การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ด้วยยุวมัคคุเทศก์โดยชุมชนมีส่วนร่วม

Main Article Content

เกวลิน งามพิริยกร
สุวิชาน พัฒนาไพรวัลย์
วัฒนชัย ขวาลำธาร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมด้วยยุวมัคคุเทศก์โดยชุมชนมีส่วนร่วม และ 2) หาข้อเสนอแนะส่งเสริมท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและการบูรณาการองค์ความรู้ร่วมกันระหว่างภาคส่วนต่าง ๆ การวิจัยนี้เป็นรูปแบบการวิจัยและพัฒนา วิธีวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมใช้เครื่องมือเป็นแบบสัมภาษณ์เชิงลึกและการสนทนากลุ่ม ซึ่งผ่านการตรวจสอบค่า IOC จากผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 3 ท่าน โดยเลือกกลุ่มเป้าหมายแบบเจาะจง มีผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ 1) บุคลากรในสถานศึกษา จำนวน 6 คน 2) นักเรียน จำนวน 5 คน 3) ผู้ปกครองจำนวน 3 คน และ 4) บุคลากรหน่วยงานราชการในพื้นที่ จำนวน 6 คน รวมจำนวน 20 คน ในการวิเคราะห์ผลการวิจัย ใช้การวิเคราะห์เชิงเนื้อหาและสรุปในภาพรวม ทั้งนี้ในงานวิจัยนี้ ได้ผ่านการพิจารณารับรองจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒแล้ว ผลการวิจัย พบว่า 1) รูปแบบการจัดการเรียนรู้การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมด้วยยุวมัคคุเทศก์ สามารถจำแนกออกเป็น 4 ขั้นหลัก 14 ขั้นย่อย ได้แก่ ขั้นหลักที่ 1 วิเคราะห์ความจำเป็น ประกอบด้วย 1) ประชุมกับผู้เชี่ยวชาญ 2) ประชุมกับพื้นที่ และ 3) ประชุมกับแหล่งฝึก ขั้นหลักที่ 2 ร่างและออกแบบ ประกอบด้วย 1) ร่างโครงการวิจัย และ 2) ออกแบบแผนการเรียนรู้ ขั้นหลักที่ 3 ฝึกประสบการณ์ ประกอบด้วย 1) สมัครและคัดเลือก 2) อบรมเชิงปฏิบัติการ 3) ฝึกประสบการณ์ และ 4) ประเมินผลโครงการ ขั้นหลักที่ 4 สรุปผล ประกอบด้วย 1) ถอดบทเรียน 2) วิเคราะห์ผล 3) สร้างแนวทางส่งเสริม และ 4) สรุปผล และ 2) แนวทางส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม โดยใช้การบูรณาการร่วมกับภาคส่วนต่าง ๆ จำนวน 3 แนวทาง ได้แก่ 1) การสร้างสำนึกร่วม 2) การสร้างกลุ่มส่งเสริมวัฒนธรรม และ 3) การสร้างกลไกความร่วมมือเชิงพื้นที่

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
งามพิริยกร เ., พัฒนาไพรวัลย์ ส., & ขวาลำธาร ว. (2024). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ด้วยยุวมัคคุเทศก์โดยชุมชนมีส่วนร่วม. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 8(12), 198–210. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/278990
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

เกวลิน งามพิริยกร และคณะ. (2565). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาภายใต้แนวคิดการเรียนรู้ตลอดชีวิตโดยชุมชนมีส่วนร่วม. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 10(7), 2787-2802.

ครูผู้สอน 1. (15 ก.พ. 2567). การออกแบบกิจกรรมเชิงพื้นที่. (วัฒนชัย ขวาลำธาร, ผู้สัมภาษณ์)

ครูผู้สอน 2. (15 ก.พ. 2567ก). การออกแบบกิจกรรมเชิงพื้นที่. (เกวลิน งามพิริยกร, ผู้สัมภาษณ์)

ครูผู้สอน 2. (25 พ.ค. 2567ข). การถอดบทเรียนหลังการฝึก. (วัฒนชัย ขวาลำธาร, ผู้สัมภาษณ์)

ณฤณีย์ ศรีสุข. (2563). กระบวนการธารงอัตลักษณ์ทางพระพุทธศาสนาของชาวไทใหญ่ ในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 9(3), 203-217.

นักเรียน 1. (20 ก.พ. 2567). แรงจูงใจในการเข้าร่วมโครงการ. (เกวลิน งามพิริยกร, ผู้สัมภาษณ์)

นักเรียน 2. (20 ก.พ. 2567). แรงจูงใจในการเข้าร่วมโครงการ. (เกวลิน งามพิริยกร, ผู้สัมภาษณ์)

นักเรียน 3. (23 ก.พ. 2567). การอบรมก่อนฝึกประสบการณ์. (เกวลิน งามพิริยกร, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้นำชม 1. (7 มี.ค. 2567). แนวทางการฝึกประสบการณ์. (เกวลิน งามพิริยกร, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้บริหารสถานศึกษา 1. (2 ก.พ. 2567ก). จุดอ่อนและปัญหาที่ต้องแก้ไข. (เกวลิน งามพิริยกร, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้บริหารสถานศึกษา 1. (4 มิ.ย. 2567ข). การสร้างแนวทางการส่งเสริม. (เกวลิน งามพิริยกร, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้บริหารสถานศึกษา 1. (25 พ.ค. 2567ค). การถอดบทเรียนหลังการฝึก. (เกวลิน งามพิริยกร, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้ปกครอง 1. (3 ก.พ. 2567). วัฒนธรรมกับข้อมูลพื้นฐานของชุมชน. (เกวลิน งามพิริยกร, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้ปกครอง 2. (4 มิ.ย. 2567ก). การสร้างแนวทางการส่งเสริม. (วัฒนชัย ขวาลำธาร, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้ปกครอง 2. (15 ก.พ. 2567ข). การออกแบบกิจกรรมเชิงพื้นที่. (วัฒนชัย ขวาลำธาร, ผู้สัมภาษณ์)

ผู้อำนวยการแหล่งฝึก 1. (3 ก.พ. 2567). แนวคิดและวิสัยทัศน์ผู้นำแหล่งฝึก. (เกวลิน งามพิริยกร, ผู้สัมภาษณ์)

ยุพดี กลิ่นน้อย และคณะ. (2561). การจัดการเรียนการสอนโดยใช้กิจกรรมการวิเคราะห์ SWOT เพื่อเสริมสร้างทักษะการคิดวิเคราะห์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 รายวิชางานธุรกิจ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี โรงเรียนบดินทรเดชา (สิงห์ สิงหเสนี) นนทบุรี. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 33(3), 37-46.

วิเชียร อินทรสมพันธ์ และคณะ. (2562). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมยุวมัคคุเทศก์เพื่อการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์วัฒนธรรม ประเพณีท้องถิ่น อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 13(1), 155-166.

สำนักงานจังหวัดนครนายก. (2565). แผนพัฒนาจังหวัดนครนายก (พ.ศ. 2566 - 2570). นครนายก: สำนักงานจังหวัดนครนายก ศาลากลางจังหวัดนครนายก.

สุภาวรรณ ฤๅกำลัง. (2564). การพัฒนาระบบการออกแบบการจัดการเรียนการสอนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย โดยใช้ชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ (PLC) สำหรับนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู ในโครงการผลิตครูเพื่อพัฒนาท้องถิ่น. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 15(1), 30-43.

หน่วยงานราชการในพื้นที่ 1. (4 มิ.ย. 2567). สรุปผลการดำเนินงาน. (เกวลิน งามพิริยกร, ผู้สัมภาษณ์)

อภิญญา จิตมโนวรรณ. (2563). รูปแบบการสร้างเสริมการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารสำหรับยุวชน ในแหล่งท่องเที่ยว จังหวัดเชียงราย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ปริทัศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 8(1), 53-65.

อภิศักดิ์ คู่กระสังข์ และคณะ. (2567). การพัฒนารูปแบบการจัดการแหล่งเรียนรู้การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์โดยชุมชนมีส่วนร่วมฟาร์มควายนมบ้านกุดรัง ตำบลสาริกา อำเภอเมืองนครนายก จังหวัดนครนายก. วารสารชุมชนวิจัยและพัฒนาสังคม, 18(2), 309-325.

อามีนะห์ หลงเดวา และ ไอยเรศ บุญฤทธิ์. (2566). การต่อรองและการช่วงชิงทางอัตลักษณ์ที่ส่งผลต่อกรอบความคิดและกระบวนการเรียนรู้ ของเยาวชนมลายูมุสลิมภายใต้ระบบการศึกษาไทย:กรณีศึกษาพื้นที่จังหวัดยะลา. วารสารพัฒนศาสตร์ วิทยาลัยพัฒนศาสตร์ ป๋วย อึ๊งภากรณ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 6(2), 43-71.