รูปแบบการจัดการการสื่อสารในงานกิจการสภาเทศบาล
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเกี่ยวกับ 1) แนวความคิดและนโยบายการจัดการการสื่อสารในงานกิจการสภาเทศบาล 2) กระบวนการจัดการการสื่อสารในงานกิจการสภาเทศบาล และ 3) การพัฒนารูปแบบการจัดการการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพในงานกิจการสภาเทศบาล การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก เก็บข้อมูลจากเทศบาลนครขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น เทศบาลเมืองทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช และเทศบาลตำบลทับมา อำเภอเมือง จังหวัดระยอง รวมจำนวน 24 คน ผลการวิจัย พบว่า 1) แนวความคิดและนโยบายการจัดการการสื่อสารในงานกิจการสภาเทศบาลดำเนินการตามหลักการแห่งรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2560 หมวด14 การปกครองท้องถิ่น เพื่อรับเรื่องราวร้องทุกข์ของประชาชน ศึกษาปัญหา ของประชาชน การเผยแพร่ความรู้ในการปกครอง และเผยแพร่ผลงานของงานกิจการสภาเทศบาล 2) กระบวนการจัดการสื่อสารในงานกิจการสภาเทศบาลเป็นการสื่อสารผ่านการประชุมสภาสมัยสามัญและวิสามัญเพื่อวางแผน การกำหนดแนวทางบริหารงาน สร้างการสื่อสารที่มีกลยุทธ์กับทุกฝ่ายผ่านช่องทางการสื่อสารต่าง ๆ และประเมินผลในทุกขั้นตอน 3) การพัฒนารูปแบบการจัดการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพในงานกิจการสภาเทศบาล คือ การทบทวน แก้ไขปัญหาการสื่อสาร และพัฒนาการฝึกอบรมทักษะและเทคโนโลยีการสื่อสารที่ทันสมัย ข้อเสนอแนะให้นำ “MANOONS MODEL” มาเป็นแนวทางการสื่อสาร ได้แก่ 3.1) M-Message คือ จัดสาระให้ครอบคลุมครบถ้วนและโดนใจ 3.2) A-Announce คือ ป่าวประกาศเผยแพร่ในทุกกลุ่มเป้าหมาย 3.3) Network คือ ร่วมทำงานกับภาคีเครือข่ายอย่างใกล้ชิด 3.4) O-Ontime คือ สื่อสารฉับไวตรงเวลา 3.5) O-Openness คือ เปิดกว้างในการร่วมเป็นเจ้าของภารกิจการสื่อสาร 3.6) N-Never Say No คือ เต็มใจทำงานด้วยจิตอาสาไม่มีการปฏิเสธ และ 3.7) S-Skills คือ มุ่งพัฒนาทักษะการสื่อสาร
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2567). ข้อเสนอแนวความคิด/วิธีการเพื่อพัฒนางานหรือปรับปรุงงานให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น. เรียกใช้เมื่อ 13 เมษายน 2567 จาก http://www.personnel.moi.go.th/km/person3/2556/424sugg.pdf
กระทรวงมหาดไทย. (2554). ระเบียบกระทรวงมหาดไทย ว่าด้วยข้อบังคับการประชุมสภาท้องถิ่น พ.ศ. 2547 (แก้ไขเพิ่มเติมถึงฉบับที่ 2 พ.ศ. 2554). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา.
ณัฏฐ์ชดา วัฒนาชัยผล. (2560). สื่อใหม่กับการเปลี่ยนแปลงกระบวนการสื่อข่าว. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 7(1), 63-71.
พลศักดิ์ จิรไกรศิริ. (2558). หน่วยที่ 15 การสังเคราะห์การสื่อสารและพลวัตทางการเมือง. ใน เอกสารการสอนชุดวิชา 83715 การสื่อสารและพลวัตทางการเมือง. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วิทยาลัยพัฒนาการปกครองท้องถิ่น สถาบันพระปกเกล้า. (2551). คู่มือการอบรมออนไลน์หลักสูตรวุฒิบัตรการพัฒนาความสามารถสมาชิกสภาท้องถิ่น รุ่นที่ 1. เรียกใช้เมื่อ 13 เมษายน 2567 จาก https://kpi.ac.th/uploads/pdf/ptDPnP8xi7V0ijf7b9mPgxWfeTDwYaK0pUgOCppe.pdf
เวียน โพตะกาว. (2558). การทำบทบาทของสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัด กรณีศึกษา : องค์การบริหารส่วนจังหวัดพิษณุโลก. Rajabhat J. Sci. Humanit. Soc. Sci, 16(1), 95-105.
หนึ่งหทัย ขอผลกลาง. (2559). แนวทางการส่งเสริมศักยภาพของสื่อท้องถิ่นเพื่อการสื่อสารสุขภาพ ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. Suranaree Journal of Social Science, 9(2), 61-78.
องค์การบริหารส่วนตำบลสระขวัญ. (2567). คู่มือการปฏิบัติงานการจัดการข้อร้องเรียน/ร้องทุกข์. เรียกใช้เมื่อ 12 เมษายน 2567 จาก https://sa-kwan.go.th/public/
Lev Manovich. (2014). The Language of New Media, titled The Illusions: A BIT of "The Language of New Media. Cambridge: MIT Press.
Ma-a-la, et al. (2021). การประชาสัมพันธ์ด้วยสื่อสังคมออนไลน์ของเทศบาลนครหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 38(2), 103-122.