อิทธิพลปรัชญาซูฟีย์ในการรังสรรค์ลักษณะทางดนตรี และรูปแบบนาฏกรรมประกอบพิธีกรรมเซมา

Main Article Content

ปริญญา ปานนพภา
สุรศักดิ์ จำนงค์สาร
วีระ พันธ์เสือ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์อิทธิพลปรัชญาซูฟีย์ที่ส่งผลต่อการรังสรรค์ลักษณะทางดนตรี และเพื่อศึกษาวิเคราะห์อิทธิพลปรัชญาซูฟีย์ที่ส่งผลต่อการรังสรรค์รูปแบบทางนาฏกรรมประกอบพิธีกรรมเซมาในศาสนาอิสลามนิกายซูฟีย์ สำนักเมฟเลวี สาธารณรัฐตุรกี รูปแบบงานวิจัยเป็นแบบเชิงคุณภาพจากการศึกษาเอกสาร และการศึกษาภาคสนาม กำหนดกรอบแนวคิดตามทฤษฎี 5 เกลียวรู้ พื้นที่การวิจัยคัดเลือกจากความสำคัญในฐานะศูนย์กลางสำนัก และเป็นแหล่งเผยแพร่พิธีกรรม ได้แก่ พิพิธภัณฑ์ ศูนย์แสดงวัฒนธรรม และสถานจัดแสดงพิธีกรรมเซมาในเมืองคอนยา และเมืองอิสตันบูล มีกลุ่มเป้าหมายในการศึกษา คือ คณะผู้ประกอบพิธีกรรม การวิจัยพบว่า อิทธิพลปรัชญาซูฟีย์ในการรังสรรค์ลักษณะทางดนตรี และรูปแบบทางนาฏกรรมประกอบพิธีกรรมเซมาเกิดจากการตีความหลักสำคัญ 5 ประการ ได้แก่ 1) หลักการเรื่องพระเจ้า 2) หลักการเรื่องแหล่งความรู้ 3) หลักการเรื่องผู้นำจิตวิญญาณ 4) หลักการเรื่องระลึกถึงพระเจ้า 5) หลักการเรื่องสันโดษ ซึ่งส่งผลต่อลักษณะทางดนตรีที่ปรากฏ ดังนี้ 1) ลำนำนะต์ เชริฟ: การสรรเสริญศาสดา 2) กลองคูดุม และขั้นตอนคูดุม ดาร์บึ: การบัญชาสร้างของพระเจ้า 3) ขลุ่ยเนย์ และขั้นตอนเนย์ ทัคซิม: การประทานชีวิตของพระเจ้า 4) โครงสร้างเพลงอายิน: การน้อมรับความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า 5) มะคามิ คูราน และขั้นตอนคูราน โอคุมัค: การอัญเชิญโองการของพระเจ้า และหลักการดังกล่าวส่งผลต่อรูปแบบทางนาฏกรรมที่ปรากฏ ดังนี้ 1) ท่าทาง: การสื่อความหมายรหัสนัย 2) เครื่องแต่งกาย: การระลึกถึงความตาย 3) จำนวน และรูปแบบขั้นตอน: การทรงสร้างอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ปานนพภา ป., จำนงค์สาร ส., & พันธ์เสือ ว. (2024). อิทธิพลปรัชญาซูฟีย์ในการรังสรรค์ลักษณะทางดนตรี และรูปแบบนาฏกรรมประกอบพิธีกรรมเซมา. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 8(4), 281–295. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/273015
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

จรัล มะลูลีม. (2562). แนวทางนิยมความลี้ลับแบบซูฟี(ตอนจบ). เรียกใช้เมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2562 จาก https://www.matichonweekly.com/column/article_174018

จักรพงษ์ กลิ่นแก้ว. (2563). อุเละห์นบี : ดนตรีสรรเสริญศาสดามูฮัมหมัดของมุสลิมนิกายซูฟีย์ในภาคกลางของประเทศไทย. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 7(2), 1-28.

จุฬิศพงศ์ จุฬารัตน์. (2555). วันนี้ลองทำกิจกรรมที่ประยุกต์มา “เต้นรำภาวนา”. เรียกใช้เมื่อ 13 ตุลาคม 2555 จาก https://www.facebook.com/308057462615047

ซอและห์ มีสุวรรณ. (2558). ปรัชญาซูฟีย์. เรียกใช้เมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2562 จาก https://www. islammore.com/view/1224

ณรงค์ชัย ปิฏกรัชต์. (2558). ทฤษฎี 5 เกลียวรู้ : แนวการวิจัยภาคสนาม. เรียกใช้เมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2562 จาก https://www.smusichome.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538675605&Ntype=4

ภูมิช อิสรานนท์. (2551). รูมี ทางสู่กวีนิพนธ์ ความรักและการรู้แจ้ง. สานแสงอรุณ, 12(4), 110-126.

เสาวนีย์ จิตต์หมวด. (2535). วัฒนธรรมอิสลาม. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: ทางนำ.

Gamard, I. (2000). The Music of the Whirling Prayer Ceremony. Rumi 2000 : Whirling with the Cosmos. San Bernardino: California State University .

Kaim, A. A. (2012). Sema ceremony – between Ritual and Performance. Acta Asiatica Varsoviensia, 25(1), 147-156.

Özdemir, Y. (2018). Galata Mawlawi Lodge Museum. Istanbul: ACAR MATBAA.