สภาพแวดล้อม ปัญหาและปัจจัยสมรรถนะที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบสมรรถนะ การสร้างสรรค์นวัตกรรมของอาจารย์นาฏศิลป์เพื่อการจัดการเรียนรู้
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพแวดล้อม ปัญหาและปัจจัยสมรรถนะที่เกี่ยวข้องกับ รูปแบบสมรรถนะการสร้างสรรค์นวัตกรรมของอาจารย์นาฏศิลป์เพื่อการจัดการเรียนรู้ โดยใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างคัดเลือกแบบเจาะจง ได้แก่ ผู้บริหารระดับสถาบันและวิทยาลัยนาฏศิลป์ จำนวน 20 คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์เชิงลึก เป็นเครื่องมือในการวิจัย วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ กระทรวงวัฒนธรรม เป็นสถาบันการศึกษาเฉพาะทางด้านศิลปวัฒนธรรม มีหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิตสาขา นาฏศิลปศึกษา และศิลปะบัณฑิตสาขาวิชานาฏศิลป์ไทย โดยการจัดการเรียนการสอนสำหรับนาฏศิลป์จะมีลักษณะเฉพาะ และมีผลต่อแนวคิดด้านคุณลักษณะของบุคคลที่จะเข้ามาสู่สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์และ วิทยาลัยนาฏศิลป์ ซึ่งอาจารย์ผู้สอนนาฏศิลป์ยังขาดทักษะทางเทคโนโลยีและภาษา แต่ด้วยลักษณะวิชาชีพมีความจำเป็นที่ต้องมีสมรรถนะในด้านต่าง ๆ ได้แก่ สมรรถนะส่วนบุคคล สมรรถนะการจัดการเรียนรู้ สมรรถนะด้านการเรียนรู้และนวัตกรรม สมรรถนะด้านความรู้และการพัฒนาตนเอง และสมรรถนะที่ต้องการให้มีเพิ่มมากขึ้น ได้แก่ สมรรถนะเชิงนวัตกรรมและการสร้างสรรค์ สมรรถนะการวัดและการประเมินประสิทธิภาพการสร้างสรรค์นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ และสมรรถนะด้านสารสนเทศ สื่อ และเทคโนโลยี มีข้อเสนอแนะ ดังนี้ 1) สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ควรจัดทำโครงการเพื่อการพัฒนาบุคลากรด้านเทคโนโลยีและสนับสนุนการใช้เทคโนโลยีการจัดการเรียนการสอนสำหรับอาจารย์และนักศึกษา 2) สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ควรจัดทำโครงการเพื่อการพัฒนาสมรรถนะบุคลากรด้านภาษาในการจัดการเรียนการสอนสำหรับอาจารย์และนักศึกษา และ 3) สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ควรจัดให้มีระบบครูพี่เลี้ยงในการแบ่งปันองค์ความรู้ระหว่างครูที่จบการศึกษาใหม่และครูที่มีประสบการณ์สอนมานานในด้านเทคโนโลยีและองค์ความรู้ต่าง ๆ เกี่ยวกับการเรียนการสอนนาฏศิลป์ศาสตร์
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กุลิสรา จิตรชญาวณิช. (2563). การจัดการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
ชาญณรงค์ วิเศษสัตย์ และประสาท เนืองเฉลิม. (2561). แนวทางการจัดการเรียนรู้ ส่งเสริมทักษะการคิดเชิงนวัตกรรมของนักศึกษาวิชาชีพครู. วารสารบริหารการศึกษาบัวบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 18(4), 129-141.
ไชยยศ ไพวิทยาศิริธรรม และยุวารี พลพันธิน. (2559). การวิเคราะห์ปัจจัยสมรรถนะของครูการศึกษาขั้นพื้นฐานในการจัดการเรียนรู้เพื่อเตรียมความพร้อมสู่ประชาคมอาเซียน. Veridian E-Journal, 9(4), 11-27.
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 1. (14 พ.ย. 2566). สภาพแวดล้อม ปัญหาและปัจจัยสมรรถนะที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบสมรรถนะการสร้างสรรค์นวัตกรรมของอาจารย์นาฏศิลป์เพื่อการจัดการเรียนรู้. (ฐรดา ประเสริฐ, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 2. (14 พ.ย. 2566). สภาพแวดล้อม ปัญหาและปัจจัยสมรรถนะที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบสมรรถนะการสร้างสรรค์นวัตกรรมของอาจารย์นาฏศิลป์เพื่อการจัดการเรียนรู้. (ฐรดา ประเสริฐ, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 3. (14 พ.ย. 2566). สภาพแวดล้อม ปัญหาและปัจจัยสมรรถนะที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบสมรรถนะการสร้างสรรค์นวัตกรรมของอาจารย์นาฏศิลป์เพื่อการจัดการเรียนรู้. (ฐรดา ประเสริฐ, ผู้สัมภาษณ์)
รัตนะ บัวสนธ์. (2558). วิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์. (2565). แผนพัฒนาสถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ พ.ศ. 2565-2569. กรุงเทพมหานคร: กองนโยบายและแผนสำนักอธิการบดี สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์.
สุภางค์ จันทวานิช. (2559). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 23). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Cirila, P. (2015). Teacher Competencies through the Prism of Educational Research. c.e.p.s Journal, 5(3), 183-204.
Nikola, S. (2021). Teachers’key Competencies for Innovative Teaching. International Journal of Cognitive Research in Science, Engineering and Education, 9(3), 331-345.