การใช้แนวการศึกษาคณิตศาสตร์ที่สอดคล้องกับชีวิตจริงเพื่อส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6

Main Article Content

ธชธร สุทธนะ
ดวงหทัย กาศวิบูลย์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ในชั้นเรียนคณิตศาสตร์ที่ใช้แนวการศึกษาคณิตศาสตร์ที่สอดคล้องกับชีวิตจริง กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จำนวน 16 คน จำนวน 1 ห้องเรียน ในโรงเรียนขยายโอกาสแห่งหนึ่งในจังหวัดลำพูน โดยวิธีเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้ตามแนวการศึกษาคณิตศาสตร์ที่สอดคล้องกับชีวิตจริง 2) แบบวัดการคิดวิเคราะห์ของนักเรียน จำนวน 3 ฉบับ และ 3) แบบสัมภาษณ์การคิดวิเคราะห์ของนักเรียน การเก็บรวบรวมข้อมูลดำเนินการโดยจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามแผนที่ได้พัฒนาจากนั้นดำเนินการวัดการคิดวิเคราะห์ระหว่างเรียน 2 ครั้ง และหลังเรียน 1 ครั้ง แล้วจึงสัมภาษณ์นักเรียนกลุ่มเจาะลึก จำนวน 9 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ร้อยละ จากแบบวัดการคิดวิเคราะห์ และพรรณนาวิเคราะห์จากแบบสัมภาษณ์การคิดวิเคราะห์ของนักเรียน ผลการวิจัยพบว่า การคิดวิเคราะห์ของนักเรียนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในทุกด้าน โดยค่าเฉลี่ยการคิดวิเคราะห์ในการวัดระหว่างเรียนครั้งที่ 1 คือ 1.88 คะแนน อยู่ในระดับพอใช้ การวัดระหว่างเรียนครั้งที่ 2 คือ 2.05 คะแนน อยู่ในระดับดี และการวัดหลังเรียน คือ 2.43 คะแนน อยู่ใน ระดับดี เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ทุกด้านมีการพัฒนาผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการใช้แนวการศึกษาคณิตศาสตร์ที่สอดคล้องกับชีวิตจริง โดยเฉพาะการใช้สถานการณ์ปัญหาจากชีวิตประจำวันของนักเรียน การส่งเสริมให้นักเรียนลงมือปฏิบัติ การจัดกิจกรรม การอภิปรายแลกเปลี่ยน และการใช้คำถามกระตุ้นจากครู สามารถส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนได้

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สุทธนะ ธ., & กาศวิบูลย์ ด. (2025). การใช้แนวการศึกษาคณิตศาสตร์ที่สอดคล้องกับชีวิตจริงเพื่อส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 9(9), 291–304. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/287882
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

ปภัสสร คงนิสัย และคณะ. (2567). การพัฒนากิจกรรมการเรียนการสอนโดยใช้กระบวนการคิดเชิงออกแบบร่วมกับเกมมิฟิเคชันเพื่อส่งเสริมความสามารถในการคิดแก้ปัญหา สำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 8(10), 1-14.

พิมพ์วรรณ เตจ๊ะเสาร์ และวรรณากร พรประเสริฐ. (2567). ผลการจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐานร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิค STAD เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เรื่อง สมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว และทักษะการทำงานเป็นทีมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 17(2), 51-64.

รติญา พงสุภา. (2561). การใช้การเรียนรู้ที่เน้นปัญหาเป็นฐานเพื่อส่งเสริมการวิเคราะห์ในชั้นเรียนคณิตศาสตร์ของนักเรียบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาคณิตศาสตรศึกษา. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ลลิตา อุตส่าห์ และคณะ. (2565). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบค้นพบ เรื่อง เศษส่วนและทศนิยม ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ ความสามารถในการเชื่อมโยงความรู้ทางคณิตศาสตร์ และความพึงพอใจต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่มีความสามารถพิเศษทางด้านกีฬา โรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 15(2), 57-72.

สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ. (2565). ผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) ปีการศึกษา 2565 ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. เรียกใช้เมื่อ 19 สิงหาคม 2566 จาก https://www.niets.or.th/th/catalog/view/2989

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2563). ผลการประเมิน PISA 2018: นักเรียนไทยวัย 15 ปี รู้และทำอะไรได้บ้าง. เรียกใช้เมื่อ 19 สิงหาคม 2566 จาก https://pisathailand.ipst.ac.th/issue-2019-48/

อโรชา สลุงใหญ่ และคณะ. (2568). การจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้สื่อดิจิทัล ที่ส่งเสริมความสามารถในการให้เหตุผลเชิงสถิติเรื่อง ค่าวัดทางสถิติ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 9(6), 73-87.

Bloom, B. S. et al. (1956). Taxonomy of educational objectives: The classification of educational goals. Handbook I: Cognitive domain. United States of America: Longmans, Green Publishers.

De Lange, J. (1996). Using and applying mathematics in education. In A. J. Bishop, K. Clements, C. Keitel, J. Kilpatrick, & C. Laborde (Eds.), International handbook of mathematics education (pp. 49-97). Dordrecht, The Netherlands: Kluwer Academic Publishers.

Kanyılmaz, B. M. & Yücel, E. Ö. (2020). The evaluation of teachers' in-class practices and opinions for developing analytical thinking skill of primary school students in the course of science. Education and Science, 45(204), 23-39.

Marzano, R. J. & Kendall, J. S. (2007). The new taxonomy of educational objectives. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.

Van den Heuvel-Panhuizen, M. (2000). Mathematics education in the Netherlands: A guided tour. Freudenthal Institute Cd-rom for ICME9. Utrecht: Utrecht University.

Zulkardi, Z. (2002). Developing a learning environment on realistic mathematics education for Indonesian student teachers. Doctoral dissertation: Universiteit Twente.