รูปแบบการบูรณาการหลักสัปปายะเพื่อส่งเสริมการพึ่งพาตนเองของผู้สูงวัยในเทศบาลดอยสะเก็ด อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่รูปแบบการบูรณาการหลักสัปปายะเพื่อส่งเสริมการพึ่งพาตนเองของผู้สูงวัยในเทศบาลดอยสะเก็ด อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่
คำสำคัญ:
สัปปายะ, การพึ่งพาตนเอง, ผู้สูงวัยบทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาหลักสัปปายะที่ส่งเสริมการพึ่งพาตนเองของผู้สูงวัยในพระพุทธศาสนาเถรวาท 2) ศึกษาแนวคิดการพึ่งพาตนเองของผู้สูงวัยในเทศบาลดอยสะเก็ด อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ และ 3) นำเสนอรูปแบบการบูรณาการหลักสัปปายะเพื่อส่งเสริมการพึ่งพาตนเองของผู้สูงวัยในเทศบาลตำบลดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ โดยผู้วิจัยทำการเก็บข้อมูลภาคสนาม จากประชากรกลุ่มตัวอย่างผู้สูงวัยและผู้ที่เกี่ยวข้อง จำนวน 31 คน เพื่อทำการวิเคราะห์โดยการใช้หลักสัปปายะเพื่อหาข้อมูลในการส่งเสริมการพึ่งพาตนเองของผู้สูงวัย
ผลการวิจัยพบว่า
1. หลักสัปปายะ หมายถึง สิ่งที่สบายและเกื้อหนุนในการเจริญภาวนาให้ได้ผลดี ประกอบไปด้วยสิ่งต่าง ๆ 7 ประการ คือ 1) ที่อยู่อันเหมาะสม 2) มีแหล่งอาหารอำนวยอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไป 3) มีข่าวสารที่เอื้อต่อปัญญา 4) มีบุคคลที่ทรงภูมิปัญญาเป็นที่ปรึกษาเหมาะสม 5) มีอาหารที่เกื้อกูลต่อสุขภาพ 6) มีสภาพอากาศธรรมชาติแวดล้อมเหมาะสม และ 7) มีอิริยาบถที่สมดุล แนวคิดเรื่องสัปปายะในงานวิจัยนี้ หมายถึง ความสะดวก สบายในการดำรงชีวิตของผู้สูงวัย ส่วนหลักการพึ่งพาตนเองหมายถึง การไม่ให้เป็นภาระของบุคคลอื่น
2. ในประเด็นแนวคิดเรื่องสัปปายะ หมายถึง ความสะดวก สบายในการดำรงชีวิตของผู้สูงวัย ส่วนหลักการพึ่งพาตนเองหมายถึง การไม่ให้เป็นภาระของบุคคลอื่น นอกจากนั้นยังอาจจะสามารถเป็นที่พึ่งแก่คนอื่นได้อีกด้วย ส่วนการพึ่งพาตนเองในหลักคำสอนของพระพุทธศาสนา หมายถึง ธรรมอันกระทำที่พึ่ง ธรรมสร้างที่พึ่ง คุณธรรมที่ทำให้ตนเป็นที่พึ่งของตนได้
3. รูปแบบการบูรณาการหลักสัปปายะเพื่อส่งเสริมการพึ่งพาตนเองของผู้สูงวัยในเทศบาลตำบลดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ พบว่ารูปแบบการบูรณาการนั้นควรเริ่มที่บ้านของผู้สูงวัยเพราะว่าบ้านถือว่าเป็นจุดศูนย์กลางสำคัญของทุกคนในครอบครัว ดังนั้นการปรับปรุงบ้านไม่จำเป็นต้องปรับเปลี่ยนทั้งหลัง มันควรถูกเปลี่ยนเฉพาะบริเวณที่มักเกิดอุบัติเหตุประจำนั่นคือบันได เช่น ควรมีราวจับทั้งสนองข้าง,ไม่ควรปูพรม,ไม่ควรวางสิ่งกีดขวางทางเดิน ฯลฯ ส่วนห้องนอนควรมีอากาศถ่ายเทได้สะดวกและข้างเตียงนอนควรมีราวจับและควรเลือกสีที่มองเห็นได้อย่างชัดเจน ห้องน้ำของพวกเขาควรมีขนาดพอเหมาะกับรถเข็น พวกเขาควรฝึกใช้ฝักบัวอาบน้ำแทนการตักอาบด้วยขัน ประตูในบ้านของพวกเขาควรเป็นบานเลื่อนและปลดล็อคด้านนอก ควรปรับสภาพแวดล้อมให้เหมาะสมหรือเพิ่มสิ่งอำนวยความสะดวกปลอดภัยโดยมีราวยึดจับพยุงตัวและรวมไปถึง วัด สวนสาธารณะ ตลาด และสถานที่ราชการ
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงวัฒนธรรมฝ่ายประมวลเอกสารและจดหมายเหตุ. (2550). กรุงเทพมหานคร: ม.ป.ท.
ชวลิต สวัสดิ์ผล และคณะ. (2559). การดูแลผู้สูงอายุที่อยู่ในสภาวะพึ่งพิงในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย. รายงานวิจัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยสวนดุสิต.
ชณิตา ประดิษฐสถาพร และคณะ. (2555). สุขภาวะจิตของผู้สูงอายุไทยตามแนววิถีพุทธ. รายงานการวิจัย สมาคมพยาบาลสาธรณสุขไทย. วารสารพยาบาลสาธารณสุข, 26(1), 20.
ธีรโชติ เกิดแก้ว. (2547). หลักการจัดระเบียบเพื่อความสมดุลของครอบครัว/สังคม. วารสาร มจร.วิชาการ, 8(14), 80.
พระครูปฐมวรวัฒน์ และคณะ. (2556). ปัจจัยจิตสังคมที่เกี่ยวกับการปรับพฤติกรรมต่อวิถีชีวิตของผู้สูงอายุ.
พระมหากฤษฎา กิตฺติโสภโณ และคณะ. (2561). ผู้สูงอายุต้นแบบตามแนวพุทธ กรณีศึกษาหลวงพ่อวัดบางเบิด จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร, 1(2), 3.
พระพุทธโฆสเถระ. (2548). คัมภีร์วิสุทธิมรรค. แปลและเรียบเรียงโดย สมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาจ อาสภ มหาเถร).
พระพุทธโฆสเถระ. (2554). คัมภีรวิสุทธิมรรค. สมเด็จพระพุฒาจารย (อาจ อาสภมหาเถร), แปลและ เรียบเรียง. กรุงเทพมหานคร: ธนาเพรส.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มาสริน ศุกลปักษ์. กรัณฑรัตน์ บุญช่วยธนาสิทธิ์. (2560). องค์ประกอบบ้านสุขภาพตามแนวคิดสภาวะพฤฒพลังของผู้สูงอายุ: การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 11(ฉบับพิเศษ), 5.
สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช.). (2559). คู่มือระบบการดูแลระยะยาวด้านสาธารณสุขสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในพื้นที่ (Long Term Care). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช.).
สำนักอนามัยสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุ. (2558). การจัดสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
สุนทรี พัวเวส. (2551). ความรู้เกี่ยวกับเรื่องผู้สูงอายุ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สำนักส่งเสริมและพิทักษ์ผู้สูงอายุ.
W.C. Allee, O. Park, A. E. Emerson, et al. (1949). Principles of animal ecology. (Philadelphia: W.B. Saunders, Co.).
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น ไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของบรรณาธิการ