รูปแบบการสร้างความเข็มแข็งด้านเศรษฐกิจชุมชนของกลุ่มผู้แปรรูปสมุนไพรพื้นบ้านในจังหวัดกาญจนบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาด้านปัจจัยการผลิตกับเศรษฐกิจชุมชนของกลุ่มผู้แปรรูปสมุนไพรพื้นบ้านในจังหวัดกาญจนบุรี 2) พัฒนามาตรการขับเคลื่อนเศรษฐกิจชุมชนของกลุ่มผู้แปรรูปสมุนไพรพื้นบ้านในจังหวัดกาญจนบุรี ตามแนวคิด BCG Model และ 3) เสนอรูปแบบการสร้างความเข็มแข็งด้านเศรษฐกิจชุมชนของกลุ่มผู้แปรรูปสมุนไพรพื้นบ้านในจังหวัดกาญจนบุรี เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลผู้ให้ข้อมูลสำคัญ คัดเลือกเจาะจง 20 คน และการสนทนากลุ่มเฉพาะ 10 คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ศึกษาด้านปัจจัยการผลิตกับเศรษฐกิจชุมชนของกลุ่มผู้แปรรูปสมุนไพรพื้นบ้าน ประกอบด้วย วัตถุดิบ แรงงาน แหล่งเงินทุน เทคโนโลยีและนวัตกรรม การตลาด การสร้างเครือข่าย การสนับสนุนจากภาครัฐและนโยบาย 2) การพัฒนามาตรการขับเคลื่อนเศรษฐกิจชุมชนของกลุ่มผู้แปรรูปสมุนไพรพื้นบ้าน ตามแนวคิด BCG Model ประกอบด้วย เศรษฐกิจชีวภาพ เป็นแนวทางการใช้สมุนไพรท้องถิ่นอย่างมีประสิทธิภาพ เศรษฐกิจหมุนเวียน เป็นแนวทางการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่าตามแนวคิดเศรษฐกิจหมุนเวียน เศรษฐกิจสีเขียว เป็นแนวทางการผลิตที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม และ 3) รูปแบบการสร้างความเข็มแข็งด้านเศรษฐกิจชุมชนของกลุ่มผู้แปรรูปสมุนไพรพื้นบ้าน ประกอบด้วย การพัฒนาองค์ความรู้และทักษะเฉพาะทางจัดอบรมและฝึกทักษะในการปลูก
การแปรรูปสมุนไพร และการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ ให้กับสมาชิก เพื่อให้เกิดการยกระดับคุณภาพผลิตภัณฑ์และสามารถแข่งขันในตลาดได้ พัฒนาทักษะด้านการตลาดดิจิทัลและการใช้แพลตฟอร์มออนไลน์ในการจำหน่ายผลิตภัณฑ์ การสร้างมูลค่าเพิ่มให้ผลิตภัณฑ์พัฒนาและออกแบบผลิตภัณฑ์จากสมุนไพรที่ตอบโจทย์ตลาดสุขภาพ การส่งเสริมการปลูกสมุนไพรแบบเกษตรอินทรีย์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เขมิกา สงวนพวก และจิตรลดา รอดพลอย. (2564). แนวทางการพัฒนาศักยภาพวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแปรรูปสมุนไพรพื้นบ้าน ในตำบลบ้านทราย อำเภอบ้านหมี่ จังหวัดลพบุรี. วารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 4(3), 64-84.
ณรงค์ โพธิ์พฤกษานันท์ และวริสรา ยงยิ่งประเสริฐ. (2566). การจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นการแปรรูปผลิตภัณฑ์สมุนไพรน้ำมันมะรุมของกลุ่มสมุนไพร เขตบางบอน ตามแนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเพียงสู่ตลาดประชารัฐ. วารสารศิลปการจัดการ, 7(3), 887-904.
ธนา สมพรเสริม. (2557). การพัฒนาศักยภาพวิสาหกิจชุมชนแปรรูปอาหาร: กรณีศึกษาวิสาหกิจชุมชนกลุ่มไส้กรอกสมุนไพร จังหวัดกาญจนบุรี. กาญจนบุรี: เมืองกาญจน์การพิมพ์.
ธวัชชัย พินิจใหม่ และคณะ. (2560). การพึ่งตนเองของวิสาหกิจชุมชน: กรณีศึกษา วิสาหกิจชุมชนแปรรูปสมุนไพรพื้นบ้านนาโพธิ์ ตำบลท่าแร้ง อำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี. วารสารการวิจัยเพื่อพัฒนาชุมชน, 10(3), 70-80.
นำพล แปนเมือง และคณะ. (2563). แนวทางการส่งเสริมภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านสมุนไพรพื้นบ้านกรณีศึกษา: ตำบลโป่งเปือย อำเภอเมืองบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 12(1), 37-50.
บุหงา ชัยสุวรรณ และคณะ. (2562). ปัจจัยพยากรณ์ความสำเร็จในการส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากในชุมชน: กรณีศึกษาจังหวัดชายแดนภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคใต้. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 27(53), 87-108.
วิภวานี เผือกบัวขาว และคณะ. (2564). รูปแบบการสร้างความเข้มแข็งของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแปรรูปมะพร้าว บ้านแสงอรุณ อำเภอทับสะแก จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(11), 127-142.
สรรเพชร เพียรจัด และคณะ. (2564). รูปแบบการยกระดับเศรษฐกิจชุมชนด้วยการพัฒนาผลิตภัณฑ์อัตลักษณ์พื้นถิ่นข้าวเม่าแบบบูรณาการ อำเภอนางรอง จังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์, 6(1), 105-119.
สุนทร ปัญญะพงษ์ และคณะ. (2563). ปัจจัยสู่ความสำเร็จของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนเกษตรผสผสมผสานบ้านไทรงาม ตำบลนาเสียว อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ. วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์, 8(2), 39-51.
อัสฉรา นามไธสง และคณะ. (2566). การเพิ่มการใช้ประโยชน์พืชสมุนไพรท้องถิ่นเพื่อยกระดับเศรษฐกิจชุมชน: กรณีศึกษาบ้านหนองบัว ตำบลบึงทวาย อำเภอเต่างอย จังหวัดสกลนคร. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 18(65), 83-94.
Kumar, S. & Verma, S. (2020). Traditional herbal remedies for gastrointestinal disorders. Journal of Ethnopharmacology, 256(112791), 1-10.
