แนวทางการปฏิบัติที่ดีในการดำน้ำตื้นบริเวณหมู่เกาะแสมสาร จังหวัดชลบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความเรื่องแนวทางการปฏิบัติที่ดีในการดำน้ำตื้นบริเวณหมู่เกาะแสมสาร จังหวัดชลบุรี มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาการดำเนินการในพื้นที่เกาะแสมสาร เกาะปลาหมึก 2) เพื่อศึกษาแนวทางปฏิบัติที่ดีกิจกรรมการดำน้ำตื้นในพื้นที่เกาะแสมสาร เกาะปลาหมึก และ 3) เพื่อกำหนดแนวทางปฏิบัติที่ดีในการทำกิจกรรมการดำน้ำตื้นในพื้นที่เกาะแสมสาร เกาะปลาหมึก เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม ดำเนินงานใน 3 ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นตอนที่ 1 การสำรวจสภาพการณ์เกี่ยวกับกิจกรรมการดำน้ำตื้นที่เกาะแสมสารและเกาะปลาหมึก ขั้นตอนที่ 2 การสำรวจแนวทางการปฏิบัติที่ในการดำน้ำตื้น ขั้นตอนที่ 3 การสร้างแนวทางปฏิบัติที่ดีสำหรับกิจกรรมการดำน้ำตื้นบริเวณหมู่เกาะแสมสาร ประชากร คือ นักท่องเที่ยวที่เดินทางมาที่เกาะแสมสาร กลุ่มตัวอย่าง คือ นักท่องเที่ยวที่มาดำน้ำตื้นที่เกาะแสมสารและเกาะปลาหมึก จำนวน 205 คน และเจ้าหน้าที่ดูแลกิจกรรมชายหาด 7 คน การรวบรวมข้อมูลใช้เครื่องมือ 1) แบบสอบถามแบบมีโครงสร้างกระทำกับนักท่องเที่ยว 2) แบบสัมภาษณ์กระทำกับเจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์ธรรมขาติวิทยาเกาะและทะเลไทย การวิเคราะห์ข้อมูลใช้โปรแกรมคำนวณสถิติพื้นฐานทางสังคมศาสตร์ (SPSS) แสดงเป็น ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานประกอบผลการสัมภาษณ์ ผลการศึกษาพบว่า นักท่องเที่ยวมีความตระหนักในคุณค่าของทรัพยากรธรรมชาติประจำถิ่น มีจิตสำนึกในการอนุรักษ์และแนวทางการจัดการการดำน้ำตื้น แนวทางการปฏิบัติที่เหมาะสม คือ การให้ความรู้ด้านการอนุรักษ์ก่อนการดำน้ำ การฝึกใช้อุปกรณ์การดำน้ำจนมีความมั่นใจ การกำหนดระยะห่างระหว่างนักท่องเที่ยวกับปะการังและการสวมเสื้อพยุงตัวตลอดเวลาขณะดำน้ำจะลดความเสียหายแก่สิ่งแวดล้อมอย่างสัมพันธ์กัน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง. (2562). แผนที่ปะการัง ปี 2562. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยและพัฒนาทรัพยากรทางทะเล ชายฝั่งทะเล และป่าชายเลน.
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2565). สถานการณ์การท่องเที่ยวในประเทศรายจังหวัด ปี 2566. เรียกใช้เมื่อ 14 ตุลาคม 2566 จาก https://www.mots.go.th/news/category/705
ฐานเศรษฐกิจ. (2566). สายดำน้ำ สะดุ้ง! ครม.เคาะกฎหมายคุมหวั่นทำลาย "ปะการัง" โทษถึงคุก. เรียกใช้เมื่อ 14 ตุลาคม 2566 จาก https://www.thansettakij.com/business/economy/574182
ณัฐภณ เกิดเลห์. (19 สิงหาคม 2566). แนวทางการจัดการการดำน้ำตื้นเกาะแสมสาร เกาะปลาหมึก. (อุจฉริต์ อาจาระศิริกุล, ผู้สัมภาษณ์)
เทวฤทธิ์ แก้วไซอินทร์. (25 สิงหาคม 2566). แนวทางการจัดการการดำน้ำตื้นเกาะแสมสาร เกาะปลาหมึก. (อุจฉริต์ อาจาระศิริกุล, ผู้สัมภาษณ์)
ธนภัทร ยอดเงิน. (25 สิงหาคม 2566). แนวทางการจัดการการดำน้ำตื้นเกาะแสมสาร เกาะปลาหมึก. (อุจฉริต์ อาจาระศิริกุล, ผู้สัมภาษณ์)
ธีรวุฒิ เอกะกุล. (2544). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). อุบลราชธานี: วิทยาการพิมพ์.
บุญชม ศรีสะอาด และบุญส่ง นิลแก้ว. (2535). การอ้างอิงประชากรเมื่อใช้เครื่องมือแบบมาตราส่วน ประมาณค่ากับกลุ่มตัวอย่าง. การวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม, 3(1), 22-25.
วิภูษิต มัณฑะจิตร และคณะ. (2548). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ การสำรวจสภาพของปะการังในจังหวัดระยองเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. ได้รับการสนับสนุนการวิจัยจากสำนักงานคณะกรรมการอุดมศึกษา. ชลบุรี: ภาควิชาวาริชศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
ศุภรินทร์ บุญโพธิ์. (19 สิงหาคม 2566). แนวทางการจัดการการดำน้ำตื้นเกาะแสมสาร เกาะปลาหมึก. (อุจฉริต์ อาจาระศิริกุล, ผู้สัมภาษณ์)
สมชาย วิเศษรัตน์. (27 สิงหาคม 2566). แนวทางการจัดการการดำน้ำตื้นเกาะแสมสาร เกาะปลาหมึก. (อุจฉริต์ อาจาระศิริกุล, ผู้สัมภาษณ์)
สายชล หนูแวว. (27 สิงหาคม 2566). แนวทางการจัดการการดำน้ำตื้นเกาะแสมสาร เกาะปลาหมึก. (อุจฉริต์ อาจาระศิริกุล, ผู้สัมภาษณ์)
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชลบุรี. (2563). คำสั่ง คกก.โรคติดต่อ จ.ชลบุรี ที่ 11/2563 ลงวันที่ 3 เมษายน 2563. เรียกใช้เมื่อ 25 พฤศจิกายน 2566 จาก cbo.moph.go.th/cbo/index.php/post-formats/covid/covid-19?start=20.pdf
สำนักบริหารยุทธศาสตร์กลุ่มจังหวัดภาคตะวันออก 1. (2566). แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคตะวันออก 1 (พ.ศ.2566-2570) ฉบับทบทวนประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567. ชลบุรี: กลุ่มงานบริหารยุทธศาสตร์กลุ่มจังหวัดภาคตะวันออก 1 (ชลบุรี).
สุวิมล ติรกานันท์. (2557). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์.(พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
หรรษา จันทร์แสง และคณะ . (2542). แผนที่แนวปะการังในน่านน้ำไทย เล่มที่ 1 อ่าวไทย. ภูเก็ต: โครงการจัดการทรัพยากรปะการัง กรมประมง.
อนันต์ เสนาะโสตร. (22 เมษายน 2566). กิจกรรมการท่องเที่ยวทางทะเล. (อุจฉริต์ อาจาระศิริกุล, ผู้สัมภาษณ์)
อลงกต สิทธิไชย. (19 สิงหาคม 2566). แนวทางการจัดการการดำน้ำตื้นเกาะแสมสาร เกาะปลาหมึก. (อุจฉริต์ อาจาระศิริกุล, ผู้สัมภาษณ์)
Briandana, R. et al. (2018). Promotion analysis of marine tourism In Indonesia : A case Study, European. Research Studies Journal, XXI(I), 602-613.
Chundhitisakul, A. (2017). Determining sample size with ready-made tables. Retrieved November 25, 2023, from https://www.mots.go.th/news/category/705
De, K. et al. (2020). Coral damage by recreational diving activities in a marine protected area of India: Unaccountability leading to ‘tragedy of the not so commons. Marine Pollution Bulletin, 155(1), 111190.
Dimas, R. T. & Gurning S. R. O. (2018). Development of marine and coastal tourism based on blue economy. International Journal of Engineering Innovation and Research, 2(2), 128-132.
Orams, M. (1999). Marine tourism : Development, impact and management. New York: Routledge.
Sangkhaduang, T. et al. (2023). Exploring Factors Influencing Tourists' Environmentally Responsible Behavior for Snorkeling Tourism, Thailand. International Journal of Sustaninable Development and Planing, 18(7), 2183-2190.
Wilks, J. (2000). Scuba diving and snorkeling safty on Australia’s Great barrier reef. Journal of Travel Medicine, 7(5), 283-289.
