เครือข่ายทางสังคมของชาวจีนรุ่นใหม่ในเมืองเชียงใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้เป็นการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับการดำรงชีวิตของชาวจีนรุ่นใหม่ในเมืองเชียงใหม่ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอกระบวนการสร้างเครือข่ายทางสังคม และวิเคราะห์ลักษณะรวมถึงบทบาทของเครือข่ายทางสังคมที่เกิดขึ้น โดยใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลหลักร่วมกับการสังเกตทั้งแบบมีส่วนร่วมและไม่มีส่วนร่วม
ผู้ให้ข้อมูลหลักเป็นผู้ปกครองชาวจีนรุ่นใหม่ซึ่งมีบุตรเรียนอยู่ในโรงเรียนนานาชาติที่ตั้งอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่จำนวน 30 ราย โดยวิเคราะห์ตามแนวคิดเครือข่ายทางสังคม ผลการวิจัยพบว่า 1) กระบวนการสร้างเครือข่ายทางสังคมก่อนเคลื่อนย้ายเข้ามาในประเทศไทย มีการเตรียมหาวิธีการและเตรียมความพร้อมก่อนการเคลื่อนย้ายเข้ามา หลังจากเข้ามาแล้วก็จะเกิดการสร้างเครือข่ายทางสังคมใหม่เพื่อปรับตัวให้เข้ากับสังคมไทย และ 2) ลักษณะและบทบาทของเครือข่ายทางสังคมจะมีความสัมพันธ์กับการศึกษาของบุตรหลาน มีการใช้บริการของบริษัทแนะแนวการศึกษาต่อต่างประเทศเป็นหลัก นอกจากนี้มีการช่วยเหลือแนะนำแบบบอกต่อกันในกลุ่มคนที่รู้จักกัน ลักษณะเครือข่ายทางสังคมส่วนใหญ่เกิดขึ้นผ่านทั้งแพลตฟอร์มแบบออนไลน์และแบบออฟไลน์ สำหรับแพลตฟอร์มออนไลน์นั้น ชาวจีนใช้แพลตฟอร์มโซเชียลมีเดียแลกเปลี่ยนประสบการณ์การใช้ชีวิตในประเทศไทย ส่วนแบบออฟไลน์นั้นผู้ปกครองชาวจีนรุ่นใหม่จะมีการรวมตัวกันผ่านเครือข่ายกลุ่มชมรมต่าง ๆ เช่น กลุ่มผู้ปกครองนักเรียน กลุ่มที่เรียนภาษาไทย กลุ่มอาชีพ กลุ่มศาสนา ฯลฯ เพื่อพบปะ พูดคุย และช่วยเหลือแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ให้กันและกัน ดังนั้น กลุ่มต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นนี้จึงนับได้ว่าเป็นเครือข่ายทางสังคมลักษณะหนึ่งที่ทำให้เกิดกลุ่มชุมชนของชาวจีน รุ่นใหม่ที่ดำรงชีวิตอยู่ในสังคมเมืองเชียงใหม่ในปัจจุบัน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กุลนรี นุกิจรังสรรค. (2565). ชาวจีนอพยพใหม่ในภาคอีสาน : สถานการณ์ แรงจูงใจและการประกอบอาชีพ. วารสารเอเชียตะวันออกเเละอาเซียนศึกษา, 22(2), 51-72.
เคียน เฉิง ลี. (2565). จีนข้ามชาติรุ่นใหม่ในยุคโลกาภิวัตน์. เชียงใหม่: ศูนย์จีน-อุษาคเนย์ศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
จี.วิลเลียม สกินเนอร์. (2564). สังคมจีนในประเทศไทย: ประวัติศาสตร์เชิงวิเคราะห์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มติชน.
ธนพฤกษ์ ชามะรัตน์. (2544). การสร้างเครือข่ายทางสังคมของแรงงานนักเรียนไทยในออสเตรเลีย (แรงงานไทย- ออส). ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาสังคม. มหาวิทยาขอนแก่น.
ธีรวุฒิ ก่ายแก้ว. (2556). การสร้างเครือข่ายทางสังคม: กรณีศึกษา นักฟุตบอลสมัครเล่นในกลุ่มกรุงเทพเหนือ. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการพัฒนาสังคม. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
แม่หลิว ฮั้ว. (5 ก.ค. 2566). กระบวนการสร้างเครือข่ายทางสังคมของชาวจีนรุ่นใหม่ในเมืองเชียงใหม่. (จือลี่ ซุน, ผู้สัมภาษณ์)
ยศ สันตสมบัติ. (2565). จีนข้ามชาติรุ่นใหม่ในยุคโลกาภิวัตน์. เชียงใหม่: ศูนย์จีน-อุษาคเนย์ศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ศิรดา เหาะเจริญ และเพ็ญพักตร์ ทองแท้. (2560). การสร้างเครือข่ายความสัมพันธ์ทางสังคมของกลุ่มอนุรักษ์อ่าวปัตตานี. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการพัฒนาสังคม. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
หม่า เทา. (2558). คนจีนโพ้นทะเลรุ่นใหม่: กรณีศึกษาผู้อพยพคนจีนในประเทศไทย. วารสารการวิจัยกาสะลองคำมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 9(2), 147-159.
หยางชิง ปิง. (2563). “ผู้อพยพทางการศึกษา”: การเคลื่อนย้ายรูปแบบใหม่ของครอบครัว ชาวจีนกรณีศึกษาจังหวัดเชียงใหม่. ใน การประชุมนำเสนอผลงานวิจัยบัณฑิตศึกษา ครั้งที่ 16 ปีการศึกษา 2563 (หน้า 2070-2080). ปทุมธานี: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรังสิต.
อรัญญา ศิริผล และเจียงหยู่ หลี่. (2565). จีนข้ามชาติรุ่นใหม่ในยุคโลกาภิวัตน์. เชียงใหม่: ศูนย์จีน-อุษาคเนย์ศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Boissevain, J. (1974). Friends of Friends: Network, Manipulators and Coalitions. Oxford: Basil Blackwell.
Garton, L. et al. (1999). Studying On-line Social Networks. Journal of Computer-Mediated Communication, 3(1), 29051307.
Huang S. Y. et al. (2005). Transnational families and their children's education: China's ‘Study mothers’ in Singapore. Global Networks, 5(4), 307-443.
Johanna L. W. (2005). Transnational families’ strategies and education in contemporary Chinese Diaspore. Global Networks, 5(4), 59-377.
Wang, C. (2000). Social Network in Mobility: The Behaviors of Wenzhou People between Beijing and Pairs. Journal of China Academic, 2000(3), 109-123.
Wasserman, S. & Faust, K. (1999). Social network analysis: Methods and applications. (4th ed). London: Cambridge University Press.
