ยุทธศาสตร์การจัดการพื้นที่สาธารณะชุมชนเมือง ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน 1

Main Article Content

อดุลย์เดช อำนาจดีแจ่มใส
ธนกฤต ทุริสุทธิ์
กฤตติกา แสนโภชน์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดยุทธศาสตร์ ทดลองยุทธศาสตร์ และประเมินยุทธศาสตร์การจัดการพื้นที่สาธารณะชุมชนเมือง ใน เขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน 1 เป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธี แบ่งออกเป็น 2 ระยะ ดังนี้ ระยะที่ 1 การกำหนดยุทธศาสตร์การจัดการพื้นที่สาธารณะชุมชนเมือง ผู้วิจัยจัด ทำร่างยุทธศาสตร์ ดำเนินการจัดประชุมเชิงปฏิบัติการ ผู้ทรงคุณวุฒิ เลือกแบบเจาะจง จำนวน 30 คน แล้วยืนยันยุทธศาสตร์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยแบบประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ ระยะที่ 2 การทดลองและประเมินยุทธศาสตร์การจัดการพื้นที่สาธารณะชุมชนเมือง ผู้วิจัยจัดฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ ทำการทดลองใช้ยุทธศาสตร์กับกลุ่มผู้ใช้พื้นที่สาธารณะ จำนวน 30 คน หลังจากนั้นผู้วิจัยทำการประเมินความพึงพอใจของ การจัดฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบทดสอบก่อน-หลัง และแบบประเมินความ พึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) ยุทธศาสตร์การจัดการพื้นที่สาธารณะชุมชนเมือง ประกอบด้วย 1 วิสัยทัศน์ 5 พันธกิจ 5 เป้าประสงค์ 2 ตัวชี้วัดระดับยุทธศาสตร์ 5 ประเด็นยุทธศาสตร์การพัฒนา ซึ่งยุทธศาสตร์ที่ 2 มีค่าเฉลี่ยความเหมาะสมและความเป็นได้สูงสุด ส่วนผลการประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของยุทธศาสตร์ ผ่านเกณฑ์การประเมินที่มีค่าเฉลี่ยตั้งแต่ 3.51 ทุกด้าน 2) ผลการทดลองและประเมินยุทธศาสตร์การจัดการพื้นที่สาธารณะชุมชนเมือง กลุ่มผู้ใช้พื้นที่สาธารณะ จำนวน 30 คน ที่เข้าร่วมทดลองได้ทำแบบทดสอบก่อนและหลังการทดลอง ซึ่งผลคะแนนของแบบทดสอบด้านความรู้เพิ่มขึ้นทุกคน มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญอยู่ที่ 0.01 ส่วนผลการวิเคราะห์แบบประเมินความพึงพอใจ กิจกรรมการเสริมสร้างจิตอาสาพัฒนาพื้นที่สาธารณะชุมชนเมือง โดยภาพรวม พบว่า อยู่ในระดับมาก

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
อำนาจดีแจ่มใส อ., ทุริสุทธิ์ ธ., & แสนโภชน์ ก. (2024). ยุทธศาสตร์การจัดการพื้นที่สาธารณะชุมชนเมือง ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน 1. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 8(4), 234–245. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/272766
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กนกวรรณ จันทร์พรหม. (2560). การจัดการพื้นที่สาธารณะในเขตเมือง: กรณีศึกษาสุสานแต้จิ๋วกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์การผังเมืองมหาบัณฑิต สาขาวิชาการผังเมือง. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

กลุ่มจังหวัดภาคตะวัน ออกเฉียงเหนือตอนบน 1. (2566). แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน 1 ระยะ 5 ปี (พ.ศ.2566 – 2570). อุดรธานี: สำนักงานกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน 1.

บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

ปุณยนุช รุธิรโก. (2563). ความยั่งยืนในการจัดการพื้นที่สีเขียวในเขตเมือง. วารสารสุทธิปริทัศน์, 66(1), 55-76.

พงศ์ภาคย์ อินพ่วง. (2563). แนวทางการพัฒนาพื้นที่สาธารณะร่วมกับชุมชน เพื่อส่งเสริมการดํารงชีวิตอัจฉริยะ (Smart Living) ในพื้นที่โครงการแก้มลิง ตามแนวพระราชดําริบึงกุ่ม. ใน สารนิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการสิ่งแวดล้อม. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

พระครูวิโชติสิกขกิจ และคณะ. (2562). รายงานการวิจัยชุมชนสีเขียววัดสีขาว: รูปแบบการจัดการพื้นที่่สาธารณะ ด้านสิ่งแวดล้อมและความโปร่งใสของวัดและชุมชน ในจังหวัดพิจิตร. พิจิตร: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์พิจิตร.

วิภาพร โตแดง. (2563). การประเมินศักยภาพพื้นที่สีเขียวสาธารณะ ในเขตเทศบาลนครระยอง จังหวัดระยอง. ใน สารนิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการสิ่งแวดล้อม. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

อรศิริ ไม้ทอง. (2562). รูปแบบกิจกรรมการเสริมสร้างจิตสาธารณะบนพื้นที่สาธารณะ เชิงพุทธบูรณาการของเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Choi, J. et al. (2011). The Influence of Social Presence on Customer Intention to Reuse Online Recommender Systems, The Roles of Personalization and Product Type. International Journal of Electronic Commerce, 16(1), 129-154.

Kaplan, S. & Kaplan, R. (1982). Cognition and Environment: Functioning in an Uncertain World. New York: Praeger.

Lynch, K. (1960). The Image of the City. Cambridge, M.A.: MIT Press.

Madanipour, A. (2010). Whose Public Space? International Case Studies in Urban Design and Development. Retrieved March 27, 2022, from https://www.routledge.com/Whose-Public-Space-International-Case-Studies-in-Urban-Design-and-Development/Madanipour/p/book/9780415553865

Piet, P. (1996). Street for People. Journal of Landscape, 15(21), 45-46.

Rizwana, A. (2020). Governance of Urban Green Spaces in Lahore: Discourses and Institutional Change. Retrieved March 31, 2022, from https://etheses.whiterose.ac.uk/26825/.

Shma. (2021). City Reflection. Retrieved March 27, 2022, from https://citycracker.co/city-reflection/why-public-spaces-fail/

Sorkin, M. (1992). Variations on a Theme Park: The New American City and the End of Public Space. Retrieved March 25, 2022, from https://www.worldcat.org/th/title/variations-on-a-theme-park-the-new-american-city-and-the-end-of-public-space/oclc/24009742.