การจัดการประชาสัมพันธ์ของเทศบาลเมืองเขารูปช้าง จังหวัดสงขลา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการจัดการเนื้อหาในการประชาสัมพันธ์ของเทศบาลเมืองเขารูปช้าง จังหวัดสงขลา 2) ศึกษาการจัดการการผลิตสื่อและการเผยแพร่ข่าวสารในการประชาสัมพันธ์ของเทศบาลเมืองเขารูปช้าง จังหวัดสงขลา และ 3) ศึกษาการจัดการองค์กรในการประชาสัมพันธ์ของเทศบาลเมืองเขารูปช้าง การวิจัยครั้งเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ที่เกี่ยวข้องโดยตรงจำนวน 7 คน ได้แก่ผู้บริหารนโยบาย นายกเทศมนตรี ผู้บริหารระดับปฏิบัติการ ผู้อำนวยการกองยุทธศาสตร์และงบประมาณ หัวหน้าระดับปฏิบัติการ หัวหน้าฝ่ายบริการและเผยแพร่ ผู้ปฏิบัติการด้านงานประชาสัมพันธ์ ผลการวิจัยพบว่า 1) การจัดการเนื้อหามีการวางแผน ประกอบด้วย 1.1) วิเคราะห์กลุ่มเป้าหมาย 1.2) กำหนดวัตถุประสงค์การสื่อสาร ประกอบด้วย 1.2.1) การรับรู้และสร้างความเข้าใจ 1.2.2) มีส่วนร่วมในกิจกรรม และ 1.2.3) การรณรงค์ 1.3) กำหนดข้อความหลักประกอบด้วย 1.3.1) ออกแบบเนื้อหาชัดเจน 1.3.2) ใช้ความคิดสร้างสรรค์และเลือกใช้สื่อ และ 1.4) ติดตามประเมินผล ประกอบด้วย 1.4.1) การเข้าร่วมกิจกรรม การแสดงความคิดเห็น และ 1.4.2) วิเคราะห์และปรับปรุง 2) การจัดการการผลิตสื่อและการเผยแพร่ข่าวสาร ประกอบด้วย 2.1) ผลิตเอง และ 2.2) จ้างผลิต โดยควบคุมคุณภาพและรายละเอียดของเนื้อหาก่อนเผยแพร่ และใช้แพลตฟอร์มโชเซียลมีเดีย เว็บไซต์ Facebook TikTok แอปพิเคชัน อีบุ๊ค ไลน์กลุ่ม เลือกใช้จอแอลซีดี หอกระจายข่าว รถประชาสัมพันธ์เคลื่อนที่ วารสารประชาสัมพันธ์คชคีรี และผู้ใหญ่บ้าน และ 3) การจัดการองค์กรประกอบด้วย ประกอบด้วย 3.1) โครงสร้างของหน่วยงานประชาสัมพันธ์ ภายใต้กำกับกองยุทธศาสตร์และงบประมาณ 3.2) รับผิดชอบโดยฝ่ายบริการและเผยแพร่วิชาการ มีหัวหน้าฝ่าย ดูแลและติดตามประเมินผล การปฏิบัติงานมีเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ โดยคณะทำงาน มีแอดมินเพจFacebook เจ้าหน้าที่ TikTok ที่มีทักษะ และ 3.3) ประเมินการประสัมพันธ์ก่อน-หลังจัดกิจกรรม และติดตามผลจากจำนวนผู้เข้าถึงและการใช้สื่อ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ปรีชา ชื่นบาน. (2561). การสื่อสารเชิงกลยุทธ์เพื่อการประชาสัมพันธ์ขององค์การบริหารส่วนตำบลในเขตภาคกลาง. วารสารบริหารธุรกิจ, 10(2), 22-34.
พิชิต ศิริวรรณ. (2558). การใช้สื่อสังคมออนไลน์ในการประชาสัมพันธ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: กรณีศึกษาเทศบาลตำบลแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม, 5(1), 35-48.
สมจิตร มุ่งมั่นดี. (2563). การใช้สื่อประชาสัมพันธ์ในการเสริมสร้างความเข้าใจและการมีส่วนร่วมของประชาชนในงานปกครองส่วนท้องถิ่น: กรณีศึกษาเทศบาลนครในเขตภาคใต้. วารสารวิชาการและวิจัยมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 12(2), 75-89.
สุทิน ด่านรุ่งโรจน์. (2561). การประชาสัมพันธ์เพื่อเสริมสร้างความเข้าใจและการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชน: กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลในจังหวัดอุดรธานี. วารสารการบริหารท้องถิ่น, 10(1), 101-120.
สุธาสินี ศรีสวัสดิ์. (2561). การจัดทำเนื้อหาสารประชาสัมพันธ์เพื่อสร้างความเข้าใจในการบริหารงานขององค์การบริหารส่วนตำบล: ศึกษากรณีองค์การบริหารส่วนตำบลในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารการบริหารท้องถิ่น, 7(2), 89-102.
Christensen, M. & Knudsen, T. (2020). Division of roles and endogenous specialization. Industrial and Corporate Change, 29(1), 105-124.
Cutlip, S. M. et al. (2015). Effective public relations. (11th ed.). London, United Kingdom: Pearson.
Graham, M. et al. (2015). The role of social media in local government crisis communications. Public Relations Review, 41(3), 386-394.
Grunig, J. E. & Hunt, T. (1984). Managing public relations. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Kotler, P. & Keller, K. L. (2016). Marketing management. (15th ed.). London, United Kingdom: Pearson.
Lee, G. & Van Deth, J. W. (2017). Public relations strategies in local government: Engaging citizens in municipal decision-making. Journal of Communication Management, 21(3), 238-252.
Linton, I. (2018). Public relations: Strategies and tactics. London, United Kingdom: Pearson.
Mergel, I. (2013). Social media adoption and resulting tactics in the U.S. federal government. Government Information Quarterly, 30(2), 123-130.
Wilcox, D. L. et al. (2015). Public relations: Strategies and tactics. (11th ed.). London, United Kingdom: Pearson.
