หนี้ต่างประเทศและการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ: หลักฐานเชิงประจักษ์ของประเทศไทย

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์เชิงดุลยภาพในระยะยาวระหว่างหนี้ต่างประเทศและผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศของไทย โดยอาศัยข้อมูลอนุกรมเวลารายไตรมาสในช่วงระหว่างปี พ.ศ. 2548–2564 เพื่อทดสอบความสัมพันธ์เชิงดุลยภาพในระยะยาวตามวิธีของ Johansen & Juselius (1990) โดยการสร้างแบบจำลองจากตัวแปรทางเศรษฐกิจมหภาค ซึ่งประกอบด้วยตัวแปรดัชนีราคาผู้บริโภค หนี้ต่างประเทศระยะสั้น (หรือระยะยาว) ปริมาณเงิน ระดับการเปิดประเทศทางการค้า อัตราดอกเบี้ยที่แท้จริง และผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ ผลการศึกษาพบความสัมพันธ์เชิงดุลยภาพในระยะยาวทั้งในกรณีของหนี้ต่างประเทศระยะสั้นและผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ และหนี้ต่างประเทศระยะยาวและผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ เมื่อทำการทดสอบความสัมพันธ์เชิงเหตุและผลระหว่างผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศและหนี้ต่างประเทศโดยอาศัยค่าสถิติ Wald Test พบว่าการก่อหนี้ต่างประเทศไม่ได้ส่งผลกระทบโดยตรงในลักษณะ Direct Causal Linkage ต่อผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศของไทย ทั้งในกรณีของหนี้ต่างประเทศระยะสั้นและระยะยาว หากแต่การก่อหนี้ต่างประเทศจะส่งผลกระทบในลักษณะความสัมพันธ์เชิงเหตุและผลแบบลูกโซ่ต่อผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศในหลายรูปแบบความสัมพันธ์ อาทิเช่น รูปแบบความสัมพันธ์ที่การก่อหนี้ต่างประเทศระยะยาวจะส่งผลต่ออัตราดอกเบี้ยที่แท้จริง จากนั้นอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงจึงส่งผลไปยังผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศของไทย เป็นต้น