องค์ประกอบการสร้างทีมงานที่มีประสิทธิภาพของโรงเรียนขยายโอกาส ทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบการสร้างทีมงานที่มีประสิทธิภาพของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี มีการดำเนินการ 5 ขั้นตอน ดังนี้ 1) การศึกษาองค์ประกอบของการสร้างทีมงานที่มีประสิทธิภาพ การสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 คน การศึกษาโรงเรียนดีเด่นที่ได้รับรางวัล IQA AWARD ปีการศึกษา 2564-2565 จำนวน 2 โรงเรียน 2) การยืนยันองค์ประกอบ โดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งมีโครงสร้าง แบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา วิเคราะห์ค่าความเหมาะสมและความเป็นไปได้ขององค์ประกอบ สถิติที่ใช้ ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย () และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ผลการวิจัย พบว่า องค์ประกอบการสร้างทีมงานที่มีประสิทธิภาพของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา มี 6 องค์ประกอบ ดังนี้ 1) การจัดองค์การ ได้แก่ การมอบหมายงาน การกระจายอำนาจ การประสานงาน การมีสายบังคับบัญชา 2) การบริหารความขัดแย้ง ได้แก่ วิธีการประนีประนอม วิธีการหลีกเลี่ยง วิธีการบังคับ วิธีการยอมตาม วิธีการร่วมมือ 3) ภาวะผู้นำทีม ได้แก่ การปฏิบัติงานของทีม บทบาทสมาชิกทีม บทบาทผู้นำทีม การสร้างบรรทัดฐานของทีม เป้าหมายของทีม 4) การสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ ได้แก่ การสื่อสารแบบเปิดเผย การแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสาร การมีปฏิสัมพันธ์ที่ดี การรับฟังความคิดเห็น 5) การประเมินผลการปฏิบัติงาน ได้แก่ การสร้างขวัญกำลังใจในการปฏิบัติงาน การกำหนดมาตรฐานการปฏิบัติงาน วัตุประสงค์ของการประเมิน การกำหนดนโยบายในการประเมิน 6) การพัฒนาบุคลากร ประกอบด้วย การสัมมนา การฝึกอบรม การประชุมเชิงปฏิบัติการ การศึกษาดูงาน การนิเทศภายใน และผลการยืนยันองค์ประกอบของผู้เชี่ยวชาญโดยรวม มีความเหมาะสม อยู่ในระดับมาก (
= 4.45, S.D. = 0.59) และความเป็นไปได้ อยู่ในระดับมากที่สุด (
= 4.53, S.D. = 0.39)
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ไชยวิทย์ แจ่มเที่ยงตรง และคณะ. (2564). การสร้างทีมงานของผู้บริหารเพื่อพัฒนาศักยภาพโรงเรียนเอกชนในประเทศไทย. วารสารวิจัยวิชาการ, 4(2), 201-214.
ณัชชรีย์ คำไพ. (2564). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดระยอง. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
บุญช่วย สายราม. (2559). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างทักษะภาวะผู้นำด้านการสร้างทีมงานของผู้บริหารโรงเรียน. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
บุษวรรณ มลฑป และคณะ. (2565). การบริหารงานของผู้บริหารโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาตามการรับรู้ของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 2. วารสาร Journal of Roi Kaensarn Academi, 7(7), 353-367.
ปัสรินญา ผ่องแผ้ว. (2563). การพัฒนาตัวบ่งชี้การทำงานเป็นทีมที่มีสมรรถนะสูงของโรงเรียนสังกัดเทศบาล. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 10(1), 13-26.
พงศ์ณภัทร นันศิริ. (2562). การศึกษาสภาพและแนวทางในการสร้างทีมงานของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 38 จังหวัดสุโขทัย. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
พรสุดา ประเสริฐนู. (2564). การพัฒนาแนวทางการสร้างทีมงานสำหรับผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิ เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พรหมพิทักษ์ ศรีชัย. (2562). ภาวะผู้นำทีมของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งนวัตกรรมของโรงเรียนขยายโอกาสในจังหวัดเลย. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ลดาวัลย์ พุทธวัช. (2560). การพัฒนาแนวทางการสร้างทีมครู สำหรับสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 24. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วราจิตร พรมเกตุ. (2565). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำครูด้านการจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะสำหรับครูกลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี โรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดใหญ่ สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
วราภรณ์ ชาเรืองเดช. (2558). รูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของทีมคุณภาพที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
สาวิตรี มั่นธรรม และคณะ. (2564). การบริหารจัดการโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานนทบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 7(3), 225-239.
สำนักงาน ก.พ. (2559). การสร้างทีมงานที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ สำนักงาน ก.พ.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). การประชุมชี้แจงเพื่อส่งเสริมภารกิจเกี่ยวกับการจัดการศึกษาในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 ในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. เรียกใช้เมื่อ 15 มิถุนายน 2566 จาก https://www.obec.go.th /archives/482970
สุมาลี ศรีพุทธรินทร์. (2554). หลักการ ทฤษฎีและกระบวนการบริหารการศึกษา. ขอนแก่น: คลังนานาวิทยา.
สุวรรณี คชเดช. (2559). ปัญหาและแนวทางการพัฒนาการสร้างทีมงานในโรงเรียน อำเภอแก่งหางแมว สังกัดสำนักงานเขตพืนทีการศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
หทัยทิพย์ สิขัณฑกสมิต. (2559). องค์ประกอบการสร้างทีมงานในโรงเรียนเอกชนประเภทสามัญศึกษา. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อภิสิทธิ์ อุคำ. (2563). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้วิชาชีพของโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
อษรารักษ์ อุ่นวิเศษ. (2560). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดสกลนคร. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
อัจฉราภรณ์ บัวลังกา. (2563). รูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อัจฉราภรณ์ บัวลังกา. (2563). รูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Dubrin, A. J. (1990). Effective Business Psychology. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall.
