การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันคุณลักษณะความเป็นพลเมืองเข้มแข็ง สำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันคุณลักษณะความเป็นพลเมืองเข้มแข็งสำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง/ผู้ให้ข้อมูลสำคัญใน การวิจัย ได้แก่ นักศึกษาวิชาชีพครู หลักสูตรครุศาสตร์อุตสาหกรรมบัณฑิต (หลักสูตร 4 ปี) สังกัดมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ประจำปีการศึกษา 2565 จำนวน 323 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามคุณลักษณะความเป็นพลเมืองเข้มแข็ง มีลักษณะเป็นมาตรส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน ผลการวิจัยพบว่า โมเดลมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยองค์ประกอบเชิงยืนยันคุณลักษณะความเป็นพลเมืองเข้มแข็งสำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) องค์ประกอบที่ 1 ความรับผิดชอบ ค่าสถิติไคสแควร์ (𝜒2) = 1.376, ค่า p = 0.502, ค่าสถิติไค-สแควร์สัมพัทธ์ (𝜒2/df) = .688, CFI = 1.000, GFI = 0.998, AGFI = 0.989, RMSEA = 0.000 2) องค์ประกอบที่ 2 การมีส่วนร่วม ค่าสถิติไคสแควร์ (𝜒2) = 22.376, ค่า p = 0.064, ค่าสถิติไค-สแควร์สัมพัทธ์ (𝜒2/df) = 2.797, CFI = .987, GFI = 0.979, AGFI = 0.944, RMSEA = 0.75 3) องค์ประกอบที่ 3 จิตอาสา ค่าสถิติไคสแควร์ (𝜒2) = 9.755, ค่า p = 0.82, ค่าสถิติไค-สแควร์สัมพัทธ์ (𝜒2/df) = 1.951, CFI = .995, GFI = 0.988, AGFI = 0.964, RMSEA = 0.054 และ 4) องค์ประกอบที่ 4 นำการเปลี่ยนแปลง ค่าสถิติไคสแควร์ (𝜒2) = 150.993, ค่า p = 0.053, ค่าสถิติไค-สแควร์สัมพัทธ์ (𝜒2/df) = 2.904, CFI = .968, GFI = 0.931, AGFI = 0.896, RMSEA = 0.077 ผลการวิจัยนี้สามารถนำไปสู่การกำหนดพฤติกรรมบ่งชี้ย่อยที่สามารถวัดเชิงปฏิบัติการผ่านการลงมือปฏิบัติโดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ เพื่อเสริมสร้างให้นักศึกษาวิชาชีพครูมีคุณลักษณะความเป็นพลเมืองเข้มแข็งมากขึ้น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เกียรติสุดา ศรีสุข. (2552). ระเบียบวิธีวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). เชียงใหม่: ครองช่างพริ้นติ้ง.
ญาศินี เกิดผลเสริฐ. (2558). การพัฒนาทุนมนุษย์สู่ความเป็นพลเมืองที่ตื่นตัว SELECTED FACTORS TO DEVELOP HUMAN CAPITAL TO BE THE ACTIVE CITIZENSHIP. วารสารบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยศิลปากร, 5(2),166-175.
ถวิลวดี บุรีกุล. (2564). การประเมินสถานการณ์ความเป็นประชาธิปไตยของประเทศไทย : จับชีพจรประชาธิปไตยไทย พ.ศ. 2563 = Democracy index in Thailand : monitoring the pulse of Thai democracy 2020. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.
ทิศนา แขมมณี. (2563). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 24). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธเนศวร์ เจริญเมือง. (2563). พลเมืองเข้มแข็ง. (แก้ไขปรับปรุงพิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: วิภาษา.
ธัญธัช วิภัติภูมิประเทศ. (2560). แนวทางการจัดการเรียนรู้วิชาการศึกษาเพื่อสร้างพลเมืองในระดับอุดมศึกษาไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, 28(3),13-23.
ปริญญา เทวานฤมิตรกุล. (2555). การศึกษาเพื่อสร้างพลเมือง = Civic education. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
ปริวัฒน์ ช่างคิด. (2560). การพัฒนาเด็กและเยาวชนกลุ่มชาติพันธุ์เพื่อสร้างสำนึกความเป็นพลเมืองไทยกรณีศึกษา เด็กและเยาวชนกลุ่มชาติพันธุ์มอแกนเกาะเหลา จังหวัดระนอง. ใน รายงานผลการวิจัย. สถาบันพระปกเกล้า.
พอพันธ์ สุทธิวัฒนะ และคณะ. (2562). การศึกษาระดับพัฒนาการของงผลการเรียนรู้ ตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ (TQF) โดยใช้รูปแบบการสอนในกลุ่มวิชาที่เน้นการบรรยายของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 10(2), 295-304.
รัชนี อิ่มอก. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามหลักการทรงงานของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 เพื่อส่งเสริมความเป็นพลเมืองดีที่ใส่ใจในสังคม. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาประยุกต์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วรากรณ์ สามโกเศศ. (2560). การศึกษาเพื่อสร้างความเป็นพลเมือง. เรียกใช้เมื่อ 1 มีนาคม 2565 จาก http://www.moe.go.th/
ศุภชัย สมนวล และคณะ. (2566). องค์ประกอบของสมรรถนะความเป็นพลเมืองที่เข้มแข็งของนักเรียนชั้นประถมศึกษา. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(12), 175-186.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2561). มาตรฐานการอุดมศึกษาและแนวทางการนำมาตรฐานสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานประกันคุณภาพ .
สุทธิรักษ์ โรจนหัสดิน และคณะ. (2560). หลักคิดสำคัญของการจัดการศึกษาเพื่อความเป็นพลเมือง. วารสารวิทยบริการ, 28(1), 207-217.
สุราษฎร์ พรมจันทร์. (2531). การฝึกหัดครูช่าง เอกสารประกอบการสอนวิชาปฏิบัติการฝึกสอน 1. กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาเครื่องกล คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยี พระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
อภิชาติ พานสุวรรณ. (2561). ผู้นำกับการสร้างความเปลี่ยนแปลง LEADERSHIP WITH CHANGE BUILDING. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 7(1), 282-294.
Andersen, N. Å. (2012). Citizens’ contracts as a tricky steering medium. In The Illusion of Management Control: A Systems Theoretical Approach to Managerial Technologies (pp. 108-132). London: Palgrave Macmillan UK.
Bee, C. & Kaya, A. (2017). Youth and active citizenship in Turkey: Engagement, participation and emancipation. Southeast European and Black Sea Studies, 17(1), 129-143.
Comrey, A. L. & Lee, H. B. (1992). Interpretation and Application of Factor Analytic Results. In A. L. Comrey, & H. B. Lee (Eds.), A First Course in Factor Analysis (p. 2). Hillsdale, NJ: Lawrence Eribaum Associates.
Hair, J. F. et al. (2010). Multivariate data analysis: A global perspective. New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Westheimer, J. & Kahne, J. (2004). What kind of citizen? The politics of educating for democracy. American educational research journal, 41(2), 237-269.
