แรงงานผู้สูงอายุกับการเรียนรู้แนวคิดทักษะการทำงานใหม่ในยุคดิจิทัล
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอบริบทของสังคมผู้สูงอายุในประเทศไทย ความท้าทาย แนวทางการแก้ไข ภาพอนาคตของแรงงานผู้สูงอายุในสังคมไทย และการเรียนรู้ แนวคิดทักษะการทำงานใหม่ ได้แก่ 1) ผู้สูงอายุในประเทศไทยใช้ชีวิตแบบครอบครัวเดี่ยว รายได้ต่ำและไม่มีงานทำ คิดเป็นร้อยละ 60 โดยประมาณของจำนวนผู้สูงอายุทั้งหมด 2) ความท้าทาย แนวทางการแก้ไข และภาพอนาคตของแรงงานผู้สูงอายุในสังคมไทย มีความท้าทายด้านการเข้าถึงเทคโนโลยีและการเรียนรู้ทักษะใหม่ของผู้สูงอายุต่ำ รวมถึงปัญหาด้านทัศนคติและความมั่นใจในการหางานทำ แนวทางเสนอแนะควรส่งเสริมการเรียนรู้ทักษะดิจิทัล และทักษะใหม่ ๆ ให้ผู้สูงอายุ สร้างโอกาสในการทำงานที่เหมาะสมกับวัยและศักยภาพ สำหรับภาพอนาคตของแรงงานผู้สูงอายุในสังคมไทย มองว่าเป็นโอกาสในการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมไทย แต่จำเป็นต้องมีการเตรียมพร้อมและวางแผนรองรับผู้สูงอายุอย่างมีประสิทธิภาพ 3) การเรียนรู้แนวคิดทักษะการทำงานใหม่ ด้วยผู้สูงอายุมีประสบการณ์ชีวิตสูงแต่ร่างกายไม่พร้อมด้วยการเสื่อมสภาพตามเวลา การเรียนรู้เพื่อพัฒนาตนเองนั้นจะต้องดำเนินการภายใต้สภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย และการเลือกงานที่เหมาะสมและไม่เสี่ยงต่อสุขภาพ งานหรือกิจกรรมที่ได้รับมอบหมายต้องได้รับการยอมรับจากสังคมและคนรอบข้าง การพัฒนาทักษะอาชีพต้องดำเนินการอย่างต่อเนื่องการทำงานจึงจะประสบความสำเร็จ การทำงานโดยใช้เพียงทักษะเดิมจะใช้ไม่ได้ ต้องมีการพัฒนาเพื่อยกระดับทักษะที่มีให้ดีกว่าเดิมและต้องสร้างทักษะใหม่ที่จำเป็นต่อการทำงาน สามารถทำให้ผู้สูงอายุปรับตัวและเพิ่มขีดความสามารถในการทำงานตามความต้องการของตลาดแรงงานที่เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอในยุคดิจิทัล
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กมลพร กัลยาณมิตร. (2564). ทักษะจำเป็นแห่งอนาคตการทำงานยุคหลังโควิด-19. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, 6(3), 163-176.
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2564). สังคมผู้สูงอายุในปัจจุบันและเศรษฐกิจในประเทศไทย. เรียกใช้เมื่อ 17 มีนาคม 2567 จาก https://www.dop.go.th/th/know/15/926
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2566). สถิติผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 17 มีนาคม 2567 จาก https://www.dop.go.th/th/know/side/1/1/2449
กองเศรษฐกิจการแรงงาน. (2564). รายงานสถานการณ์ภาวะเศรษฐกิจ การแรงงานระหว่างประเทศ และการเคลื่อนย้ายแรงงานระหว่างประเทศ. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงแรงงาน.
พัชรพงศ์ ชวนชม และคณะ. (2561). ลักษณะงานที่เหมาะสมกับแรงงานผู้สูงอายุ. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์,, 13(1), 107-116.
รัชพล อ่ำสุข และปัทพร สุคนธมาน. (2559). แรงงานผู้สูงอายุ: สถานการณ์ และนโยบายของประเทศไทย. วารสารการเมืองการปกครอง, 6(1), 345-364.
ศีลิยา สุขอนันต์. (2563). กลยุทธ์ส่งเสริมการทำงานของผู้สูงอายุไทย. วารสารสังคมภิวัฒน์, 11(1), 1-17.
ศุทธิดา ชวนวัน. (2567). รูปแบบการอยู่อาศัยกับความเปราะบางของผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 17 มีนาคม 2567 จาก https://researchcafe.tsri.or.th/frailty-in-older-adults/
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย. (2566). งานและทักษะสำหรับโลกการทำงานหลังโควิด-19. เรียกใช้เมื่อ 22 มีนาคม 2567 จาก https://happy8workplace.thaihealth.or.th/articles/88
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย. (2567). รายงานเสนอความก้าวหน้าโครงการการพัฒนาทางเทคโนโลยี สังคมผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 22 มีนาคม 2567 จาก https://tdri.or.th/wp-content/uploads/2014/09/4-Aging-Society-jirawat-nonarit.pdf
สวรัย บุณยมานนท์. (2567). การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างประชากรกับความเหลื่อมล้ำทางรายได้ในประเทศไทย. เรียกใช้เมื่อ 17 มีนาคม 2567 จาก ttps://researchcafe.tsri.or.th /aging-society-and-income-inequality/
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2567). การทำงานของผู้สูงอายุในประเทศไทย. เรียกใช้เมื่อ 26 เมษายน 2567 จาก https://www.nso.go.th/nsoweb/nso/survey_detail/cj
สุขุมา อรุณจิต. (2562). แรงงานผู้สูงอายุ: อคติช่วงวัยกับความไม่เป็นธรรมทางสังคม. ใน การประชุมสัมมนาวิชาการเนื่องในโอกาสครบรอบ 66 ปี เรื่อง สังคมสงเคราะห์และสวัสดิการสังคม. คณะสังคมสงเคราะห์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อาทิตยา โภคสุทธิ์ และคณะ. (2563). ปัญหาข้อกฎหมายเกี่ยวกับการจ้างแรงงานผู้สูงอายุในประเทศไทย. วารสารสุทธิปริทัศน์, 34(112), 180-198.
Maniar, A., & Mehta, S. (2022). Challenges and Opportunities of Elderly Working After Retirement: Indian Scenario. Retrieved March 17, 2024, from https://eh.anamai.moph.go.th/th/news-anamai/215852
World Economic Forum. (2020). The Future of Jobs Report 2020. Retrieved March 22, 2024, from https://www3.weforum.org/docs/WEF_Future_of_Jobs_2020.pdf