ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อมูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับของไทย

ผู้แต่ง

  • นิทัศนีย์ เจริญงาม ภาควิชาสถิติ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี ประเทศไทย
  • ญาดาภา โชติดิลก ภาควิชาสถิติ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี ประเทศไทย
  • นิตยา ทองหนูนุ้ย ภาควิชาสถิติ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี ประเทศไทย

คำสำคัญ:

อัญมณี, มูลค่าการส่งออก, การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อมูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับของไทย และ (2) สร้างตัวแบบสมการถดถอยพหุคูณที่มีความเหมาะสมในการพยากรณ์มูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับของไทย โดยใช้ข้อมูลทุติยภูมิ เป็นรายไตรมาส ตั้งแต่ไตรมาสที่ 1 ปี พ.ศ. 2548 ถึงไตรมาสที่ 4 ปี พ.ศ. 2567 รวมทั้งหมด 80 ตัว ประกอบไปด้วย มูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับ อัตราการแลกเปลี่ยนเงินบาทดอลลาร์สหรัฐ ดัชนีราคาส่งออกสินค้า ราคาน้ำมันดีเซล อัตราดอกเบี้ย มูลค่าการส่งออกสินค้าอุตสาหกรรม อัตราเงินเฟ้อ และค่าจ้างแรงงานเฉลี่ย จำแนกตามอาชีพ สถิติที่ใช้คือการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ด้วยวิธีการถดถอยทีละขั้น ผลการศึกษาพบว่า 1) ดัชนีราคาส่งออกสินค้า อัตราดอกเบี้ย และมูลค่าการส่งออกสินค้าอุตสาหกรรม ส่งผลกระทบต่อมูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับของไทย 2) ตัวแบบที่เหมาะสมในการพยากรณ์มูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับของไทย คือ ln(EXP) = 10.003(EPI) + 0.009(IR) - 0.0045(IEV) สามารถอธิบายความแปรปรวนมูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับของไทย ได้ร้อยละ 61.40 โดยดัชนีราคาส่งออกสินค้าและมูลค่าการส่งออกสินค้าอุตสาหกรรมส่งผลกระทบต่อมูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับของไทยในทิศทางเดียวกัน ในขณะที่อัตราดอกเบี้ยส่งผลกระทบต่อมูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับของไทยในทิศทางตรงกันข้าม

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงพาณิชย์. (2567). ศูนย์ข่าวกระทรวงพาณิชย์ ข่าวรัฐมนตรี. สืบค้นจาก https://www.moc.go.th/th/content/category/detail/id/4/iid/6981.

กัลยา วานิชย์บัญชา และ ฐิตา วานิชย์บัญชา. (2558). การใช้ SPSS for Windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล. (พิมพ์ครั้งที่ 27). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สามลดา.

ธวัชชัย เทพเปี่ยม และ น้อมจิต กิตติโชติพาณิชย์. (2558). เปรียบเทียบตัวแบบการพยากรณ์ปริมาณการส่งออกน้ำตาลทราบดิบของประเทศไทยโดยวิธีอนกรมเวลาและวิธีการวิเคราะห์การถอถอยเชิงเส้นพหุ. Journal of Science Ladkrabang, 24(2), 77–92.

นราทิพย์ ชุติวงศ์. (2550). ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์จุลภาค. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

พจนันก์ ชัยเกษตรถาวร, นัฏวดี แป้นน้อย และ สมลักษณ์ หอมสิน. (2559). ปัจจัยทางเศรษฐกิจที่มีผลต่อมูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับของไทย. ใน การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 7 (น.663-642). สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2540). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒประสานมิตร.

ศิริชัย พงษ์วิชัย. (2564). การวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติ ด้วยคอมพิวเตอร์. (พิมพ์ครั้งที่ 23). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ. (2568). สถานการณ์ส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับไทยเดือนมกราคม-มีนาคม ปี 2568. สืบค้นจาก https://infocenter.git.or.th/article/article-20250513.

สำนักงานพาณิชย์จังหวัดสมุทรสาทรปราการ. (2568). ข่าวประชาสัมพันธ์. สืบค้นจาก https://samutprakan.moc.go.th/th/content/category/detail/id/161/iid/89926.

สุพินดา วะศินรัตน์. (2539). การศึกษาวิเคราะห์ศักยภาพการส่งออกของอุตสาหกรรมอัญมณี และเครื่องประดับของไทย. (เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

สุภาวดี ศรีสกุล. (2562). การประเมินความสามารถในการแข่งขันของอุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับของไทยในตลาดโลก. (เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

Thai PBS. (2567). เศรษฐกิจ. สืบค้นจาก https://www.thaipbs.or.th/news/content/336034.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-09-23

รูปแบบการอ้างอิง

เจริญงาม น., โชติดิลก ญ., & ทองหนูนุ้ย น. (2025). ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อมูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับของไทย. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 7(3), 89–100. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSSP/article/view/285926

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย