โปรแกรมการเจริญมรณานุสติเพื่อเตรียมความพร้อมในการตายดี ของผู้ปฏิบัติธรรมวัดแทนวันดีเจริญสุข กรุงเทพมหานคร

Main Article Content

บงกช จันศิริ
พระครูภัทรธรรมบัณฑิต (เอกภัทร วิเศษหมื่น)
วีรชัย คำธร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการเตรียมความพร้อมในการตายดีของผู้ปฏิบัติธรรม เปรียบเทียบผลของโปรแกรมการเจริญมรณานุสติสำหรับการเตรียมความพร้อมในการตายดีของผู้ปฏิบัติธรรม และยืนยันรูปแบบการใช้โปรแกรมการเจริญมรณานุสติเพื่อเตรียมความพร้อมในการตายดีของผู้ปฏิบัติธรรม วัดแทนวันดีเจริญสุข กรุงเทพมหานคร เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี ใช้กระบวนการวิธีวิจัยกึ่งทดลอง กลุ่ม ตัวอย่าง ได้แก่ ผู้ปฏิบัติธรรม จำนวน 200 คน เลือกโดยตารางสำเร็จรูป ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ ผู้ปฏิบัติธรรที่เป็นสมาชิกกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง จำนวน 60 คน ใช้ขั้นตอนการสุ่มจำแนกกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้วิจัยและเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ โปรแกรมการเจริญมรณานุสติ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา และการทดสอบสมมติฐาน ด้วยค่าที (t-test) และเทคนิค 6’ C ผลการวิจัยพบว่า การเตรียมความพร้อมในการตายดีของผู้ปฏิบัติธรรมฯ ได้ให้ความสำคัญกับการเตรียมความพร้อมด้านจิตใจและปัญญาและด้านสังคม อยู่ในระดับปานกลาง ผลการเปรียบเทียบผลของโปรแกรมการเจริญมรณานุสติสำหรับการเตรียมความพร้อมในการตายดีของผู้ปฏิบัติธรรม หลังได้รับการโปรแกรมโปรแกรมการเจริญมรณานุสติ มีค่าเฉลี่ยคะแนนทุกด้านสูงกว่าก่อนได้รับการฝึก และ รูปแบบการใช้โปรแกรมการเจริญมรณานุสติเพื่อเตรียมความพร้อมในการตายดีของผู้ปฏิบัติธรรม มีลักษณะ เป็นการบูรณาการกิจกรรมที่หลากหลายมิติและรอบด้าน เป็นการผสมผสานระหว่างการให้ความรู้ การกระตุ้น ความคิด และการฝึกปฏิบัติทางจิต ซึ่งเป็นแนวทางที่ครอบคลุมและส่งเสริมให้ผู้ปฏิบัติธรรมสามารถเตรียมตัว ตายดีได้อย่างมีประสิทธิภาพ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จันศิริ บ., (เอกภัทร วิเศษหมื่น) พ., & คำธร ว. (2025). โปรแกรมการเจริญมรณานุสติเพื่อเตรียมความพร้อมในการตายดี ของผู้ปฏิบัติธรรมวัดแทนวันดีเจริญสุข กรุงเทพมหานคร. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 9(6), 42–56. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/285050
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

นลินี คณะนา และคณะ. (2563). การประยุกต์ใช้หลักคำสอนเรื่องมรณสติในชีวิตประจำวัน. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(5), 117-131.

พระครูใบฎีกานพรัตน์ อนาวิโล. (2565). การตายตามหลักมรณสติในพระพุทธศาสนา. วารสารชัยมงคลปริทรรศน์, 2(2), 1-15.

พระครูวิธูรธรรมวิมล (ธเนศ อมโล). (2561). มรณสติเพื่อการพัฒนาชีวิต. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาสภิกขุ). (2549). ที่พึ่งอันเกษม. กรุงเทพมหานคร: ลิเบอร์ตี้เพลส.

พระมหาบุญประสิทธิ์ นาถปุญฺโญ (การัตน์) และคณะ. (2566). เจริญมรณัสสติ. วารสารธรรมเพื่อชีวิต, 29(1), 62-75.

พระอำนวย พุทธฺรกฺโข. (2567). พลังแห่งสติ: การรับมือกับความไม่แน่นอนในสังคมสมัยใหม่. วารสารปัญญาลิขิต, 3(2), 16-27.

ภูริทัต ศรีอร่าม และคณะ. (2566). มรณสติในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท: วิธีปฏิบัติเพื่อประโยชน์สุขในปัจจุบันและสุคติสัมปรายภพ. วารสาร มจร พุทธโสธรปริทรรศน์, 3(2), 159-172.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Douglas, R. & Brown, H. N. (2002). Patients’ attitudes toward advance directives. Journal of Nursing Scholarship, 34(1), 61-65.

Hayslip, B. J. & Panek, P. E. (1989). Adult development and aging. New York: Harper& Row Publishers.