ผลการสำรวจปัญหาในระหว่างฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู ของนักศึกษาภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจปัญหาในระหว่างฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู ของนักศึกษาภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 ประชากร คือ นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง จำนวน 365 คน กลุ่มตัวอย่างในงานวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูฯ ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 โดยใช้สูตรการคำนวณของยามาเน่ ที่ระดับความเชื่อมั่น 95% ได้ขนาดกลุ่มตัวอย่างจำนวนไม่น้อยกว่า 191 คน โดยวิธีการสุ่มแบบเจาะจง (Purposive Sampling) ได้ผู้ตอบแบบสอบถามที่ครบถ้วนจำนวน 193 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับข้อมูลทั่วไปของนักศึกษาและปัญหาการฝึกประการณ์วิชาชีพครู การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ นักศึกษาฝึกสอนส่วนใหญ่มีความเห็นว่า 1. มีทุนทรัพย์เพียงพอระหว่างฝึกสอน 2. มีคนในครอบครัวคอยให้คำแนะนำและแก้ปัญหา 3. มีที่อยู่เป็นหลักแหล่งระหว่างฝึกสอน 4. มีปัญหาหรืออุปสรรคอยู่บ้างในระหว่างฝึกสอน 5. มีเพื่อนหรือคนรู้จักคอยให้คำปรึกษาและสนับสนุน 6. สามารถจัดทำแผนการสอนได้สำเร็จ 7. สามารถทำงานตามที่ได้รับมอบหมายทันตามกำหนดเวลา 8. มีครูพี่เลี้ยงให้คำแนะนำในระหว่างการฝึกสอน 9. ระยะเวลาของการฝึกสอนเพียงพอให้เข้าใจบทบาทและหน้าที่ของครู 10. สามารถควบคุมชั้นเรียนและจัดการกับปัญหานักเรียนได้ 11. ช่วงของการฝึกสอนเป็นไปตามแผนการศึกษาในหลักสูตร 12. ความรู้ในระหว่างเรียนเป็นประโยชน์ต่อการฝึกสอน 13. มหาวิทยาลัยมีบุคลากรคอยให้การสนับสนุนในการฝึกสอน 14. กิจกรรมหรือโครงการของมหาวิทยาลัยไม่เป็นอุปสรรคต่อการฝึกสอน เมื่อเรียงลำดับปัญหา พบว่า นักศึกษาส่วนใหญ่มีปัญหาหรืออุปสรรคระหว่างฝึกสอน อยู่ในระดับปานกลาง รองลงมาคือ ปัญหาด้านทุนทรัพย์ ระดับปานกลาง และด้านครอบครัวหรือคนใกล้ชิดที่จะคอยให้คำแนะนำและปรึกษา ระดับปานกลาง ส่วนปัญหาด้านอื่นๆ มีปัญหาอยู่ในระดับน้อย