ชุดการสอนเทคนิคการขับร้องเพลงฟ้อนมาลัย
คำสำคัญ:
การขับร้องเพลงไทย, หลักการขับร้องเพลงไทย, เทคนิคการขับร้องเพลงฟ้อนมาลัยบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างและใช้ชุดการสอนเทคนิคการขับร้องเพลงฟ้อนมาลัย และเพื่อศึกษาประสิทธิภาพของการใช้ชุดการสอนเทคนิคการขับร้องเพลงฟ้อนมาลัย
ผู้วิจัยเลือกใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ศึกษาตามแนวคิดของฮัสเซิล เป็นการวิจัยปรากฏการณ์วิทยาเชิงพรรณนา ศึกษาประสบการณ์ด้วยการค้นหาโดยตรง วิเคราะห์ และบรรยายปรากฏการณ์ที่เฉพาะเจาะจง โดยปราศจากการทดสอบสมมุติฐานที่กำหนดไว้ล่วงหน้า ใช้การหยั่งรู้ เน้นความเข้มข้นของข้อมูล มี 3 กระบวนการสำคัญ คือ การหยั่งรู้ การวิเคราะห์ปรากฏการณ์ และการบรรยายปรากฏการณ์ ซึ่งมีผู้ให้ข้อมูลจำนวน 2 คน มีคุณสมบัติ คือ สมัครใจเรียนการขับร้องเพลงไทย มีพื้นฐานการขับร้องเพลงประเภทอื่น สามารถอ่านโน้ตดนตรีไทยได้ สามารถอ่านออกเสียงถูกต้องตามอักขระภาษาไทย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ ชุดการสอนเทคนิคการขับร้องเพลงฟ้อนมาลัย คู่มือครู แผนการสอนจำนวน 6 แผน แบบประเมิน แบบสัมภาษณ์ แบบสังเกต คู่มือผู้เรียน ใบความรู้ แบบฝึกปฏิบัติ การเรียนทั้งหมดจำนวน 10 ชั่วโมง
ผลจากการวิจัยพบว่า ผู้เรียนมีความรู้ความสามารถในการปฏิบัติเทคนิคการขับร้องเพลงฟ้อนมาลัยอยู่ในระดับที่ดี ทั้งเทคนิคเสียงเอื้อน อือ ฮือ เทคนิคการปริบเสียง และเทคนิคการกระทบเสียง และสามารถขับร้องเพลงฟ้อนมาลัยได้อย่างไพเราะ
References
กาญจนา อินทรสุนานนท์. (2540). เทคนิคการขับร้องเพลงไทย. มหาวิทยาลัยศรีนครินวิโรฒประสานมิตร.
คณพล จันทน์หอม. (2539). การขับร้องเพลงไทย. กรุงเทพฯ: โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
ชาย โพธิสิตา. (2550). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: บริษัทอมรินทร์ พริ้นติ้งแอนด์ พับลิชชิ่ง จำกัด.
ณรุทธิ์ สุทธจิตต์. (2538). พฤติกรรมการสอนดนตรี. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณรุทธิ์ สุทธจิตต์. จิตวิทยาการสอนดนตรี. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ท้วม ประสิทธิกุล. (2529). หลักคีตศิลป์. กรุงเทพฯ: บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้งกรุ๊พ จำกัด.
ประดิษฐ์ กัลย์จาฤก. (2535). การพระราชทานเพลิงศพ ท้วม ประสิทธิกุล. กรุงเทพฯ: บริษัทอมรินทร์ พริ้นติ้งกรุ๊พ จำกัด.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2550). หลักการวัดและการประเมินผลการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: เฮ้าส์ ออฟ เคอร์มิสท์
ภาณุภัค โมกขศักดิ์. (2558). การสืบทอดภูมิปัญญาด้านการขับร้องเพลงไทย. กรุงเทพฯ: โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
มนตรี ตราโมท. (2481). ดนตรีไทย. กรุงเทพฯ: เรือนแก้วการพิมพ์
สุมาลี จันทร์ชลอ. (2545). การวัดและการประเมินผล. กรุงเทพฯ: บริษัทพิมพ์ดีจำกัด เพลท หจก สุเนตรฟิล์ม.
สุนันทา สุนทรประเสริฐ. (2543). ปฏิรูปการเรียนรู้ ปฏิรูปการศึกษา.
สุวิทย์ มูลคำ. (2547). 20 วิธีจัดการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ภาพพิมพ์.
Husserl, E. (1963). Ideas: A General Introduction to Pure Phenomenology. Trans. W.R. Boyce Gibson. New York: Collier Books.
