การพัฒนาสื่อภาพจิตรกรรมฝาผนังดิจิทัลเพื่อส่งเสริมการเข้าถึงและอนุรักษ์ มรดกทางวัฒนธรรมของวัดอ้อมน้อย จังหวัดสมุทรสาคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาและสำรวจการรับชมภาพจิตรกรรมฝาผนังภายในอุโบสถวัดอ้อมน้อย จังหวัดสมุทรสาคร 2) พัฒนาสื่อภาพจิตรกรรมฝาผนังดิจิทัล เพื่อส่งเสริมการเข้าถึงและอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมของวัดอ้อมน้อย จังหวัดสมุทรสาคร 3) ศึกษาความพึงพอใจของผู้รับชมสื่อภาพจิตรกรรมฝาผนังดิจิทัล เพื่อส่งเสริมการเข้าถึงและอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมของวัดอ้อมน้อย จังหวัดสมุทรสาคร เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี ระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ พุทธศาสนิกชนจำนวน 254 คน คัดเลือกแบบบังเอิญจากผู้ที่มาทำบุญวัดอ้อมน้อย เครื่องมือที่ใช้วิจัย ได้แก่ 1) การวิจัยเชิงคุณภาพใช้แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง 2) การวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในวิจัยและการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) ภายในพระอุโบสถของวัดอ้อมน้อยมีภาพจิตรกรรมฝาผนังแสดงเรื่องราวประวัติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผนังอุโบสถมีความสูงเกินกว่าระดับสายตา และทัศนียภาพที่มีสิ่งบดบังภายในอุโบสถ ทำให้ผู้ชมขาดความต่อเนื่องในการทำความเข้าใจพุทธประวัติ และลดโอกาสในการชื่นชมคุณค่าด้านสุนทรียศาสตร์และศาสนา 2) สื่อภาพจิตรกรรมฝาผนังดิจิทัลถูกพัฒนาให้อยู่ในรูปแบบของสื่อมัลติมีเดีย มีขั้นตอนการพัฒนาสื่อเริ่มจากวางแผนเตรียมการผลิต ขั้นลงมือผลิตใช้เทคโนโลยีการถ่ายภาพทางอากาศยานไร้คนขับเป็นหลัก และขั้นตอนหลังการผลิตด้วยการตัดต่อภาพและเสียง 3) ผลการประเมินความพึงพอใจของกลุ่มตัวอย่างต่อสื่อภาพจิตรกรรมฝาผนังดิจิทัล มีค่าเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับมากที่ 4.46 และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.59
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เกรียงศักดิ์ โยธาภักดี และกฤษณะ ศรีบุตรตา. (2564). สื่อประชาสัมพันธ์ความจริงเสมือนของแหล่งท่องเที่ยวอันซีนในจังหวัดเลย ด้วยมุมมอง 360 องศา ผ่านเทคโนโลยีอากาศยานไร้คนขับ. วารสารมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี), 15(26), 1-13.
ชัยยศ วนิชวัฒนานุวัติ. (2560). นวัตกรรม แนวความคิด และวิธีการ การจำลองภาพเสมือนจริงที่มีมุมมองภาพที่สมบูรณ์ของจิตรกรรมฝาผนังในอุโบสถวัดเกาะแก้วสุทธาราม จังหวัดเพชรบุรี. วารสารศิลปกรรมบูรพา, 20(2), 31-60.
ไชยพล กลิ่นจันทร์. (2563). การพัฒนาระบบสารสนเทศเพื่อนำเสนอแอนิเมชั่นภาพวาดจิตรกรรมฝาผนัง เรื่องทศชาติและพระศรีอาริย์ในโบราณสถานเชิงอนุรักษ์ในรูปแบบเทคโนโลยีเสมือนจริง เพื่อสืบทอดประเพณีวัฒนธรรมพื้นถิ่นในตำบลเขาสมอคอน อ.ท่าวุ้ง จ.ลพบุรี. วารสารวิชาการการจัดการเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 7(2), 37-46.
ธนพล จุลกะเศียน. (2565). แอนิเมชันจากจิตรกรรมฝาผนังพระอุโบสถวัดสุวรรณารามราชวรวิหาร. วารสารวิจิตรศิลป์, 13(1), 50-80.
พงศ์วัชเรส ทองอินทร์ และคณะ. (2565). การใช้การสำรวจด้วยภาพถ่ายภาคพื้นดิน ร่วมกับเทคนิคโครงสร้างจากการเคลื่อนที่ในการอนุรักษ์สถาปัตยกรรมวัดไทยสมัยอยุธยา: กรณีศึกษาวัดปราสาท. วิศวกรรมสารฉบับวิจัยและพัฒนา, 33(2), 91-102.
พระสุริยา ไชยประเสริฐ และคณะ. (2566). ผลการใช้กิจกรรมการเรียนรู้ตามหลักไตรสิกขาร่วมกับไมโครเลิร์นนิง เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้เรื่องพุทธประวัติ สําหรับนักเรียนธรรมศึกษาชั้นตรี ระดับชั้นมัธยมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มมร, 11(2), 71-86.
พระอธิการโสภณ ปิยธมฺโม (กิ่งแก้ว) และคณะ. (2564). พลังบวร : พลังหลักของชุมชนคุณธรรม. วารสารปัญญาปณิธาน, 6(1), 69-80.
พิจิตรา จอมศรี. (2560). การเผยแพร่ภูมิปัญญาด้านจิตรกรรมฝาผนังบนเกาะรัตนโกสินทร์ด้วยระบบพิพิธภัณฑ์เสมือนจริง. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 10(1), 1028-1041.
วีรยุทธ สวัสดิ์กิจไพโรจน์ และคณะ. (2567). การพัฒนาเว็บแอปพลิเคชันต้นแบบสำหรับบริหารจัดการช่องเก็บอัฐิของวัดอ้อมน้อย จังหวัดสมุทรสาคร. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 8(4), 197-209.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2567). รายละเอียดแผนปฏิบัติราชการระยะ 5 ปี (พ.ศ. 2566-2570) ของกระทรวงวัฒนธรรม. เรียกใช้เมื่อ 20 มีนาคม 2567 จาก https://emenscr.nesdc.go.th/planlevel3/view_five_year.html?id=6421d3634fc7035c328ff98d
สุวิมล ติรกานันท์. (2550). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อลงกรณ์ ถนิมกาญจน์ และคณะ. (2563). การประยุกต์ใช้อากาศยานไร้คนขับ เพื่อการจัดทําฐานข้อมูลแบบจําลอง 3 มิติ ในงานสถาปัตยกรรม กรณีศึกษา อาคาร 3 และอาคาร 22 กลุ่มวิชาสถาปัตยกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน นครราชสีมา. วารสารวิชาการพลังงานและสิ่งแวดล้อมอาคาร, 3(1), 53-62.
