แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำแบบร่วมรู้สึกของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองคาย เขต 2

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์และความต้องการจำเป็นของภาวะผู้นําแบบร่วมรู้สึกของผู้บริหารสถานศึกษา และ (2) ศึกษาแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นําแบบภาวะผู้นำแบบร่วมรู้สึกของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองคายเขต 2 การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธีแบบแผนเชิงอธิบาย กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา และครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองคาย เขต 2 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 269 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ 1) แบบสอบถามแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำแบบร่วมรู้สึกของผู้บริหารสถานศึกษา 2) แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าความต้องการจำเป็น (PNI_Modified) ผลการวิจัยพบว่าโดยภาพรวม1) สภาพปัจจุบันของภาวะผู้นำแบบร่วมรู้สึกอยู่ในระดับมาก โดยจุดแข็งคือการเสริมสร้างแรงจูงใจ และจุดอ่อนคือการตระหนักรู้ในตนเอง ส่วนภาพรวมสภาพที่พึงประสงค์อยู่ในระดับมากที่สุด โดยจุดแข็งคือการแสดงวิสัยทัศน์ร่วมและจุดอ่อนคือการเข้าใจอารมณ์ผู้อื่นและการเสริมสร้างแรงจูงใจ ในด้านของความต้องการจำเป็นพบว่าการเข้าใจอารมณ์ผู้อื่นมีความต้องการสูงสุด รองลงมาคือการตระหนักรู้ในตนเอง การสื่อสารอย่างร่วมรู้สึก การแสดงวิสัยทัศน์ร่วม และการเสริมสร้างแรงจูงใจ ตามลำดับ 2) แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำแบบร่วมรู้สึกของผู้บริหารสถานศึกษาปรากฏผล 5 ด้าน ได้แก่ (1) การเข้าใจอารมณ์ผู้อื่น โดยการสร้างสภาพแวดล้อมการสื่อสารที่เปิดกว้าง จัดกิจกรรมเสริมสร้างมิติสัมพันธ์ และเสริมแรงเชิงบวก (2) การตระหนักรู้ในตนเอง โดยการประเมินตนเอง ฝึกอบรมภาวะผู้นำและรับฟังข้อมูลจากบุคลากร (3) การสื่อสารอย่างร่วมรู้สึก เน้นการสร้างบรรยากาศการสนทนาที่เปิดกว้าง การทำงานร่วมกันและรับฟังอย่างตั้งใจ (4) การแสดงวิสัยทัศน์ร่วม สร้างและเผยแพร่วิสัยทัศน์ ประเมินและวางแผนพัฒนาตามมาตรฐานและติดตามผลอย่างต่อเนื่อง (5) การเสริมสร้างแรงจูงใจ โดยการส่งเสริมความรู้สึกมีส่วนร่วม มอบหมายงานที่เหมาะสม และสนับสนุนการพัฒนาทักษะ