การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการส่งเสริมความตระหนักรู้สมรรถนะแห่งตนด้านอาชีพของเยาวชน (อายุ 17 - 24 ปี)
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยส่งเสริมความตระหนักรู้สมรรถนะแห่งตนด้านอาชีพของเยาวชน และ 2) ศึกษาการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการส่งเสริมความตระหนักรู้สมรรถนะแห่งตนด้านอาชีพของเยาวชน โดยมีขั้นตอนในการวิจัยเอกสาร (Documentary Research) และการวิจัยเชิงสำรวจ (Survey Research) จากผู้ให้ข้อมูลที่เป็นเยาวชนที่มีความตระหนักรู้สมรรถนะแห่งตนด้านอาชีพ จำนวน 47 คน ผู้วิจัยเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามที่ประกอบไปด้วยแบบวัดความตระหนักรู้สมรรถนะแห่งตนด้านอาชีพและแบบประเมินการมีส่วนร่วมของผู้ปกครอง ตรวจสอบคุณภาพของเครื่องมือด้านความตรงเชิงเนื้อหา (Content Validity) โดยพิจารณาความสอดคล้องระหว่างข้อคำถามกับเนื้อหาและจุดมุ่งหมายที่ต้องการวัด (Index of Consistency: IOC) ด้วยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 3 ท่าน และตรวจสอบค่าความเที่ยง (Reliability) ของแบบสอบถามด้วยค่าสัมประสิทธิ์ของ Cronbach’s alpha ได้ผลที่ 0.888 ผลการศึกษาพบว่า เยาวชนที่มีความตระหนักรู้สมรรถนะแห่งตนด้านอาชีพสูงมีการประเมินการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในด้านอาชีพสูงทั้ง 3 ด้าน คือ การให้ข้อมูลด้านอาชีพ ด้านการสร้างทัศนคติที่นำไปสู่การประกอบอาชีพ และด้านการสนับสนุนปัจจัยที่เกี่ยวข้องทางอาชีพ สอดคล้องกับองค์ประกอบที่สังเคราะห์ได้จากแนวคิดทฤษฎีด้านอาชีพที่กล่าวถึงความสัมพันธ์ของการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองกับพัฒนาการด้านอาชีพของเยาวชน และการศึกษาการมีส่วนร่วมของผู้ปกครอง พบว่า ผู้ปกครองที่เป็นมารดา ผู้ปกครองที่มีการศึกษาระดับปริญญาเอก และผู้ปกครองที่มีรายได้หรือเงินเดือน 50,001 - 60,000 บาทต่อเดือน มีความสัมพันธ์ต่อการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการสนับสนุนปัจจัยที่เกี่ยวข้องในด้านอาชีพอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2562. เรียกใช้เมื่อ 1 กรกฎาคม 2567 จาก https://www.moe.go.th/พรบ-การศึกษาแห่งชาติ-พ-ศ-2542
กัญญาภัทร เสนีวงศ์ ณ อยุธยา. (2557). การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองด้านอาชีพ การรับรู้ความสามารถของตนด้านอาชีพและความสอดคล้องในตนด้านเป้าหมายการเลือกเส้นทางอาชีพของนักเรียน มัธยมศึกษาตอนปลาย. ใน วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชุติมา ทองมีขวัญ. (2564). การเสริมสร้างการรับรู้ความสามารถในตนเองในการตัดสินใจเลือกอาชีพของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายโดยชุดกิจกรรมแนะแนว. ใน วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาการแนะแนว. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พันธุ์ทิพย์ พัชรพงศ์พรรณ. (2556). การรับรู้ความสามารถแห่งตนในการตัดสินใจเลือกอาชีพของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยรางคำแห่ง. ใน สารนิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาการแนะแนว. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สมาคมที่ประชุมอธิการบดีแห่งประเทศไทย. (2566). สถิติการสอบ. เรียกใช้เมื่อ 20 มิถุนายน 2567 จาก https://www.mytcas.com/stat
สิริอร วิชชาวุธ. (2554). จิตวิทยาการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 1). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Betz, N. E. (1992). Counseling uses of career self-efficacy theory The Career Development Quarterly. Retrieved June 25 , 2024, from https://psycnet.apa.org/record/1993-03614-001
Bronfenbrenner, U. (1994). Ecological models of human development. Retrieved July 2 , 2024, from https://ncj.nl/wp-content/uploads/media-import/docs/6a45c1a4-82ad-4f69-957e-1c76966678e2.pdf
Dietrich, J. & Kracke, B. (2009). Career-specific parental behaviors in adolescents’ development. Journal of Vocational Behavior, 75(2), 109-119.
Hornby, G. & Lafaele, R. (2011). Barriers to parental involvement in education: an Explanatory model. Educational Review, 63(1), 37-52.
Lewin, C. & Luckin, R. (2010). Technology to support parental engagement in elementaryeducation: Lessons learned from the UK. Computers & Education, 54(3), 749-758.
Morris, A. S. et al. (2020). Parent education: what we know and moving forward for greatest impact. Family Relations, 69(3), 520-542.
Roach, K. L. (2010). The role of perceived parental influences on the career self-efficacy of college students. Retrieved June 25 , 2024, from https://www.core.ac.uk/download/pdf/233569287.pdf
Taylor, K. M. & Betz, N. E. (1983). Applications of self-efficacy theory to the understandingand treatment of career indecision. Journal of Vocational Behavior, 22(1), 63-81.
Williams, T. T. & Sánchez, B. (2013). Identifying and Decreasing Barriers to Parent Involvement for Inner-City Parents. Youth & Society, 45(1), 54-74.