การพัฒนารูปแบบการนิเทศด้วยเครือข่ายความร่วมมือ ในการขับเคลื่อนหลักสูตรการมีงานทำของโรงเรียนขยายโอกาส ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระแก้ว เขต 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบของการนิเทศด้วยเครือข่ายความร่วมมือเพื่อขับเคลื่อนหลักสูตรการมีงานทำ กลุ่มผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ผู้บริหารการศึกษา ผู้บริหารสถานศึกษา ศึกษานิเทศก์ และผู้เชี่ยวชาญด้านหลักสูตรการมีงานทำหรือหลักสูตรอาชีพ จำนวน 5 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง 2) สร้างรูปแบบการนิเทศของโรงเรียนขยายโอกาสในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระแก้ว เขต 1 กลุ่มผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 13 คน 3) ประเมินรูปแบบการนิเทศ กลุ่มผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ศึกษานิเทศก์ จำนวน 15 คน และผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 48 คน และ 4) ศึกษาผลการใช้รูปแบบการนิเทศ กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ ผู้บริหารและครูในโรงเรียนขยายโอกาส จำนวน 37 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสอบถามและแบบประเมิน ใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละและค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) องค์ประกอบของการนิเทศด้วยเครือข่ายความร่วมมือเพื่อขับเคลื่อนหลักสูตรการมีงานทำ ประกอบด้วย 3 องค์ประกอบ ดังนี้ องค์ประกอบที่ 1 ด้านเครือข่ายความร่วมมือ องค์ประกอบที่ 2 ด้านกระบวนการนิเทศ องค์ประกอบที่ 3 ด้านประสิทธิผลของสถานศึกษา 2) ผลการสร้างรูปแบบการนิเทศด้วยเครือข่ายความร่วมมือเพื่อขับเคลื่อนหลักสูตรการมีงานทำ พบว่า ประกอบด้วย 3 องค์ประกอบ คือ เครือข่ายความร่วมมือ ด้านกระบวนการนิเทศ และด้านประสิทธิผลของสถานศึกษา เมื่อตรวจสอบคุณภาพของรูปแบบพบว่าโดยภาพรวมมีความเหมาะสมและความเป็นไปได้อยู่ในระดับมากที่สุด 3) การประเมินรูปแบบการนิเทศด้วยเครือข่ายความร่วมมือเพื่อขับเคลื่อนหลักสูตรการมีงานทำ พบว่าโดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 4) ผลการใช้รูปแบบการนิเทศด้วยเครือข่ายความร่วมมือเพื่อขับเคลื่อนหลักสูตรการมีงานทำ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เกรียงศักดิ์ สังข์ชัย. (2552). การพัฒนารูปแบบการนิเทศการสอนครูวิทยาศาสตร์เพื่อพัฒนาศักยภาพนักเรียนที่มีแววความสามารถพิเศษทางวิทยาศาสตร์. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการนิเทศ. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
กอบแก้ว ภุมเรศ. (2553). การศึกษาการจัดการนิเทศการสอนในโรงเรียน เครือมูลนิธิคณะเซนต์คาเบรียลแห่งประเทศไทย. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขานิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตร. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธิดา ขันดาวงศ์. (2558). การพัฒนารูปแบบการนิเทศแนวใหม่เพื่อพัฒนาคุณภาพครูปฐมวัยสังกัดคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารราชพฤกษ์: 12(1). 45-51.
บันลือ พฤกษะวัน. (2557). แนวพัฒนาการอ่านเร็ว - คิดเป็น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วชิรา เครือคำอ้าย. (2552). การพัฒนารูปแบบการนิเทศนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูเพื่อพัฒนาสมรรถภาพการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการคิดของนักเรียนประถมศึกษา. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สมหวัง พันธะลี. (2564). การพัฒนาระบบการนิเทศการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดการสอนแนะ และการเป็นพี่เลี้ยงครูสำหรับศึกษานิเทศก์. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 14(1), 197-210.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). การจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อการมีงานทา ตามแนวทางการจัดทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
หน่วยศึกษานิเทศก์สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2556). แนวทางการนิเทศภายในโดยใช้ห้องเรียนเป็นฐานเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
อามีเนาะ สาเล็ง. (2562). การนิเทศแบบร่วมพัฒนาของผู้บริหารสถานศึกษา ตามความคิดเห็นของครูในการนิเทศ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายะลา เขต 3. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
อารี บัวแฝง. (2562). รูปแบบการนิเทศการนิเทศแบบ POLIAS. เพชรบูรณ์: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 2.
