อัตลักษณ์ด้านภูมิสัณฐานธรณีที่มีต่อการท่องเที่ยวในอุทยานธรณีโลก จังหวัดสตูล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง “อัตลักษณ์ด้านภูมิสัณฐานธรณีที่มีต่อการท่องเที่ยวในอุทยานธรณีโลก จังหวัดสตูล”
มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) การรับรู้ร่องรอยบรรพชีวิน 2) อัตลักษณ์ด้านภูมิสัณฐานธรณี และ 3) แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวในอุทยานธรณีโลก วิธีวิจัยเป็นแบบผสมผสานโดยเชิงปริมาณเก็บข้อมูลใช้แบบสอบถามกับผู้เดินทางท่องเที่ยวในจังหวัดสตูล กลุ่มตัวอย่างมีวิธีการเลือกตัวอย่างโดยการสุ่มตามความสะดวก ได้แก่ ผู้เดินทางท่องเที่ยวในจังหวัดสตูล จำนวน 357 คน วิเคราะห์สถิติด้วยค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าไคสแควร์ และเชิงคุณภาพเก็บข้อมูลโดยใช้การสัมภาษณ์และสนทนากลุ่ม การบันทึกภาพ เก็บข้อมูลกับผู้ให้ข้อมูลหลักแบบเจาะจง ได้แก่ ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 10 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหาและสรุปภาพรวมอธิบายแหล่งร่องรอยบรรพชีวิน จำนวน
8 แหล่ง ผลการวิจัยพบว่า การรับรู้ร่องรอยบรรพชีวินในอุทยานธรณีโลกสตูลส่วนใหญ่มีระดับปานกลาง ผู้เดินทางท่องเที่ยวจากจังหวัดสตูลกับผู้เดินทางท่องเที่ยวที่มาจากจังหวัดอื่นมีการรับรู้ร่องรอยบรรพชีวินมีความแตกต่างกันที่ระดับนัยสำคัญ .05 ในประเด็นของการค้นพบร่องรอยบรรพชีวิน (χ² = 10.438*) และชื่อยุคพบบรรพชีวิน (χ² = 9.444*) และมีความแตกต่างกันที่ระดับนัยสำคัญ .01 ในประเด็นของการรู้แหล่งที่พบบรรพชีวิน (χ² = 15.160**) ภูมิสัณฐานคาสต์ยอดเขามีลักษณะตะปุ่มตะป่ำพบร่องรอยของบรรพชีวิน ได้แก่ สโตรมาโตไลต์ แอมโมนอยด์ นอติลอยด์ ไครนอยด์ ภูมิสัณฐานธรณีหินทรายและหินดินดานมีลักษณะเป็นชั้นหินพบร่องรอยของบรรพชีวิน ได้แก่ โพสิโดโนมยา ไทรโลไบต์ แกรบโตไลต์ นอติลอยด์ และแนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวในอุทยานธรณีโลกสตูลด้านความสำคัญให้เป็นแหล่งเรียนรู้มากที่สุดร้อยละ 74.16
Article Details
เอกสารอ้างอิง
การท่องเที่ยวและกีฬา. (2566). สถานการณ์การท่องเที่ยวในประเทศ รายจังหวัด ปี 2566. เรียกใช้เมื่อ 18 มีนาคม 2567 จาก https://www.mots.go.th/news/category/705
ณรงค์ฤทธิ์ ทุ่งปรือ และคณะ. (2566). อุทยานธรณีโลกสตูลกับการมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่น. วารสารชุมชนวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 17(1), 55-68.
ทรัพยากรธรณีกรม. (2556). การจำแนกเขตเพื่อการจัดการด้านธรณีวิทยาและทรัพยากรธรณีจังหวัดสตูล. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.
ทรัพยากรธรณีกรม. (2558). คู่มือเล่าเรื่องธรณีฟอสซิลแลนด์แดนสตุล. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.
ประภาศรี เธียรธุมา และคณะ. (2565). ศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยวและการรับรู้ของนักท่องเที่ยวกรณีศึกษา อ่าวไร่เลอุทยานแห่งชาติหาดนพรัตน์ธารา - หมู่เกาะพีพี จังหวัดกระบี่. วารสารบริหารธรุกิจศรีนครินทรวิโรฒ, 13(1), 87-103.
ภาระดี เทพคายน. (2564). ระดับการรับรู้และความเข้าใจของบุคลากรสายสนับสนุนสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ต่อนโยบายความเป็นเลิศในการปฎิบัติงานและพฤติกรรมที่สอดคล้องกับนโยบายความเป็นเลิศด้านการปฎิบัติงาน. กรุงเทพมหานคร: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ยุวรี โชคสวนทรัพย์ และคณะ. (2566). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ในอุทยานธรณีโลกสตูล. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 12(3), 290-302.
วัฒนา ตันเสถียร. (2557). ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับซากดึกดำบรรพ์. กรุงเทพมหานคร: กรมทรัพยากรธรณี.
สุภาวดี ทวีบุรุษ. (2561). ศักยภาพของทรัพยากรการท่องเที่ยวเชิงธรณีที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมในพื้นที่อุทยานธรณี จังหวัดสตูล. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศชุมชน. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
อมรรัตน์ บุญสว่าง และคณะ. (2563). การเชื่อมโยงอัตลักษณ์ของพื้นที่สู่การออกแบบผลิตภัณฑ์ชุมชนสำหรับการท่องเที่ยวอุทยานธรณีโลกโลก จังหวัดสตูลและพื้นที่เชื่อมโยง. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (สกสว.).
Budsarin, N. & Varunyu, V. (2021). Designing Tourism Identity Communication in Satun Unesco Global Geopark. Geojournal of Tourism and Geosites, 35(2), 275-281.
Onanong, C. et al. (2021). Assessment of the Geotourism Resource Potential of the Satun UNESCO Global Geopark. Journal of Geoheritage, 13(4), 1-16.
Plummer, C. & David, M. (1991). Physical Geology. Dubuque: Brown Publishers.
