รูปแบบการสื่อสารเครือข่ายการท่องเที่ยวกรุงเทพมหานคร พัฒนาจากต้นแบบเครือข่ายการท่องเที่ยวเมืองซูริคประเทศสวิตเซอร์แลนด์

Main Article Content

กิจอุดม เสือเจริญ
กานต์ บุญศิริ
วิทยาธร ท่อแก้ว
สมาน งามสนิท

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) รูปแบบการจัดการการสื่อสารเครือข่ายการท่องเที่ยวเมืองซูริคประเทศสวิตเซอร์แลนด์ 2) สภาพปัญหาและความต้องการการจัดการการสื่อสารเครือข่ายการท่องเที่ยวกรุงเทพมหานคร 3) จัดทำข้อเสนอรูปแบบการจัดการการสื่อสารเครือข่ายการท่องเที่ยวกรุงเทพมหานครโดยพัฒนาจากต้นแบบการจัดการการสื่อสารเครือข่ายการท่องเที่ยวเมืองซูริคประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกแก่ผู้ให้ข้อมูลหลัก 2 กลุ่ม ได้แก่ 1) กลุ่มผู้นำและนักวิชาการเครือข่ายการท่องเที่ยวเมืองซูริคประเทศสวิตเซอร์แลนด์ 2) กลุ่มผู้นำและนักวิชาการเครือข่ายการท่องเที่ยวของกรุงเทพมหานคร ผลการวิจัย พบว่า 1) รูปแบบการจัดการการสื่อสารเครือข่ายการท่องเที่ยวเมืองซูริคประเทศสวิตเซอร์แลนด์ สามารถสร้างและรักษาความสัมพันธ์เครือข่ายด้วยโครงสร้างเครือข่ายเชื่อมโยงทุกภาคส่วนเท่าเทียม ผ่านนโยบาย พันธกิจ แผนและการปฏิบัติการสื่อสารที่เหมาะสมถูกต้อง การติดตามประเมินผลการสื่อสารสม่ำเสมอ เครือข่ายยึดหลักความซื่อสัตย์โปร่งใสคำนึงถึงประโยชน์สูงสุดที่ได้รับร่วมกัน 2) สภาพปัญหาและความต้องการการจัดการการสื่อสารเครือข่ายการท่องเที่ยวกรุงเทพมหานคร ไม่มีนโยบาย พันธกิจ แผน การปฏิบัติการสื่อสารที่ชัดเจน ไม่เหมาะสม ขาดความสอดคล้องกันระหว่างหน่วยงาน การติดตามประเมินผลการสื่อสารมีความผิดพลาด ไม่อาจสร้างและรักษาความสัมพันธ์ให้เกิดโครงสร้างเครือข่ายเป็นรูปธรรมได้ 3) จัดทำข้อเสนอฯ ทุกภาคส่วนควรมีเวทีร่วมกันกำหนดนโยบาย พันธกิจ แผนและการปฏิบัติการสื่อสารในทิศทางเดียวกันตามบริบทการท่องเที่ยวกรุงเทพมหานคร เพื่อสามารถสร้างและรักษาความสัมพันธ์เกิดโครงสร้างเครือข่ายร่วมมือกันอย่างเป็นรูปธรรมยั่งยืนได้ และพบผลลัพธ์หลักการจัดการการสื่อสารเครือข่ายการท่องเที่ยว การสื่อสารแบบมีหุ้นส่วน 7 ประการ เพื่อประสิทธิภาพสูงสุดในการรวมเครือข่ายการท่องเที่ยว สามารถเพิ่มขีดความสามารถทางการแข่งขันด้านการท่องเที่ยวและสามารถประยุกต์ใช้ในหน่วยงานอื่นต่อไป

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เสือเจริญ ก., บุญศิริ ก., ท่อแก้ว ว., & งามสนิท ส. (2024). รูปแบบการสื่อสารเครือข่ายการท่องเที่ยวกรุงเทพมหานคร พัฒนาจากต้นแบบเครือข่ายการท่องเที่ยวเมืองซูริคประเทศสวิตเซอร์แลนด์. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 8(1), 196–209. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/270292
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2563). 5 ขั้นตอนพลิกโฉมตัวเองพลิกโฉมประเทศไทย. เรียกใช้เมื่อ 26 มกราคม 2565 จาก https://www.mots.go.th

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2564). แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี. เรียกใช้เมื่อ 26 มกราคม 2565 จาก https://www.mots.go.th

กาญจนา แก้วเทพ. (2557). เรื่องสื่อสาร การท่องเที่ยว. กรุงเทพมหานคร: ภาพพิมพ์.

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2543). การคิดเชิงบูรณาการ. กรุงเทพมหานคร: พิมพลักษณ์.

ขวัญฤทัย สุริยะ และบวรสวรรค์ เจี่ยดำรง. (2564). การจัดการการสื่อสารเครือข่ายสุขภาพของสมาคมการแพทย์แผนไทยในจังหวัดจันทบุรี. วารสารวิทยาการจัดการและการสื่อสาร, 1(2), 57-90.

ณัฏฐินี ทองดี และคณะ. (2560). การยกระดับขีดความสามารถทางการแข่งขันและกลไกการจัดการตลาดการท่องเที่ยวโดยชุมชนแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมลุ่มน้ำโขง ชี มูลในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่, 9(2), 122-137.

ณิชาภัทร สุรวัฒนานนท์. (2562). การท่องเที่ยวกับบทบาทขับเคลื่อนเศรษฐกิจไทย ฮีโร่จำเป็นหรือฮีโร่ตัวจริง. เรียกใช้เมื่อ 28 พฤศจิกายน 2563 จาก https://www.bot.or.th/ Thai/Rese archAn dPub lic ations/articles/Pages/Article_29Oct2019.aspx

เณริศา ชัยศุภมงคลลาภ และปาริชาต สถาปิตานนท์. (2556). รูปแบบการสื่อสารเพื่อการจัดการการท่องเที่ยวชุมชนตลาดน้ำยามเย็นอัมพวา. วารสารประชาสัมพันธ์และการโฆษณา, 3(2), 36-56.

บุษบา สุธีธร. (2560). การติดตามและประเมินผลโครงการการสื่อสารเพื่อการจัดการศึกษาโดยใช้พื้นที่เป็นฐาน. วารสารการประชาสัมพันธ์และการโฆษณา, 10(2), 1-14.

พรรัตน์ ทองเลิศ และปาริชาต สถาปิตานนท์. (2556). การสื่อสารในการจัดการการท่องเที่ยวของสถานีเกษตรหลวงอ่างขาง. วารสารประชาสัมพันธ์และการโฆษณา, 6(2), 72-87.

พัชรินทร์ รัตนวิภา และคณะ. (2566). การจัดการการสื่อสารเครือข่ายร่วมปฏิบัติงานของสำนักงาน กกต. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 7(1), 146-166.

วิทยาธร ท่อแก้ว. (2548). “การประยุกต์นิเทศศาสตร์ด้านการพัฒนาองค์การ”. ใน ประมวลสาระชุดวิชาการประยุกต์นิเทศศาสตร์เพื่อการพัฒนา หน่วยที่ 1 (หน้า 1-66). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช บัณฑิตศึกษา สาขาวิชานิเทศศาสตร์.

ศุภลักษณ์ ศรีวิไลย และรุ่งเรือง ทองศรี. (2564). การแพร่ระบาดของโควิด 19 ส่งผลต่อการท่องเที่ยวของประเทศไทย. วารสารบริหารนิติบุคคลและบริหารท้องถิ่น, 7(8), 405-416.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (พ.ศ. 2561-2580). (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2562). สถิตินักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่เข้ามาประเทศไทย 2552 - 2561. เรียกใช้เมื่อ 17 มกราคม 2563 จาก http://statbbi.nso.go.th/st aticreport/page/sector /th/17.aspx

สุรพงษ์ โสธนะเสถียร และวัลลีย์ ศรีประภาภรณ์. (2553). การจัดการทางการสื่อสารในคณะแพทย์ศาสตร์ศิริราชพยาบาล. เวชบันทึกศิริราช, 3(1), 31-39.

สุรพงษ์ โสธนะเสถียร และสถาพร สายเชื้อ. (2549). การสื่อสารเพื่อการจัดการในองค์การธุรกิจ. ใน รายงานการวิจัย. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

เสนาะ ติเยาว์. (2538). การสื่อสารในองค์การ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

อนวัช มีเคลือบ และคณะ. (2560). การจัดการการสื่อสารเพื่อพัฒนาความผูกพันศิษย์เก่าของมหาวิทยาลัยรัฐในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจ เศรษฐศาสตร์และการสื่อสาร, 12(1), 163-177.

อรรถพล ยุสุวพันธ์. (2564). การจัดการการสื่อสารเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวของเทศบาลเมืองสตูล. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 13(2), 320-335.

APAC Snow Brand Study. (2019). Asia-Pacific (APAC) Snow Brand Study 2019. Retrieved October 24 , 2021 , from https://www.clubmed.com.sg/l/press-room/apac-snow-survey-2019

Business Traveler Asia Pacific. (2022). Business Traveller Asia-Pacific Awards 2022 results. Retrieved March 4, 2023, from https://www.businesstraveller.com/awards/business-traveller-asia-pacific-awards-2022-results/

Daiva Labanauskaie.et al. (2020). Use of E-marketing tools as communication management in the tourism industry. Tourism Management Perspectives, 34(2020), 1-8.

Mile & Huberman. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis (2ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.

Srisawa, T. (2021). IMD World Competitiveness Yearbook 2022. Bangkok: Bangkok.

StrAh Ursula & Jaatinen Miia. (2002). New approaches to communication management for transformation and change in organisations. Journal of Communication Management, 6(2), 148 – 165.

Tanakorn. (2021). Keep an eye on the outstanding features of Switzerland. Amidst the COVID-19 crisis. Retrieved July 24 , 2021, from https://globthailand.com/switzerland-251021/

World Economic Forum. (2021). Travel & Tourism Competitiveness Index Report. Retrieved June 5 , 2021, from https://reports.weforum.org/

Zurich Tourism. (2023). About Us. Retrieved April 2 , 2023, from https://zt.zuerich.com/en