การพัฒนาความสามารถด้านการฟัง – พูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยการใช้สถานการณ์จำลองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบความสามารถด้านการฟัง – พูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยการใช้สถานการณ์จำลองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ก่อนและหลังเรียน 2) เพื่อศึกษาเจตคติต่อการสอนการฟัง – พูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยการใช้สถานการณ์จำลอง กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยคือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 25 ภาคเรียน 1 ปีการศึกษา 2562 จำนวน 25 คน ได้มาโดยการสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม  แบบแผนของการวิจัยเป็นเชิงทดลองแบบกลุ่มเดียวสอบก่อนเรียนและหลังเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้ แบบทดสอบวัดความสามารถด้านการฟัง – พูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร แบบวัดเจตคติต่อการสอนฟัง – พูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยการใช้สถานการณ์จำลอง ดำเนินการทดลองใช้ระยะเวลา 12 สัปดาห์ๆ ละ 2 ชั่วโมง รวมทั้งหมด 24 ชั่วโมง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบที่แบบกลุ่มเดียว และการทดสอบค่าทีไม่เป็นอิสระ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้

1. นักเรียนมีคะแนนความสามารถด้านการฟังภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร ก่อนเรียนเฉลี่ยเท่ากับ 12.00 คิดเป็นร้อยละ 40 และหลังเรียนเฉลี่ย 22.40 คิดเป็น ร้อยละ 74.67 มีคะแนนความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร ก่อนเรียนเฉลี่ยเท่ากับ 25.76 คิดเป็นร้อยละ 25.76 และหลังเรียนเฉลี่ยเท่ากับ 73.80 คิดเป็นร้อยละ 73.80  เมื่อทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ย พบว่าความสามารถด้านการฟัง–พูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยการใช้สถานการณ์จำลอง หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01


2. นักเรียนมีเจตคติต่อการสอนฟัง – พูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยการใช้สถานการณ์จำลอง อยู่ในระดับดี