ศักยภาพการตลาดและความต้องการสมุนไพรไทยของธุรกิจสปา เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเพื่อศึกษาศักยภาพการตลาดและความต้องการสมุนไพรของผู้ประกอบการธุรกิจสปาไทย และศึกษาพฤติกรรมการใช้บริการธุรกิจสปากับส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ของนักท่องเที่ยวต่างชาติ ซึ่งงานวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน (Mixed Methods) โดยใช้การสัมภาษณ์ผู้ประกอบการธุรกิจ โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบสโนว์บอล (Snowball sampling) และนักท่องเที่ยวต่างชาติจำนวน 400 คน ทำการแจกแบบสอบถามแบบเจาะจง (Purposive sampling) สถิติที่ใช้ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่า Chi - Square ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ผลการวิจัยพบว่า ผู้ประกอบการผู้หญิงและผู้ชายในสัดส่วนที่เท่ากัน รูปแบบของธุรกิจสปาเป็นแบบ Day spa ลูกค้าของธุรกิจสปาส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ ปัญหาและอุปสรรคของธุรกิจสปา การขาดแคลนบุคลากร ที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญทั้งในด้านการบริหารธุรกิจสปา อัตราการเข้า - ออกของพนักงานมีสูง และด้านการให้บริการของพนักงานฝีมือในการให้บริการหายาก ด้านการตลาด ที่มีการแข่งขันกันสูงมาก ปัจจุบันยังไม่มีการขาดแคลนสมุนไพรขมิ้น ไพล น้ำมันนวด ประคบ มะขาม มะกรูด ยาหม่อง น้ำมันหอมละเหย การวิจัยเชิงปริมาณ ผลการวิจัยพบว่า เพศมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมด้านวัตถุประสงค์ในการใช้บริการ ด้านช่วงเวลาในการใช้บริการ ด้านบุคคลที่มีอิทธิพลต่อการใช้บริการ ด้านราคา ด้านบุคลากร ด้านกายภาพ และด้านกระบวนการ อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 อายุและรายได้มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมด้านวัตถุประสงค์ในการใช้บริการ ด้านช่วงเวลาในการใช้บริการ ด้านบุคคลที่มีอิทธิพลต่อการใช้บริการ ด้านค่าใช้จ่ายในการใช้บริการและระยะเวลาในการบริการ และอายุมีความสัมพันธ์กับส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ในทุกด้าน อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2567). สถิติการท่องเที่ยวประจำปี 2567. เรียกใช้เมื่อ 16 พฤษภาคม 2567 จาก https://www.mots.go.th/news/category/758
กระทรวงสาธารณสุข. (2559). สถานการณ์ทเกี่ยวของกับการพัฒนาอุตสาหกรรมยา สมุนไพรและชีววัตถุ. เรียกใช้เมื่อ 10 พฤษภาคม 2567 จาก https://cms-media.fda.moph.go.th/461152844465184768/2023/04/DB3tr65WDcj0hJxi2dZg6LDk.pdf
กรุงเทพธุรกิจออนไลน์. (2565). Global Wellness Institute (GWI) ชูเวลเนสไทยปักหมุดบน “ภูมิศาสตร์เวลเนส” เป็นประเทศที่ 3. เรียกใช้เมื่อ 15 กันยายน 2566 จาก https://www.pptvhd36.com/news/ประชาสัมพันธ์/180721
กรุงเทพธุรกิจออนไลน์. (2567). คาดปี 2567 "ท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ" โตก้าวกระโดด 1 ล้านล้านเหรียญ. เรียกใช้เมื่อ 20 พฤษภาคม 2567 จาก https://www.bangkokbiznews.com/social/1006474
กฤติยา รุจิโชค. (2565). แนวทางพัฒนาศักยภาพการสื่อสารเพื่อการประชาสัมพันธ์ตลาดท่องเที่ยวสปาเพื่อสุขภาพในเขตพัฒนาการท่องเที่ยวชายฝั่งทะเลตะวันออกเพื่อเตรียมเข้าสู่การเป็นศูนย์กลางส่งเสริมสุขภาพแห่งเอเชีย. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์ , 7(2). 47-58.
จุฑารัตน์ พิริยะเบญจวัฒน์. (2561). แนวทางการผลิตและพัฒนาบุคลากรเพื่อธุรกิจสปาไทย 4.0. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 12(พิเศษ), 383-385.
ชนิทร์ทิพย์ ดารากร ณ อยุธยา และคณ. (2564). กลยุทธ์การแข่งขันของธุรกิจสปาในประเทศไทย. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 7(1), 390-401.
ณัฐฐา สุขภักตร์. (2560). ปัจจัยส่วนประสมการตลาดที่มีผลต่อการเลือกใช้บริการสปาของผู้บริโภคในเขตบางนา. กรุงเทพมหานคร: บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกริก.
ประสพชัย พสุนนท์. (2553). สถิติธุรกิจ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท สำนักพิมพ์ท้อป จำกัด.
มนต์ชัย วงษ์กิตติไกรวัล. (2561). ธุรกิจสปาไทยติด Top 5 ของเอเชีย แนะโรงแรมเพิ่มบริการรับเทรนด์. เรียกใช้เมื่อ 2 กรกฎาคม 2562 จาก https://thestandard.co/thai-spa-top-5-asian-spa/
มานิศา ผิวจันทร์. (2567). การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ: แนวโน้มกิจกรรมสุขภาพในกลุ่มโรงแรมและรีสอร์ต. Journal of Social Sciences and Humanities Research in Asia, 30(1), 105-122.
ยศวดี แขวัฒนะ และเสาวนีย์ สมันตรีพร. (2558). การพัฒนาธุรกิจสปาไทยสู่ความยั่งยืน: วิธีการทางจิตวิทยาบริการ. วารสารมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 4(1), 174-184.
วสมน บุญรุ่ง. (2557). ความต้องการใช้บริการธุรกิจสปาของผู้ใช้บริการสปาในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 4(2), 15-23.
วาสนา อินทะแสง. (2559). พฤติกรรมผู้บริโภคและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดของธุรกิจคลินิกเสริม ความงามทีส่งผลต่อความภักดีของลูกค้า. ใน สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุขุมาล ทองดี และณภัทร ส่งมหาชัย. (2566). รูปแบบการจัดการธุรกิจสปาเพื่อสุขภาพมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติวิทยาเขตลำปาง. วารสารวิทยาลัยสงฆ์ลำปาง, 12(3), 156-172.
สุณีย์ ล่องประเสริฐ. (2557). การพัฒนามาตรฐานธุรกิจสปาในอําเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี สู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 1(1), 125-141.
สุเนตรตรา จันทบุรี. (2559). โอกาสและความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจสปาและนวดแผนไทย. วารสารเกษมบัณฑิต, 17(2), 49-63.
Chanthanawan, S. & Fongthanakit, R. (2019). Factors affecting decision making on using Spa services towards Consumers in Chatuchak District, Bangkok. Journal of the Association of Researchers of Thailand, 24(3), 190-204.
Junead, J. et al. (2018). The study on potential of Thai identity in spa business and traditional Thai massage toward world class health tourism sector. Panyapiwat Journal, 10(2), 1-16.
Larptaweesomboon, W. (2021). Determinant of consumer’s decision to select Sarisa Beauty Palace spa shop (Research Report). Bangkok: Ramkhamhaeng University.
Yamane, T. (1970). Statistic: An Introductory Analysis. (2nd ed). New York: Harper & Row.