Guidelines for Creating Educational Partners between the Thai Traditional Medicine Establishments and the School of Traditional and Alternative Medicine
Keywords:
Educational Partners, Thai Traditional Medicine Establishments, School of Traditional and Alternative MedicineAbstract
This article aimed to study guidelines for creating educational partners between the Thai traditional medicine establishments and the School of Traditional and Alternative Medicine (STAM). This research methodology was qualitative research by reviewing relevant literature and conducting focus group discussions. There were 18 key informants by sampling purposive including representatives or relatives or employees of Thai traditional medicine entrepreneurs in Mueang district, Chiang Rai province. The tool used in the research was the focus group discussion forms. The data were analyzed by using content analysis techniques. The result of the study found that the Thai traditional medicine establishments that can be developed as educational partners of STAM in all 4 types as follows: 1) Thai traditional medicine hospital (Thai traditional medicine clinic), 2) Traditional pharmacy shop or herbal pharmaceutical, 3) Plant or herb shop, and 4) Health establishments. There are 6 guidelines for creating educational partners between Thai traditional medical establishments and STAM, namely 1) practicum of Thai traditional medicine center for students; 2) a source of study visits for students and personnel; 3) support graduates careers; 4) the market supports herbal products or herbal raw materials; 5) student sources to study to STAM and 6) sources of personnel to enter short-term training courses.
References
กระทรวงสาธารณสุข และองค์กรภาครัฐ - เอกชน. (2560). แผนแม่บทแห่งชาติ ว่าด้วยการพัฒนาสมุนไพรไทย ฉบับที่ 1 (พ.ศ. 2560 - 2564). (พิมพ์ครั้งที่ 2). สมุทรปราการ: บริษัท ทีเอส อินเตอร์พริ้นท์ จำกัด.
คณะกรรมการนโยบายสมุนไพรแห่งชาติ. (2565). (ร่าง) แผนปฏิบัติการด้านสมุนไพรแห่งชาติ ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2566 - 2570. กรุงเทพฯ: ร้านพุ่มทอง.
คณะกรรมการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านสุขภาพแห่งชาติ สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ. (2560). ยุทธศาสตร์ การพัฒนาภูมิปัญญาไท สุขภาพวิถีไท ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2560 - 2564). กรุงเทพฯ: อุษาการพิมพ์.
ชฎาพร แซ่ม้า, กันยานุช เทาประเสริฐ, ปราณี คำแก้ว, รุสนี มามะ และ จินตนา นันต๊ะ. (2566). การประเมินศักยภาพของสถานประกอบการด้านการแพทย์ไทยที่สามารถพัฒนาเป็นหุ้นส่วนทางการศึกษาของวิทยาลัยการแพทย์พื้นบ้านและการแพทย์ทางเลือก. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 10(2), 69-84.
ชรินทร์ สีทับทิม, บุญทัน ดอกไธสง และ บุญเรือง ศรีเหรัญ. (2556). การพัฒนาตัวแบบความเป็นหุ้นส่วนทางการศึกษาสำหรับสังคมไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอิสเทิร์นเอเชีย, 3(2), 165-172.
ชุลีพร แสงเพิ่ม. (2559). แนวทางการรักษาแบบบูรณาการระหว่างแพทย์แผนไทยและแพทย์แผนปัจจุบัน โรงพยาบาลพนัสนิคม อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี. (รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
ธีระพงษ์ อาญาเมือง. (2563). การส่งเสริมสถานประกอบการสปาเพื่อสุขภาพ ในการเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในภาคตะวันออก. (ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
ประกาศ เรื่อง ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2561 – 2580). (13 ตุลาคม 2561). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 135 ตอนที่ 82 ก. หน้า 1.
พระราชบัญญัติการอุดมศึกษา พ.ศ. 2562. (1 พฤษภาคม 2562). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 136 ตอนที่ 57 ก. หน้า 56.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. (6 เมษายน 2560). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก. หน้า 1-90.
วิทยาลัยการแพทย์พื้นบ้านและการแพทย์ทางเลือก มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. (2565). หลักสูตรวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีสมุนไพรและผลิตภัณฑ์เสริมสุขภาพ หลักสูตรใหม่ พุทธศักราช 2566. เชียงราย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
วิทยาลัยการแพทย์พื้นบ้านและการแพทย์ทางเลือก. (2560). ศักยภาพของวิทยาลัยการแพทย์ฯ. สืบค้น 26 มกราคม 2565. จาก https://www.stam2002.com/founding.php.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2579. กรุงเทพฯ: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Journal of Social Science Panyapat

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.