมกิจกรรมสุขศึกษากลุ่มตัวอย่างมีค่าคะแนนเฉลี่ยของพฤติกรรมสุขภาพทั้งทางด้านความรู้ เจตคติ การปฏิบัติ และทักษะการคิดแก้ปัญหาสูงกว่าก่อนเข้าร่วมกิจกรรมสุขศึกษาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และกลุ่มตัวอย่างมีความพึงพอใจต่อการเข้าร่วมกิจกรรมสุขศึกษาที่ประยุกต์ใช้หลักสัปปุริสธรรม โดยรวมมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด