กระบวนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้การเขียนเรียงความ สำหรับผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอกระบวนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้การเขียนเรียงความ สำหรับผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน เกี่ยวกับการเขียนเรียงความ แนวการสอนเขียนแบบเน้นกระบวนการเทคนิคการใช้คำถาม การออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้ การเขียนเรียงความตามแนวการเขียนแบบเน้นกระบวนการร่วมกับเทคนิคการใช้คำถาม เป็นการส่งเสริมกระบวนการรวบรวมความคิด การลงมือเขียน และการปรับปรุงแก้ไข อย่างเป็นระบบทำให้เกิดการเรียนรู้จากการลงมือปฏิบัติด้วยตนเอง ส่งเสริมการสร้างปฏิสัมพันธ์ในชั้นเรียน มีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น การอ่านและประเมินงานเขียนของเพื่อน ผู้สอนเป็นเพียงผู้อำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ ให้คำแนะนำ และกระตุ้นกระบวนการคิดโดยใช้เทคนิคการใช้คำถาม ในทุกขั้นตอนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ แนวคิดการสอนเขียนแบบเน้นกระบวนการมุ่งช่วยให้ผู้เรียนมีกระบวนการเรียนรู้ด้านการเขียนอย่างเป็นระบบแล้ว ผู้เขียนมีความคิดเห็นว่า เทคนิคการใช้คำถาม เป็นเทคนิคที่สามารถนำมาใช้ร่วมกับการสอนเขียนแบบเน้นกระบวนการ เนื่องจากคำถามเป็นองค์ประกอบสำคัญในการจัดการเรียนรู้เพื่อช่วยในการกระตุ้นกระบวนการคิดของผู้เรียน การตอบอาจมีลักษณะเป็นรายบุคคล กลุ่ม หรือทั้งชั้นเรียนก็ได้ โดยคำถามที่ใช้ต้องส่งเสริมการเรียนรู้ที่รู้ลึก รู้จริง เป็นคำถามที่พัฒนากระบวนการคิด และใช้ตรวจสอบความรู้ความเข้าใจ ความคิดและทัศนคติของผู้เรียนได้ ส่วนกระบวนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ การเขียนเรียงความ สำหรับผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน มีขั้นตอน 5 ขั้นตอน คือ 1) เตรียมความพร้อม 2) เขียนโครงร่างและลงมือเขียน
3) ทบทวน 4) แก้ไข และ 5) นำเสนอ สะท้อนให้เห็นว่าการใช้แนวทางการสอนที่เน้นกระบวนการ และเทคนิคการตั้งคำถามช่วยเสริมสร้างทักษะการเขียนได้อย่างเป็นรูปธรรม
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กิตติชัย สุธาสิโนบล. (2558). เทคนิคการใช้คำถาม. ใน สารานุกรมศึกษาศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (หน้า 95-106). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ พ.ศ. พัฒนา จํากัด.
จรรยาภรณ์ จันทร์ป้อง. (2565). การพัฒนากิจกรรมการสอนเขียนแบบเน้นกระบวนการผ่านประเด็นสังคม เพื่อส่งเสริมความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารเชิงวิชาการ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. ใน สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
จิรวัฒน์ เพชรรัตน์ และอัมพร ทองใบ. (2562). การเขียนสร้างสรรค์ Creative Writing. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
ชนาธิป พรกุล. (2557). การสอน กระบวนการคิด ทฤษฎีและการนำไปใช้. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชัยวัฒน์ สุทธิวัฒน์. (2561). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทวีศักดิ์ ปิ่นทอง. (2555). การพัฒนาทักษะการเขียน. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
วรวรรธน์ ศรียาภัย. (2557). การเขียนเพื่อการสื่อสาร. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2556). รูปแบบและกลยุทธ์การจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการคิด. (พิมพ์ครั้งที่ 10). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ศุภวรรณ สัจจพิบูล. (2553). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนโดยบูรณาการแนวการสอนเขียนแบบเน้นกระบวนการ เนื้อหา และประเทงานเขียน เพื่อส่งเสริมความสามารถในการเขียนเชิงวิชาการและการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โศรยา ชุ่มเพ็งพันธุ์. (2562). การพัฒนาความสามารถการเขียนความเรียงของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยใช้รูปแบบการสอนแบบซินเนคติกส์เสริมด้วยคำถามขั้นสูงของบลูม. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สมชาย ทุนมาก. (2567). การพัฒนาความสามารถการเขียนเรียงความของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่มีความยึดมั่นผูกพันกับการเรียนต่างกัน โดยใช้กระบวนการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลัง 5 ขั้นตอน (CO - 5 STEPs) ร่วมกับแบบฝึกทักษะที่บูรณาการภูมิปัญญาท้องถิ่นจังหวัดสุโขทัย. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). คู่มือการเรียนการสอนภาษาไทย คิดและเขียนเชิงสร้างสรรค์: เรียงความ ย่อความ สรุปความ ช่วงชั้นที่ 2 - 4. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การค้าของสำนักงานคณะกรรมการ สกสค.
สุจริต เพียรชอบ และสายใจ อินทรัมพรรย์. (2538). วิธีสอนภาษาไทยระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อรสุมา ถาวรสุขอนันต์. (2559). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้กระบวนการจีเพสที่มีต่อความสามารถในการเขียนเรียงความและเจตคติต่อการเขียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาการทางการศึกษาและการจัดการเรียนรู้. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อรัญญา บุญธรรม. (2563). เทคนิคการใช้คำถามในการจัดการเรียนการสอนการพยาบาล. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 12(4), 1-14.
Anderson, L. et al. (2001). A Taxonomy for learning, teaching and assessing: A revision of Bloom’s Taxonomy of Educational Objectives. New York: Adison Wesley Longman.
Brown, K. A. & Hood, S. (1989). Writing Matters: Writing Skills and Strategies for Students of English. Cambridge: Cambridge University Press.
Flower, L. & Hayes, J. R. (1980). The Cognition of Defining a Rhetorical Problem. College Composition and Communication, 31(1), 21-28.
Hyland, K. (2003). Second language writing. New York: Cambridge University Press.
Lapp, R. E. (1985). The Process Approach to writing: Towards a Curriculum for international students. Occasional Paper Series 2. Honolulu: University Of Hawaii at Manoa.
White, R. & Arndt, V. (1991). Process Writing. London: Longman.