การพัฒนาเว็บแอปพลิเคชันต้นแบบสำหรับบริหารจัดการช่องเก็บอัฐิของ วัดอ้อมน้อย จังหวัดสมุทรสาคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัญหาอุปสรรคในปัจจุบันของการบริหารจัดการข้อมูลช่องเก็บอัฐิ 2) พัฒนาระบบบริหารจัดการข้อมูลช่องเก็บอัฐิ และ 3) ประเมินผลความพึงพอใจของผู้ใช้งานระบบบริหารจัดการข้อมูลช่องเก็บอัฐิของวัดอ้อมน้อย จังหวัดสมุทรสาคร เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี ระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ คณะสงฆ์และประชาชนที่มีประสบการณ์ในการใช้งานเว็บแอปพลิเคชันทั่วไป จำนวน 310 คน เครื่องมือที่ใช้วิจัย ได้แก่ 1) การวิจัยเชิงคุณภาพใช้แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง 2) การวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามความพึงพอใจของผู้ใช้งานที่มีต่อระบบบริหารจัดการข้อมูลช่องเก็บอัฐิของวัดอ้อมน้อย สถิติที่ใช้ในวิจัยและการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า 1) วัดอ้อมน้อยยังไม่มีการนำเทคโนโลยีดิจิทัลเข้ามาช่วยในการบริหารจัดการข้อมูลช่องเก็บอัฐิ การสืบค้นข้อมูลต่าง ๆ ของทางวัดเป็นไปด้วยความยากลำบาก นำไปสู่ความผิดพลาดอยู่บ่อยครั้ง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ผู้ที่ต้องการจองช่องอัฐิไม่ได้รับความสะดวกเท่าที่ควร 2) ระบบบริหารจัดการข้อมูลช่องเก็บอัฐิของวัดอ้อมน้อยที่ได้พัฒนาขึ้นอยู่ในรูปแบบของเว็บแอปพลิเคชันและฐานข้อมูลที่เกี่ยวข้อง แบ่งเป็น 2 ส่วน คือ 1) ส่วนหน้าบ้าน สำหรับบุคคลทั่วไปที่ต้องการสืบค้นข้อมูล และพุทธศาสนิกชนที่ต้องการจองช่องเก็บอัฐิ 2) ส่วนหลังบ้าน สำหรับผู้ดูแลสามารถตรวจสอบ และจัดการข้อมูลต่าง ๆ ภายในระบบ 3) ผลการประเมินความพึงพอใจโดยรวมจากใช้งานผู้ระบบมีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 4.42 และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.66 ความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เนอร์วาน่า เมโมเรียล ปาร์ค. (2563). อาคารเก็บอัฐิ. เรียกใช้เมื่อ 20 มีนาคม 2567 จาก https://www.nirvana-memorial.co.th/
โอภาส เอี่ยมสิริวงศ์. (2560). การวิเคราะห์และออกแบบระบบ. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชัน.
กระทรวงวัฒนธรรม. (2564). คู่มือองค์ความรู้เกี่ยวกับการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์และแผนระดับต่าง ๆ ในภารกิจของกระทรวงวัฒนธรรม. เรียกใช้เมื่อ 20 มีนาคม 2567 จาก https://www2.mculture.go.th/adminli/ebook/B0183/
ชาญชัย ศุภอรรถกร และคณะ. (2565). การพัฒนาเว็บแอปพลิเคชัน Wongwat เที่ยววัดเมืองไทย ใฝ่ธรรมะ. วารสารวิทยาศาสตร์และวิทยาศาสตร์ศึกษา, 5(1), 12-22.
ณัฐญา ผลศิริ และเสาวลักษณ์ พันธบุตร. (2563). การพัฒนาแอปพลิเคชันต้นแบบสำหรับธุรกิจแก้บน. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 8(2), 22-33.
พระมหาบุญฤทธิ์ ฐิตเมโธ (เพชรถึง). (2565). สุคติสถานดิจิทัลอัฐิในบริบทพระพุทธศาสนาของวัดชลประทานรังสฤษดิ์พระอารามหลวง ปากเกร็ด นนทบุรี. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ฟ้า วิไลขำ และนงพงา สุขโอสถ. (2566). การพัฒนาเว็บแอปพลิเคชันประชาสัมพันธ์แหล่งท่องเที่ยวในชุมชนราวต้นจันทน์และชุมชนบ้านวังหาด จังหวัดสุโขทัย. Journal of Information and Learning, 34(2), 99-107.
สมพร กระออมแก้ว และกิตติดนัย สกุลวรเกียรติ์. (2564). ระบบจองรถเพื่อการเกษตรออนไลน์. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 5(1), 25-35.
สุธาสินี ตุลานนท์. (2562). การศึกษาการยอมรับเทคโนโลยีที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าออนไลน์ของผู้สูงอายุ. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สุวิมล ติรกานันท์. (2550). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัจฉราภรณ์ จุฑาผาด และสุติมา ฮามคําไพ. (2566). การพัฒนาระบบจองคิวผู้ป่วยนอกออนไลน์ กรณีศึกษา ศูนย์บริการสาธารณสุขเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 9(6), 311-321.
Suraseth, C. & Koraneekij, P. (2022). Development of A Sociometric Web Application to Study Relationship Among Secondary School Learners. Heliyon, 8(8), e10105.
