การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันทักษะการคิดเชิงนวัตกรรมของครูในจังหวัดสุโขทัย

ผู้แต่ง

  • กฤษกร พุ่มนวล ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิจัยและประเมินทางการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร ประเทศไทย
  • ศิฏามาส น้อยสอน ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิจัยและประเมินทางการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร ประเทศไทย
  • ศรีแพร คุ้มสกุล ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิจัยและประเมินทางการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร ประเทศไทย
  • ลาแพน หล้าคำมี ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิจัยและประเมินทางการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร ประเทศไทย
  • ณัฐกานต์ ประจันบาน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร ประเทศไทย

คำสำคัญ:

การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน, ทักษะการคิด, การคิดเชิงนวัตกรรม

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) พัฒนาตัวบ่งชี้ทักษะการคิดเชิงนวัตกรรมของครูในจังหวัดสุโขทัย และ (2) ตรวจสอบความตรงเชิงโครงสร้างของโมเดลการวัดทักษะการคิดเชิงนวัตกรรมของครูในจังหวัดสุโขทัย กลุ่มตัวอย่าง คือ ครูในจังหวัดสุโขทัย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 170 คน ได้มาจากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน (multi-stage random sampling) เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม มาตรประมาณค่า (Rating scale) 5 ระดับตามแนวคิดของลิเคิร์ท ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ จำนวน 25 ข้อ มีค่าอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง 0.214-0.719 และความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.912 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับที่สอง ผลการวิจัยพบว่า 1) ตัวบ่งชี้ทักษะ การคิดเชิงนวัตกรรมของครูในจังหวัดสุโขทัย มีจำนวน 5 องค์ประกอบ 25 ตัวบ่งชี้ ได้แก่ ความมีเหตุมีผล การคิดเชิงระบบ ความคิดสร้างสรรค์ การมีมนุษยสัมพันธ์ และการประเมินความสำเร็จ 2) โมเดลที่สร้างขึ้นมีค่าสถิติจากการวิเคราะห์ ดังนี้ค่า = 284.184, df = 251, p – value = 0.0735, RMSEA =0.028, CFI = 0.990, TLI = 0.988, SRMR = 0.033 แสดงว่าโมเดลมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ น้ำหนักองค์ประกอบของตัวบ่งชี้ มีค่าระหว่าง 0.819-0.960 และ มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ทุกตัว แสดงว่า โมเดลการวัด มีความตรงเชิงโครงสร้างและตัวบ่งชี้ทุกตัวร่วมกันพยากรณ์ตัวแปรตามได้ตั้งแต่ร้อยละ 73.3-84.1

เอกสารอ้างอิง

กุสุมา ไชยช่วย, ขจิตา สมเนตร และ อณรงค์ฤทธิ์ อินทนาม. (2565). การพัฒนาทักษะการคิดเชิงนวัตกรรมด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้วิจัยเป็นฐานสำหรับวิชานวัตกรรม ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสมเด็จพระญาณสังวรในพระสังฆราชูปถัมภ์. วารสารวิจัยและประเมินผลอุบลราชธานี, 11(2), 10-20.

จักรพันธ์ รอดฤทธิ์. (2567). แนวทางการส่งเสริมทักษะการคิดเชิงนวัตกรรมของครูโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิจิตร เขต 1. (การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร).

ชาญณรงค์ วิเศษสัตย์ และ ประสาท เนืองฉิม. (2562). การสังเคราะห์การคิดเชิงนวัตกรรมของนักศึกษาวิชาชีพครู. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 16(1), 451-464.

ชาญณรงค์ วิเศษสัตย์. (2562). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนส่งเสริมทักษะการจัดการเรียนรู้เชิงนวัตกรรมของนักศึกษาวิชาชีพครู. (ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม).

ธีรเดช อนันตชัยกุล. (2566). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดเชิงนวัตกรรมของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 6 รายวิชาวิทยาการคำนวณ. วารสารการบริหารและนวัตกรรมการศึกษา, 6(3), 64-80.

ปิยะพันธุ์ ขันไร่. (2564). องค์ประกอบทักษะการคิดเชิงนวัตกรรม ของครูในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาน่าน เขต 1. (ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี)

ภาวินี จิตต์โสภา, ศิรประภา พฤทธิกุล และ อเชวง ซ้อนบุญ. (2565). ผลการเสริมสร้างทักษะการคิดเชิงนวัตกรรมของเด็กอนุบาลโดยใช้การจัดประสบการณ์การเรียนรู้ตามแนวคิดสะเต็มศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 33(1), 86-102.

เริงณรงค์ ดวงดีแก้ว. (2565). การประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนาทักษะการคิดเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดเล็กในจังหวัดนครพนม. (ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร).

วไลลักษณ์ ทองพลาย และ อารี พันธ์มณี. (2567). การเสริมสร้างทักษะการคิดเชิงนวัตกรรม โดยใช้รูปแบบ CCT-TS Model. วารสารจิตวิทยา มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต, 14(1), 75-83.

วิชัย วงษ์ใหญ่ และ มารุต พัฒผล. (2562). ชี้แนะการคิดเชิงนวัตกรรม. ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้. สืบค้นจาก http://www.curriculumandlearning.com/upload/Books/ชี้แนะการคิดเชิงนวัตกรรม_1572910222.pdf.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2567). การติดตามและประเมินผลการจัดการเรียนการสอนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานที่ส่งเสริมให้ผู้เรียนมีคุณลักษณะและทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. สืบค้นจาก https://www.onec.go.th/th.php/book/BookView/2103.

สุจารี สำอาง. (2564). การพัฒนาแบบวัดทักษะสร้างสรรค์นวัตกรรม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. (การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร).

อรชร ปราจันทร์ และ สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อพัฒนาทักษะการคิดเชิงนวัตกรรมของครู. วารสารการบริหารและนวัตกรรมการศึกษา, 1(2), 53-70.

Garrison, D.R. (2015). Thinking collaboratively: Learning in a community of inquiry. New York: Rutledge.

Sari, D.M.M, & Wardhani, A.K. (2020). Critical Thinking as Learning and Innovation Skill on 21st Century. Journal of English Language and Pedagogy, 3(2), 27-34.

Soper, D. S. (2021). Free statistics calculators. Retrieved from https://www.danielsoper.com/statcalc/.

Swallow, E. (2012). Can innovative thinking be learned. Forbes, 6(3), 1-2.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-29

รูปแบบการอ้างอิง

พุ่มนวล ก., น้อยสอน ศ., คุ้มสกุล ศ., หล้าคำมี ล., & ประจันบาน ณ. (2025). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันทักษะการคิดเชิงนวัตกรรมของครูในจังหวัดสุโขทัย. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 7(2), 407–418. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSSP/article/view/285120

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย