แนวทางพัฒนาหลักสูตรส่งเสริมและพัฒนาการเกษตรนานาชาติ ในระบบการศึกษาทางไกล
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) การจัดการเรียนการสอนด้านการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตรของมหาวิทยาลัยในต่างประเทศ 2) วิเคราะห์เทคโนโลยีและนวัตกรรมการเรียนการสอนทางไกล และ 3) วิเคราะห์แนวทางการพัฒนาหลักสูตรนานาชาติในระบบการศึกษาทางไกล เป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธี มีตัวอย่าง ได้แก่ 1) หลักสูตรของมหาวิทยาลัยในต่างประเทศ จำนวน 5 หลักสูตร 2) คณาจารย์และผู้ทรงคุณวุฒิจากมหาวิทยาลัยทั้งในและต่างประเทศ จำนวน 5 ราย 3) นักศึกษาและบัณฑิต จำนวน 141 ราย และ 4) ผู้ทรงคุณวุฒิสำหรับการสนทนากลุ่ม จำนวน 18 ราย ใช้แบบบันทึก แบบสัมภาษณ์เชิงลึก แบบสอบถาม และประเด็นการสนทนากลุ่ม ในการเก็บข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ สถิติพรรณนา การวิเคราะห์สหสัมพันธ์ การวิเคราะห์ปัจจัย และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า 1) การจัดการเรียนการสอนด้านการส่งเสริมและพัฒนาการเกษตรของมหาวิทยาลัยในต่างประเทศ ทั้งหมดเป็นของรัฐ จัดการศึกษาทั้ง 3 ระดับ ส่วนใหญ่เป็นการเรียนแบบมีชั้นเรียน สอนใน 8 กลุ่มวิชา การจัดการเรียนควรเป็นแบบออนไลน์มีความยืดหยุ่น และมีการเข้ามาปฏิสัมพันธ์ที่มหาวิทยาลัยด้วย การบริหารการศึกษาขึ้นกับบริบทของแต่ละประเทศ การคัดกรองผู้เรียน การจัดบริการช่วยเหลือนักศึกษาที่เหมาะสม และความเสถียรของอินเทอร์เน็ต ให้ความสำคัญกับการติดต่อสื่อสารและสื่อที่ใช้ในการศึกษาในระบบทางไกลในระดับมากถึงมากที่สุด 2) เทคโนโลยีและนวัตกรรมด้านการเรียนการสอน จากการวิเคราะห์ปัจจัยได้เป็นองค์ประกอบหลัก 11 องค์ประกอบ 3) แนวทางพัฒนาหลักสูตรควรพัฒนาเป็น 8 ทีมงานหลักตามองค์ประกอบ ได้แก่ 3.1) ทีมรับนักศึกษา 3.2) ทีมสื่อสารและสื่อ 3.3) ทีมวิชาการ 3.4) ทีมบริหารวิชาการและนวัตกรรม 3.5) ทีมบริการนักศึกษา 3.6) ทีมประเมินผล 3.7) ทีมประสานงานและวิเทศสัมพันธ์ และ 3.8) ทีมประชาสัมพันธ์
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ชลาภรณ์ สุวรรณสัมฤทธิ์ และสุรัชดา สุบรรณ ณ อยุธยา. (2563). รูปแบบการจัดการเรียนการสอนออนไลน์ระบบเปิดของอุดมศึกษาไทย. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
นิคม ทาแดง และชนิดา พิทักษ์สฤษดิ์. (2534). เอกสารการสอนชุดวิชาการศึกษาทางไกล. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2565). ข้อมูลเกี่ยวกับมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. เรียกใช้เมื่อ 25 มิถุนายน 2567 จาก https://www.stou.ac.th/main/aboutstou.html
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2554). การพัฒนาหลักสูตรระดับอุดมศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: บริษัท อาร์ แอนด์ ปริ้นท์ จํากัด.
สาขาวิชาเกษตรศาสตร์และสหกรณ์. (2565). หลักสูตรเกษตรศาสตร์มหาบัณฑิต ส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร. นนทบุรี: สาขาวิชาเกษตรศาสตร์และสหกรณ์ มสธ.
สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตรและสหกรณ์. (2533). หลักสูตรบัณฑิตศึกษา สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตรและสหกรณ์ ปีการศึกษา 2553 - 2554. นนทบุรี: สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตรและสหกรณ์ มสธ.
สิน พันธุ์พินิจ. (2544). การส่งเสริมการเกษตร. กรุงเทพมหานคร: บริษัท รวมสาส์น จำกัด.
สุมาลี สังข์ศรี. (2549). การศึกษาทางไกล. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Rogers, A. & Taylor, P. (1998). Participatory Curriculum Development in Agricultural Education: A Training Guide. Rome: FAO.
Tomlinson, C. (2005). Grading and Differentiation: Paradox or Good Practice. Theory into Practice, 44(3), 262-269.
Tyler, R. W. (1949). Basic Principles of Curriculum and Instruction. Chicago: The university of Chicago press.