วิธีการขับร้อง น้ำเสียง และท่วงท่าการขับร้องเพลงกล่อมเด็กภาคใต้: กรณีศึกษาเพลงร้องเรือในวิถีชุมชนโหนดนาเล

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิธีการขับร้อง น้ำเสียงและท่วงท่าการขับกล่อมของพ่อเพลงแม่เพลงในวิถีชุมชนโหนดนาเล ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพโดยรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึก กลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ได้แก่ พ่อเพลงแม่เพลงใน อำเภอสิงหนคร อำเภอสทิงพระ อำเภอกระแสสินธุ์ และอำเภอระโนด จำนวน 20 คน ผลการวิจัยพบว่า ขั้นตอนการร้องเรือมีทั้งหมด 2 ขั้นตอน คือ 1) การผูกเปล ให้ลักษณะของเปลต้องมีรูปวงรีตรงกลางต้องต่ำลงคล้ายท้องเรือ และ 2) การวางทารกในเปล การไกวเปล และร้องเรือ สำเนียงภาษาถิ่นใต้มีผลต่อเสียงโน้ตและช่วงเสียงในการขับร้อง มีการใช้วรรคตอนหายใจที่สามารถยืดหยุ่นได้ เอกลักษณ์ของเพลงร้องเรือต้องขึ้นต้นด้วย คำว่า “ฮาเออ” แล้วลากเสียง “เออ” ให้ยาวมากที่สุดด้วยทำนองต่าง ๆ แล้วลงท้ายประโยคแรกด้วยคำว่า“เหอ” มีการใช้พยัญชนะและสระที่ซ่อนอยู่โดยเฉพาะ สระอู และสระอี น้ำเสียงที่ใช้ในการร้องต้องมีความอ่อนหวานนุ่มนวลเพื่อทำให้ทารกหลับง่ายเสียงพูดต้องคอยสังเกตทารกด้วยหากทารกไม่ยอมนอนต้องพูดแทรกเพื่อย้ำเตือนให้ทารกรู้ว่าถึงเวลานอนแล้ว ช่วงเสียงในการขับร้องเป็นโทนเสียงกลาง คือ เสียงธรรมดาของแต่ละคน โทนเสียงที่แสดงออกถึงอารมณ์ที่ปกติ สบาย ๆ เนื้อเสียงจะเหมือนกับ ท่วงท่าในการขับร้องสามารถจัดวางร่างกายได้อย่างอิสระ คือ ท่ายืน ท่าอุ้ม และท่านั่ง ไม่ว่าอยู่ท่วงท่าใดก็ตามควรโยกตัวไปด้วยเพราะเมื่อโยกตัวแล้วจะช่วยให้เสียงลื่นไหลตามการเคลื่อนไหวร่างกายทำให้เด็กเคลิ้มหลับ