การบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในการพัฒนาชุมชน ตำบลเหมืองหม้อ อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่

ผู้แต่ง

  • พระเจษฎากร มหาวีโร นิสิตระดับปริญญาโท คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตแพร่ ประเทศไทย
  • สายัณห์ อินนันใจ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตแพร่ ประเทศไทย
  • สมจิต ขอนวงศ์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตแพร่ ประเทศไทย

คำสำคัญ:

อปริหานิยธรรม, การมีส่วนร่วมทางการเมือง, การพัฒนาชุมชน

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ระดับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในการพัฒนาชุมชนตำบลเหมืองหม้อ (2) ความสัมพันธ์ระหว่างหลักอปริหานิยธรรมกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในการพัฒนาชุมชนตำบลเหมืองหม้อ (3) แนวทางการบรูณาการหลักอปริหานิยธรรมเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในการพัฒนาชุมชนตำบลเหมืองหม้อ อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ การศึกษานี้เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 379 คน และการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 10 ราย วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยวิธีวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า (1) ระดับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในการพัฒนาชุมชนตามหลักอปริหานิยธรรม 7 โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง (2) ความสัมพันธ์ระหว่างหลักอปริหานิยธรรม 7 กับการมีส่วนร่วมทางการเมือง พบว่า มีความสัมพันธ์เชิงบวกอยู่ในระดับปานกลาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (3) แนวทางการบูรณาการหลักอปริหานิยธรรม 7 เพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมือง ดังนี้ 1) ประชาชนในชุมชนควรร่วมกันกำหนดแนวปฏิบัติที่เพื่อส่งเสริมความเป็นเอกภาพ 2) ควรมีการจัดประชุมอย่างมีประสิทธิภาพด้วยความพร้อมเพรียงและการสื่อสารที่ชัดเจน รวมถึงเปิดรับเทคโนโลยีในพื้นที่ห่างไกล 3) ควรยึดมั่นในกฎระเบียบเดิมแต่พร้อมเปิดรับสิ่งใหม่ 4) ควรเคารพผู้อาวุโสที่มีประสบการณ์และคุณธรรม 5) ควรสนับสนุนสิทธิและบทบาทสตรีอย่างเท่าเทียม 6) ควรรักษาวัฒนธรรมประเพณีเป็นศูนย์กลางของการพัฒนา 7) ควรยกย่องผู้มีคุณธรรมในชุมชนเพื่อเป็นแรงบันดาลใจในการพัฒนาสังคมอย่างต่อเนื่อง

เอกสารอ้างอิง

เขมานันท์ ขบวนฉลาด. (2564) การประยุกต์ใช้หลักอปริหานิยธรรมเพื่อการบริหารจัดการขององค์การบริหาร ส่วนตำบลประทัดบุ อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์. วารสารมหาจุฬาคชสาร, 12(2), 133–142.

ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2564). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชัน.

นวลจันทร์ อนันต์ชื่น. (2561). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ประจวบ แสนทวีสุข. (2560). การพัฒนาชุมชน: แนวคิดและทฤษฎี. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

พระใบฎีกาไพโรจน์ กนฺตธมฺโม (สุปินะ). (2565). การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมพฤติกรรมทางการเมืองแบบมีส่วนร่วมของประชาชนในการเลือกตั้งผู้บริหารท้องถิ่นเทศบาลตำบลจริม อำเภอท่าปลา จังหวัดอุตรดิตถ์. (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรราชวิทยาลัย).

พระมหาหน่อทราย รตนเมธี (นามแก้ว). (2565). การส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองภาคประชาชนตามวิถีประชาธิปไตยในชุมชนบ้านดง ตำบลสวนเขื่อน อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่. (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรราชวิทยาลัย).

สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560. สืบค้นจาก https://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2560/A/040/1.PDF.

สุภาวดี ปันเต็ม. (2565). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในการเลือกตั้งผู้บริหารท้องถิ่นทศบาลตำบลห้วยอ้อ อำเภอลอง จังหวัดแพร่. (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรราชวิทยาลัย).

องค์การบริหารส่วนตำบลเหมืองหม้อ. (2566). แผนพัฒนาท้องถิ่น (พ.ศ. 2566-2570). แพร่: องค์การบริหารส่วนตำบลเหมืองหม้อ.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd ed.). New York: Harper & Row.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-09-23

รูปแบบการอ้างอิง

มหาวีโร พ., อินนันใจ ส., & ขอนวงศ์ ส. (2025). การบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในการพัฒนาชุมชน ตำบลเหมืองหม้อ อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 7(3), 239–250. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSSP/article/view/285045

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย