การพัฒนาระบบข้อมูลสารสนเทศครัวเรือนเพื่อขับเคลื่อนงานพัฒนาเชิงพื้นที่ในมิติครัวเรือนยากจนและผู้ด้อยโอกาส
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาเครื่องมือรวบรวมข้อมูลสารสนเทศครัวเรือน และ 2) เพื่อศึกษาขั้นตอนการจัดการข้อมูลสารสนเทศครัวเรือน ในการสนับสนุนการขับเคลื่อนงานพัฒนาเชิงพื้นที่ในมิติครัวเรือนยากจนและผู้ด้อยโอกาส เป็นรูปแบบการวิจัยและพัฒนา ใช้วิธีวิจัยเชิงปฏิบัติการ ใช้เครื่องมือเป็นการจัดเสวนาและสนทนากลุ่ม และการจัดเวทีระดมความคิดเห็น โดยเลือกแบบเจาะจง ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ นักวิชาการด้านงานข้อมูลสารสนเทศครัวเรือนในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ หัวหน้าโครงการภายใต้โครงการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น และตัวแทนบัณฑิตอาสาในพื้นที่ดำเนินโครงการ จำนวน 46 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหาและสรุปภาพรวม ผลการศึกษาพบว่า เครื่องมือในการรวบรวมข้อมูลสารสนเทศครัวเรือน ประกอบด้วย ข้อมูลสมาชิกครัวเรือน ข้อมูลด้านสุขภาพ ข้อมูลด้านเศรษฐกิจ ข้อมูลด้านสิ่งแวดล้อม ข้อมูลด้านการเมืองการปกครอง และความต้องการของครัวเรือนในการแก้ปัญหาชีวิตความเป็นอยู่ ซึ่งเป็นข้อมูลที่ไม่ก่อให้เกิดความรู้สึกวิตกกังวล นอกจากนี้ ขั้นตอนการจัดการข้อมูลสารสนเทศครัวเรือนมี 4 ขั้นตอน ได้แก่ 1) ขั้นวางแผนงานข้อมูลต้องมีการซักซ้อมความเข้าใจ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องและรับผิดชอบพื้นที่โดยตรง และแจ้งให้หน่วยงานความมั่นคงพื้นที่รับทราบเนื่องจากเป็นพื้นที่ที่มีความระมัดระวังในการให้ข้อมูล 2) ขั้นดำเนินการจัดเก็บข้อมูล ผู้เก็บข้อมูลต้องเป็นคนในพื้นที่ มีความคุ้นชินกับครัวเรือนยากจน มีความสามารถในการสื่อสารเพื่อซักถามข้อมูลโดยเฉพาะการใช้ภาษาถิ่น 3) ขั้นประมวลผล โดยการสร้างความเข้าใจในบริบทของกลุ่มเป้าหมาย การแยกแยะข้อมูล
การเปรียบเทียบข้อมูล และการประเมินผลข้อมูล และ 4) ขั้นนำไปใช้ประโยชน์ ต้องมีทักษะในการใช้แปรผลหรือแปลความหมายชุดข้อมูลเพื่อสร้างข้อสรุปที่เป็นรูปธรรม และสามารถสื่อสารชุดข้อมูลได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
โชคลาภ มั่นคง. (2564). มิติความยากจน และรากเหง้าของความเหลื่อมล้ำ กับความยั่งยืนในการพัฒนา. วารสารเศรษฐศาสตร์และนโยบายสาธารณะ, 12(24), 18-48.
ณัฐวุฒิ ทะนันไธสง และคณะ. (2565). การพัฒนาระบบฐานข้อมูลภูมิสารสนเทศออนไลน์เพื่อการบริหารจัดการน้ำเขตพื้นที่ภัยแล้งในจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิชาการวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, 14(20), 69-81.
ดิเรก ปัทมสิริวัฒน์ และคณะ. (2566). ความเปราะบางในครัวเรือนไทยและความเหลื่อมลํ้าของโอกาสการศึกษาของเด็ก: หลักฐานเชิงประจักษ์จากข้อมูลครัวเรือนและผลทดสอบสัมฤทธิ์ผลทางการศึกษา. วารสารเศรษฐศาสตร์และนโยบายสาธารณะ, 14(28), 33-49.
เดชาวัต คงคาน้อย. (2563). การจัดสรรงบประมาณสวัสดิการสังคมสำหรับผู้ด้อยโอกาส. วารสาร มจร. เลย ปริทัศน, 1(3), 96-107.
ธนิกานต์ ศรีจันทร์ และภักดี โพธิ์สิงห์. (2564). นโยบายสวัสดิการและมาตรการช่วยเหลือของรัฐผ่านระบบแอปพลิเคชันต่อผู้ได้รับผลกระทบจาก Covid19. Journal of Modern Learning Development, 6(6), 324-327.
วุฒิชัย อินทร์แก้ว และคณะ. (2567). การจัดการข้อมูลครัวเรือนระดับตำบลอัจฉริยะ จังหวัดปทุมธานีและจังหวัดสระแก้ว. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 6(3), 50-61.
สำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอรัตภูมิ. (2561). หมู่บ้านสารสนเทศเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงมหาดไทย.
สำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. (2563). ยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา 20 ปี (พ.ศ. 2561 - 2580). ยะลา: มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
สุระ วรรณแสง และคณะ. (2565). การพัฒนาระบบสารสนเทศสมุดพกสำหรับครัวเรือนของจังหวัดนครราชสีมา. Journal of Modern Learning Development, 7(7), 341-356.
หยาดฝน ทับทิมหิน. (2565). การจัดการฐานข้อมูลสุขภาพด้วยการพัฒนาระบบสารสนเทศเพื่อการส่งเสริมสุขภาพของศูนย์วิทยาศาสตร์การกีฬา มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการกีฬา. มหาวิทยาลัยนเรศวร.