ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันตนเองจากโรคติดเชื้อไวรัส โคโรนา 2019 ของประชาชนตำบลเมืองเก่า อำเภอเมืองสุโขทัย จังหวัดสุโขทัย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความรู้และการรับรู้การป้องกันตนเองจากโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 2) ศึกษาระดับพฤติกรรมการป้องกันตนเองจากโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 และ 3) ศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันตนเองจากโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ประชากร คือ ประชาชนอายุ 18 ปีขึ้นไป มีชื่อและอาศัยในทะเบียนราษฎร์ ตำบลเมืองเก่า อำเภอเมือง จังหวัดสุโขทัย 8,548 คน กลุ่มตัวอย่างใช้สูตร เครจซีและมอร์แกน ระดับความเชื่อมั่น 95% ความคลาดเคลื่อนระดับ 0.05 ได้กลุ่มตัวอย่าง 368 คน เครื่องมือ คือ แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป, ความรู้, การรับรู้โอกาสเสี่ยง และพฤติกรรมการป้องกันตนเองจากโรค ตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาของเครื่องมือที่ ค่า IOC 0.96 ความเชื่อมั่น 0.82 KR-20 0.72 ความยากง่าย 0.40 วิเคราะห์ข้อมูลจากร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ สหสัมพันธ์เพียร์สัน ผลวิจัยพบว่า 1) ความรู้ในการป้องกันโรค ระดับมาก (ร้อยละ 48.1) การรับรู้โอกาสเสี่ยงระดับมากที่สุด (ร้อยละ 33.4) การรับรู้ความรุนแรง การรับรู้ประโยชน์ระดับปานกลาง (ร้อยละ 34.5, 30.2) การรับรู้ความสามารถระดับน้อย (ร้อยละ 31.3) 2) พฤติกรรมการป้องกันจากโรคระดับดี (ร้อยละ 40.2) และ 3) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการป้องกันพฤติกรรมการการป้องกันตนเองจากโรค มี 9 ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ คือ ด้านอายุ ระดับการศึกษา รายได้ โรคประจำตัว ความรู้ การรับรู้โอกาสเสี่ยง การรับรู้ความรุนแรง การรับรู้ถึงประโยชน์ และการรับรู้ความสามารถอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p-Value ≤ 0.05 ดังนั้น ผู้เกี่ยวข้องควรเน้นการเพิ่มความรู้ สร้างเสริมการรับรู้ความสามารถของตนเอง ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม การป้องกันตนเองจากเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 แก่ประชาชนอย่างเหมาะสม
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมควบคุมโรค. (2564). โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) กรมควบคุมโรคกระทรวงสาธารณสุข. เรียกใช้เมื่อ 20 ธันวาคม 2564 จาก https://ddc.moph.go.th/viralpneumonia/index.php
กรมควบคุมโรค. (2564). สถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) มาตรการสาธารณสุข และปัญหาอุปสรรคการป้องกันควบคุมโรคในผู้เดินทาง งานโรคติดต่ออุบัติใหม่ กลุ่มพัฒนาวิชาการโรคติดต่อ. เรียกใช้เมื่อ 20 ธันวาคม 2564 จาก https://ddc.moph.go.th/uploadsfiles/2017420210820025238.pdf
กรมควบคุมโรคติดต่อ กระทรวงสาธารณสุข. (2564). โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19). เรียกใช้เมื่อ 20 ธันวาคม 2564 จาก https://ddc.moph.go.th/viralpneumonia/ind_world.php
เชาวลิต เลื่อนลอย. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของประชาชนอำเภอศรีนคร จังหวัดสุโขทัย. วารสารสาธารณสุขและสุขภาพศึกษา, 2(1), 18-32.
ณัฎฐวรรณ คำแสน. (2564). ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมในการป้องกันตนเองจากการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของประชาชนในเขตอำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้า, 4(1), 33-48.
ดรัญชนก พันธ์สุมา และพงษ์สิทธิ์ บุญรักษา. (2564). ความรู้ทัศนคติและพฤติกรรมการป้องกันโควิด 19 ของประชาชนในตำบลปรุุใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. ศรีนครินทร์เวชสาร, 36(5), 597-604.
เทื้อน ทองแก้ว. (2563). การออกแบบการศึกษาในชีวิตวิถีใหม่: ผลกระทบจากการแพร่ระบาด COVID-19. คุรุสภาวิทยาจารย์, 1(2), 1-10.
ภัคณัฐ วีรขจร และคณะ. (2563). การรับรู้และพฤติกรรมการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) ของกำลังพลที่ปฏิบัติงานสายแพทย์ ศูนย์อำนวยการแพทย์ จังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารสาธารณสุขและวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 3(3), 106-117.
รังสฤษฏ์ แวดือราแม และคณะ. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ และการรับรู้กับพฤติกรรมการดำเนินชีวิตแบบวิถีใหม่ (New Normal) เพื่อการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของนักศึกษาพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ . วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 8(2), 80-92.
ศุภสิทธิ์ พรรณารุโณทัย. (2563). จะผ่านพ้นวิกฤตโลก โควิด 19 ระบาด ด้วยฐานความรู้และการปฏิบัติ. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข, 14(1), 1-6.
ศูนย์บริหารสถานการณ์โควิดจังหวัดสุโขทัย. (2564). สถานการณ์ COVID-19 จังหวัดสุโขทัย ศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 จังหวัดสุโขทัย. เรียกใช้เมื่อ 16 มิถุนายน 2564 จาก http://www.sukhothai.go.th/covid.html
World Health Organization. (2020). Coronavirus. Geneva: World Health Organization.
