การตีความแนวคิดเรื่องครุฑในพุทธปรัชญาเถรวาท
คำสำคัญ:
การตีความ, ครุฑ, พุทธปรัชญาเถรวาทบทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาครุฑในพุทธปรัชญาเถรวาท 2) ศึกษาอรรถปริวรรตศาสตร์กับการศึกษาคัมภีร์ในพุทธปรัชญาเถรวาท และ 3) ตีความแนวคิดเรื่องครุฑในพุทธปรัชญาเถรวาท งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงเอกสาร โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากพระไตรปิฎก และเอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับเรื่องการตีความแนวคิดเรื่องครุฑในพุทธปรัชญาเถรวาท จากนั้นได้รวบรวมข้อมูลแล้วนำมาวิเคราะห์ และสังเคราะห์ข้อมูล เพื่อให้ได้องค์ความรู้ตามวัตถุประสงค์
ผลการวิจัยพบว่า
ครุฑในพุทธปรัชญาเถรวาท เป็นเทวดาชั้นล่างประเภทหนึ่ง อยู่ในวิมานสิมพลี กินนาคเป็นอาหาร เป็นบริวารของท้าววิรุฬหก กำเนิดมาจากมนุษย์ผู้ทำบุญเจือปนด้วยโมหะ หลงผิดว่าการฆ่าสัตว์ไม่บาป ผลกรรมทำให้มาเกิดเป็นครุฑ มีกำเนิด 4 อย่าง คือเกิดขึ้นเอง เกิดในครรภ์ เกิดในไข่ เกิดในเถ้าไคล ที่อยู่ของครุฑคือป่าหิมพานต์ เชิงเขาสิเนรุ สวรรค์จาตุมหาราชิกา ครุฑมีจะงอยปากแหลม เป็นครึ่งคนครึ่งนก มีปีกยาว มีกายใหญ่โต บินได้รวดเร็วในอากาศ เมื่อโผบินจะเกิดพายุ ครุฑเป็นศัตรูกับนาค หน้าที่ครุฑคือพิทักษ์ศาสนา ช่วยเหลือผู้มีศีลธรรม อ่อนน้อม ถ่อมตน ถือคำสัตย์ มีความกตัญญูกตเวที และมีมนตราวิเศษชื่อว่าอาลัมพายน์ อรรถปริวรรตศาสตร์กับการศึกษาคัมภีร์ในพุทธปรัชญาเถรวาท เป็นกุญแจดอกสำคัญของการตีความ เป็นการทำความเข้าใจตัวบท และเป็นการอธิบายความให้ถูกต้อง อรรถปริวรรตศาสตร์แนวตะวันออก เรียกว่า พุทธอรรถปริวรรต คือการตีความแนวพุทธ โดยใช้หลักการตีความในคัมภีร์เนตติปกรณ์ ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของการตีความแนวพุทธ ได้แก่ หาระ 16 นัย 5 และสาสนปัฏฐาน 16 นำมาตีความแนวคิดเรื่องครุฑในพุทธปรัชญาเถรวาทให้กระจ่าง และเป็นกลางทำให้สามารถไขข้อความที่น่าสงสัย ออกมาอย่างน่าอัศจรรย์นัก
จากการตีความแนวคิดเรื่องครุฑในพุทธปรัชญาเถรวาทพบว่า ครุฑในพุทธปรัชญาเถรวาทแบ่งเป็น 2 ประเภท ได้แก่ 1) ประเภทบุคลาธิษฐาน คือสัตว์เดรัจฉานประเภทหนึ่ง มีรูปร่างกึ่งเทวดากึ่งนก อยู่ในวิมานสิมพลี กินนาคเป็นอาหาร เป็นศัตรูกับนาค เป็นบริวารของท้าววิรุฬหก และอยู่บนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา มีกำเนิด 4 แบบ คือเกิดในครรภ์ เกิดในฟองไข่ เกิดในสิ่งหมักหมม เกิดขึ้นมาแล้วโตทันที 2) ประเภทธรรมาธิษฐาน คือฝ่ายกุศลจิต จัดเป็นฝ่ายโวทาน มีศรัทธาในพระสงฆ์ ชอบสร้างมหาทาน รักษาศีล เจริญภาวนาเป็นประจำ ส่วนฝ่ายอกุศลจิต จัดเป็นฝ่ายกิเลส มีโมหะจริตหลงผิดว่า การฆ่าสัตว์ปีกไม่เป็นบาป ชอบอาฆาตริษยาต่อผู้อื่น ครุฑในแนวคิดพุทธปรัชญาเถรวาท ไม่มีชีวิตเป็นอมตะ ไม่ใช่ผู้วิเศษ เมื่อสิ้นอายุขัยแล้วจะต้องเกิดในสังสารวัฏ
เอกสารอ้างอิง
ธิดา มิตรกูล. (2527). ศึกษาคติความเชื่อครุฑจากศิลปกรรมแบบเขมรในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปรุตม์ บุญศรีตัน. (2550). วิเคราะห์รูปแบบการตีความในคัมภีร์พุทธศาสนาเถรวาท. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระคึกฤทธิ์ โสตฺถิผโล. (2558). พุทธวจนะ ฉบับภพภูมิ. กรุงเทพมหานคร: อินเทรนด์.
พระมหาสมบูรณ์ วุฑฺฒิกโร. (2556). เอกสารประกอบการบรรยายเรื่องศาสตร์แห่งการตีความแนวพุทธ. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พญาลิไท. (2509). ไตรภูมิพระร่วง. กรุงเทพมหานคร: พระนคร.
พระสมพร สมจิตฺโต (เย็กรัมย์). (2557). การศึกษาครุฑในคัมภีร์พุทธศาสนาเถรวาท. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาคภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ยมโดย เพ็งพงศา. (2521). ศึกษาวิเคราะห์ครุฑและนาคในวรรณคดีบาลีและสันสกฤต. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจารึกตะวันออก. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตยสภา. (2542). พจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุคส์.
วีรชาติ นิ่มอนงค์. (2552). ทฤษฎีอรรถปริวรรตศาสตร์ในคัมภีร์พุทธศาสนาเถรวาท. รายงานการวิจัย. สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ศานติ ภักดีคำ. (2556). ครุฑ. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์.
ศักดิ์ศรี แย้มนัดดา. (2521). ศึกษาวิเคราะห์เรื่องครุฑในวรรณคดีสันสกฤต. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาจารึกตะวันออก. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมบัติ พรศิริเจริญพันธ์. (2559). เฮอร์เมนูติกส์และศาสตร์แห่งการตีความและศิลปะแห่งการเข้าใจ. กรุงเทพมหานคร: วัชรินทร์.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น ไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของบรรณาธิการ