ผลกระทบและแนวทางการกำหนดนโยบายการควบคุมและการจัดการชาวต่างชาติที่ทำผิดกฎหมายในประเทศไทย: กรณีศึกษาชาวต่างชาติที่อาศัยอยู่ในจังหวัดภูเก็ตสู่การปฏิบัติ
คำสำคัญ:
การควบคุมชาวต่างชาติ, การทำผิดกฎหมาย, ความปลอดภัยในชุมชน, ผลกระทบทางเศรษฐกิจ, นโยบายสาธารณะบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) วิเคราะห์ผลกระทบของการมีชาวต่างชาติที่ทำผิดกฎหมายต่อความปลอดภัยและเศรษฐกิจของจังหวัดภูเก็ต (2) เสนอแนะแนวทางการพัฒนานโยบายและมาตรการการควบคุมและการจัดการชาวต่างชาติที่ทำผิดกฎหมายในจังหวัดภูเก็ต เป็นวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เจ้าหน้าที่รัฐที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมและการจัดการชาวต่างชาติ นักวิชาการและผู้เชี่ยวชาญด้านนโยบายสาธารณะ และชาวต่างชาติที่อาศัยอยู่ในภูเก็ต จำนวน 20 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการตรวจสอบแบบสามเส้า ค้นหาความเชื่อมโยงระหว่างข้อมูลและอธิบายความสัมพันธ์เชิงเหตุผล ผลการวิจัยพบว่า การมีชาวต่างชาติที่ทำผิดกฎหมายในภูเก็ตส่งผลกระทบต่อความปลอดภัยและเศรษฐกิจอย่างมีนัยสำคัญ การเพิ่มขึ้นของอาชญากรรมที่เกี่ยวข้องกับการค้ายาเสพติดและการลักขโมยทำให้ชาวบ้านมีความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยมากขึ้น นอกจากนี้ การบังคับใช้กฎหมายที่เข้มงวดขึ้นทำให้เจ้าหน้าที่รัฐต้องใช้ทรัพยากรและกำลังคนมากขึ้น ส่งผลให้มีภาระงานเพิ่มขึ้นในด้านอื่น ๆ ด้านเศรษฐกิจ การมีชาวต่างชาติที่ทำผิดกฎหมายทำให้ภาพลักษณ์ของภูเก็ตในสายตาของนักท่องเที่ยวและนักลงทุนเสียหาย ส่งผลให้การท่องเที่ยวและการลงทุนลดลง รวมถึงค่าใช้จ่ายในการบังคับใช้กฎหมายเพิ่มขึ้น และแนวทางการพัฒนานโยบายและมาตรการที่เสนอ ได้แก่ การเสริมสร้างความร่วมมือระหว่างหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง การพัฒนาระบบการตรวจสอบและการบังคับใช้กฎหมายที่ทันสมัย การให้ความรู้และการฝึกอบรมเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง การจัดตั้งหน่วยงานเฉพาะกิจที่มีความเชี่ยวชาญ การเสริมสร้างมาตรการป้องกันและการตรวจสอบ การส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชน และการบูรณาการกับนโยบายสาธารณะอื่น ๆ การดำเนินการตามแนวทางเหล่านี้จะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการควบคุมและการจัดการชาวต่างชาติที่ทำผิดกฎหมายในจังหวัดภูเก็ตอย่างยั่งยืน และผลการวิจัยนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการพัฒนานโยบายที่ครอบคลุมและมีประสิทธิภาพในการจัดการปัญหาชาวต่างชาติที่ทำผิดกฎหมายเพื่อเสริมสร้างความปลอดภัยและเสถียรภาพทางเศรษฐกิจในภูเก็ต
References
เฉลิมพร วรพันธกิจ, พรรณวดี กิตติอุดมรัตน์, เอกพล วงศ์เสรี และ กมลวรรณ กิตติอุดมรัตน์. (2565). การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวแบบเนิบช้าของจังหวัดภูเก็ตเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวจีนและรัสเซีย. วารสารศิลปากร, 42(1), 75-89.
ชัยอนันท์ สุทธิกุล และ วิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2560). การพัฒนาการบริหารจัดการการท่องเที่ยวของเทศบาลในจังหวัดภูเก็ตตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชียฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 7(3), 264-275.
ธันย์ชนก สุขเกษม. (2558). รูปแบบการป้องกันปราบปรามอาชญากรรมของตำรวจท่องเที่ยวจังหวัดภูเก็ต. วารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ, 2(2), 53-73.
ปิยาภรณ์ ณ ตะกั่วทุ่ง, ระพีพรรณ พิริยะกุล และ นภาพร ขันธนภา. (2559). ภาพลักษณ์แหล่งท่องเที่ยวภูเก็ตด้านหน้าที่ ด้านสัญลักษณ์และด้านอารมณ์ส่งผ่านการรับรู้ความคุ้มค่าและการตระหนักแหล่งท่องเที่ยวภูเก็ตเพื่อก่อให้เกิดคุณค่าภูเก็ตในใจนักท่องเที่ยว. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 6(2), 59-75.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2562). รายงานสถิติประชากรและการท่องเที่ยวจังหวัดภูเก็ต. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
อัศวิน แสงพิกุล. (2560). ปัจจัยด้านคุณภาพของแหล่งท่องเที่ยวที่มีอิทธิพลต่อการกลับมาเยือนซํ้าของนักท่องเที่ยวในจังหวัดภูเก็ต. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 5(2), 159-167.
Clark, X., Hatton, T. J., & Williamson, J. G. (2007). Explaining US immigration, 1971–1998. The Review of Economics and Statistics, 89(2), 359-373.
Coleman, J. S. (1990). Social capital in the creation of human capital. American Journal of Sociology, 94, S95-S120.
De Haas, H. (2010). The internal dynamics of migration processes: A theoretical inquiry. Journal of Ethnic and Migration Studies, 36(10), 1587-1617.
Dustmann, C., & Glitz, A. (2011). Migration and education. In E. A. Hanushek, S. Machin, & L. Woessmann (Eds.), Handbook of the Economics of Education (pp. 327-439). North Holland.
Hanson, G. H. (2007). The economic logic of illegal immigration. New York: Council on Foreign Relations.
Luthra, R. R., & Waldinger, R. (2013). Immigrant incorporation: Comparison across time and space. Annual Review of Sociology, 39(1), 129-148.
Martin, P., & Ruhs, M. (2008). Labor shortages and U.S. immigration reform: Promises and pitfalls of an agricultural guest worker program. Population and Development Review, 34(4), 663-701.
Massey, D. S., Durand, J., & Malone, N. J. (2002). Beyond smoke and mirrors: Mexican immigration in an era of economic integration. New York: Russell Sage Foundation.
Mayda, A. M. (2010). International migration: A panel data analysis of the determinants of bilateral flows. Journal of Population Economics, 23(4), 1249-1274.
Mooney, M. (2011). Religion, belonging, and the mobilization of Mexican immigrants. Journal for the Scientific Study of Religion, 50(2), 273-287.
Murphy, L., & Smith, P. (2021). Immigration policy: Enforcement and collaboration. Journal of Law and Policy, 28(4), 123-140.
Orrenius, P. M., & Zavodny, M. (2010). The economics of U.S. immigration policy. Journal of Economic Perspectives, 24(3), 171-192.
Park, R. E. (1928). Human migration and the marginal man. American Journal of Sociology, 33(6), 881-893.
Silverman, D. (2020). Qualitative research and theory development. London: Sage.
Stark, O., & Bloom, D. E. (1985). The new economics of labor migration. American Economic Review, 75(2), 173-178.
Suárez-Orozco, C., & Suárez-Orozco, M. M. (2009). Children of immigration. London: Harvard University Press.
Todaro, M. P., & Maruszko, L. (1987). Illegal immigration and U.S. immigration reform: A conceptual framework. Population and Development Review, 13(1), 101-114.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
