การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจด้านปัจจัยการบริการของเมืองอัจฉริยะ ในประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจด้านปัจจัยการบริการของเมืองอัจฉริยะในประเทศไทย โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ พลเมืองที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป ที่อาศัยอยู่ในเมืองอัจฉริยะประเทศไทยที่ผ่านเกณฑ์เมืองอัจฉริยะประเทศไทยทั้งสามด้าน ได้แก่ ด้านสภาพแวดล้อมอัจฉริยะ ด้านเศรษฐกิจอัจฉริยะ และด้านการดำรงชีวิตอัจฉริยะ จำนวน 384 คน โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิเก็บข้อมูลวิจัยโดยการแจกแบบสอบถามและการเก็บข้อมูลแบบออนไลน์ แล้วนำมาวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ สกัดองค์ ประกอบด้วย การวิเคราะห์องค์ประกอบร่วม เทคนิคย่อยวิธีแกนหลักและหมุนแกนองค์ประกอบแบบมุมฉาก ด้วยวิธีแวริแมกซ์ ผลการวิจัยพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่มีการศึกษาระดับปริญญาตรี คิดเป็นร้อยละ 62.1 และอาศัยอยู่ในเมืองอัจฉริยะมากกว่า 10 ปีขึ้น คิดเป็นร้อยละ 67.8 และองค์ประกอบของปัจจัยการบริการในเมืองอัจฉริยะของประเทศไทย ประกอบด้วย 3 องค์ประกอบหลัก คือ 1) องค์ประกอบปัจจัยบริการด้านเศรษฐกิจอัจฉริยะ 2) องค์ประกอบปัจจัยบริการด้านสภาพแวดล้อมอัจฉริยะ และ 3) องค์ประกอบปัจจัยบริการด้านการดำรงชีวิตอัจฉริยะ ทั้งสามองค์ประกอบสามารถร่วมกันอธิบายปัจจัยบริการของพื้นที่บริการในเมืองอัจฉริยะของประเทศไทย ได้ 67.48% ภาครัฐและผู้เกี่ยวข้องในการกำหนดนโยบายการจัดการเมืองอัจฉริยะ สามารถนำผลการวิจัยไปใช้ในการกำหนดนโยบายและวางแผนการจัดการเมืองอัจฉริยะ ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อมและการดำรงชีวิตของพลเมือง นอกจากนั้น องค์การเอกชน และหน่วยงานต่าง ๆ ที่ให้บริการในเมืองอัจฉริยะสามารถนำผลการวิจัยไปใช้ในการนำเสนอการบริการต่าง ๆ ของเมืองอัจฉริยะให้สอดคล้องกับความต้องการของพลเมือง เพื่อนำไปสู่การเป็นเมืองอัจฉริยะที่ใช้ความสุขของพลเมืองเป็นเป้าหมายหลักของการจัดการเมืองอัจฉริยะ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล. (2566). แผนแม่บทการส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล (พ.ศ. 2561 - 2565). เรียกใช้เมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2568 จาก https://www.depa.or.th/storage/app/media/file/depa-Promotion-Plan-Book61-65.pdf
สำนักบริหารการทะเบียนกรมการปกครอง. (2566). ระบบสถิติทางการทะเบียน. เรียกใช้เมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2566 จาก https://stat.bora.dopa.go.th/new_stat/webPage/statByYear.php
Ayesha, A. (2017). Environmental assessment of Human Well-being in South Asian and Southeast Asian Countries. In Master’s Programme in Urban Management and Development Urban Environment Sustainability and Climate Change. Erasmus Unniversity Rotterdam.
Bahari, B. et al. (2021). Smart city measurement: Identification of smart economy performance indicators in Indonesia. Advances in Economics, Business and Management Research, (176), 245-250. http://doi.org/10.2991/aebmr.k.210510.046
Brown, T. A. (2015). Confirmatory factor analysis for applied research. In David A. Kenny (Ed.), Methodology in the Social Science (pp 139-147). New York: Guilford publications.
Gassmann, O. et al. (2019). Smart cities: Introducing digital innovation to cities In Gassmann, J. Böhm, and M. Palmié (Eds.), Smart Cities 2019 (pp. 5-25). United Kingdom: Emerald Group Publishing Limited.
Joshi, S. et al. (2016). Developing smart cities: An integrated framework. Procedia Computer Science, (93), 902-909. https://doi.org/10.1016/j.procs.2016.07.258.
Kaiser, H. F. (1974). An index of factorial simplicity. Psychometrika, 39(1), 31-36.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Kumar, T. M. V. & Dahiya, B. (2017). Smart economy in smart cities In T. M. V. Kumar (Ed.), Smart Economy in Smart Cities 2017 (pp. 3-76). Singapore: Springer.
Lin, C. et al. (2019). Smart city development and residents’ well-being. Sustainability, 11(3), 676. https://doi.org/10.3390/su11030676
Mafini, C. (2017). Economic Factors and Life Satisfaction: Trends from South African Communities. Economica, 13(3), 155-168.
Manville, C. et al. (2014). Mapping smart cities in the EU. European Parliament. Retrieved May 15, 2025, from http://ec.europa.eu/eip/smartcities/links/index_en.htm
Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory. (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.
Payne, S. R. et al. (2014). Linking the Physical Design of Health-Care Environments to Wellbeing Indicators. In R. Cooper, E. Burton and C. L. Cooper (Eds.), Wellbeing and Environment (pp. 391-408). West Sussex: John Willey & Sons Ltd.
Zhu, H. et al. (2022). How can smart city shape a happier life? The mechanism for developing a happiness driven smart city. Sustainable Cities and Society. Retrieved May 15, 2025, from https://www.sciencedirect.com/journal/sustainable-cities-and-society/vol/80/suppl/C
