การบริหารจัดการสื่อเฟซบุ๊กเทศบาลเมืองทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช

Main Article Content

มณี ศรีสมุทร
วิทยาธร ท่อแก้ว

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษานโยบายการใช้สื่อเฟซบุ๊กของเทศบาลเมืองทุ่งสง 2) ศึกษาแผนการใช้สื่อเฟซบุ๊กของเทศบาลเมืองทุ่งสง และ 3) ศึกษาแนวทางการพัฒนาการใช้สื่อเฟซบุ๊กของเทศบาลเมืองทุ่งสง เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการใช้สื่อเฟซบุ๊กของเทศบาลเมืองทุ่งสง และนักวิชาการที่ปรึกษาด้านการสื่อสารทางการเมืองและการปกครองท้องถิ่น เลือกแบบเจาะจง รวมจำนวน 9 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการสร้างข้อสรุป ผลการวิจัยพบว่า 1) นโยบายการใช้สื่อเฟซบุ๊กของเทศบาลเมืองทุ่งสงประกอบด้วยแนวคิดการใช้สื่อสร้างความรู้ความเข้าใจด้านการสื่อสาร หลักการใช้สื่อเฟซบุ๊ก คือประชาชนต้องรับข่าวสารจากเทศบาลอย่างทั่วถึง สอดคล้องกับช่องทางสื่อสารใหม่ ๆ ที่ประชาชนเข้าถึงได้ง่ายเพื่อสร้างการมีส่วนร่วมการสื่อสาร เป้าหมายเพื่อสร้างความรู้ความเข้าใจและทัศนคติที่ดีของผู้รับสาร แนวทางปฏิบัติสร้างเครือข่ายการสื่อสาร และความคาดหวังสร้างความเข้มแข็งแบบยั่งยืนของเมือง 2) แผนการใช้เฟซบุ๊กของเทศบาลเมืองทุ่งสง ประกอบด้วยแผนการวิเคราะห์กลุ่มเป้าหมายที่ได้รับผลกระทบจากความเดือดร้อน แผนการใช้ร่วมสื่อใหม่และสื่อดั้งเดิม แผนการผลิตสร้างความแตกต่างการออกแบบเนื้อหา และแผนการประเมินผล มีแอดมินเพจหลักที่มีทักษะด้านสื่อสารและการใช้เทคโนโลยีคอยตรวจสอบ ติดตามรับฟังรับเรื่องราว แก้ปัญเฉพาะหน้า 3) แนวทางการพัฒนาการใช้สื่อเฟซบุ๊กของเทศบาลเมืองทุ่งสง ประกอบด้วย แนวทางการพัฒนาศักยภาพมุ่งเน้นผู้ส่งสารที่ทรงอิทธิพลทางความคิดจากเครือข่ายการจัดการเนื้อหาสารที่ตอบสนองความต้องการผู้รับสาร สื่อและกิจกรรมสร้างสรรค์เพื่อสร้างการมีส่วนร่วม

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ศรีสมุทร ม., & ท่อแก้ว ว. (2023). การบริหารจัดการสื่อเฟซบุ๊กเทศบาลเมืองทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 7(12), 48–59. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/269504
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมประชาสัมพันธ์. (2563). แผนพัฒนาดิจิทัล กรมประชาสัมพันธ์ พ.ศ.2563-2565. เรียกใช้เมื่อ 25 พฤศจิกายน 2566 จาก https://www.prd.go.th/th/content/page/index/id/39

ปาริชาติ สถาปิตานนท์. (2551). การสื่อสารประเด็นสาธารณะและการเปลี่ยนแปลงในสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

รินรดา มะอาลา และคณะ. (2564). การประชาสัมพันธ์ด้วยสื่อสังคมออนไลน์ของเทศบาลนครหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น, 5(1), 299-314.

วิทยาธร ท่อแก้ว. (2562). ทฤษฏีการสื่อสารเพื่อการสร้างภาพลักษณ์และความนิยมทางการเมืองและการปกครองท้องถิ่น. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สำนักประชาสัมพันธ์ สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2562). กลยุทธ์การประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อสังคมออนไลน์ด้วยการใช้เฟชบุ๊ก (Facebook). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.

สุภนันท์ ฤทธิ์มนตรี และคณะ . (2566). การสื่อสารนโยบายเศรษฐกิจของรัฐบาลผ่านสื่อออนไลน์ ในเครือข่ายของกรมประชาสัมพันธ์. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 7(5), 224–240.

สุภาภรณ์ ศรีดี. (2562). การออกแบบสารและการผลิตสื่อเพื่อการสื่อสารทางการเมืองและการปกครองท้องถิ่น. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช .

สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2563). ทฤษฎีการสื่อสาร.(พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

Advertiser Perceptions. (2021). Video ad Spend 2020 & Outlook for 2021. New york: The interactive Advertising Bureau.

Wang, Q., Fink, E. L., & Cai, D. A. (2008). Loneliness, gender, and parasocial interaction: A uses and gratifications approach. Communication Quarterly, 56(1), 87-109.