ศึกษาวิเคราะห์การปฏิบัติหลักภิกขุอปริหานิยธรรม ของพระสงฆ์ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการปฏิบัติหลักภิกขุอปริหานิยธรรมของคณะสงฆ์ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา 2) วิเคราะห์การประยุกต์ใช้หลักภิกขุอปริหานิยธรรมของพระสงฆ์ในสังคมไทย งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาจากพระไตรปิฎก คัมภีร์พระพุทธศาสนา เอกสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา พร้อมเอกสารวิชาการเกี่ยวกับอปริหานิยธรรม และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง โดยวิธีวิเคราะห์เชิงพรรณนา
          ผลการวิจัยพบว่า
          1. การปฏิบัติหลักภิกขุอปริหานิยธรรมของคณะสงฆ์ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา เป็นธรรมะเพื่อความเจริญอย่างเดียว ส่งเสริมการรวมตัวร่วมคิดร่วมทำให้เกิดขึ้นในคณะสงฆ์ ไม่ว่าจะเรื่องประชุม เลิกประชุม ต้องพร้อมเพียงกัน เพราะการงานในพระพุทธศาสนาจะต้องรับผิดชอบด้วยกันช่วยกันคิดช่วยกันทำในสิ่งที่ถูกต้อง จะต้องพร้อมเพรียงกันกระทำให้อยู่ในระเบียบวาระประชุม ไม่บัญญัติสิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่บัญญัติขึ้น หลักการปฏิบัติทางพระพุทธศาสนาก็คือคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ไม่มีการบัญญัติเพิ่มเติม ไม่มีการแก้ไข เพราะเป็นบัญญัติที่ออกมาด้วยพระญาณหยั่งรู้ ปัจจุบัน อดีต และอนาคต ตามหลักของการปฏิบัติของพระพุทธเจ้า
          2. วิเคราะห์การประยุกต์ใช้หลักภิกขุอปริหานิยธรรมของพระสงฆ์ในสังคมไทย การเชื่อฟังในเรื่องที่ถูกต้องตามกรอบพระธรรมวินัยนั้น มีความเคารพ อ่อนน้อมถ่อมตน  นับถือภิกษุ ผู้เป็นใหญ่ ถ้าพระภิกษุผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาไม่เห็นด้วยในประเด็นที่ประชุมก็สามารถอธิบายเชิงปรึกษาหารือตามหลักเหตุผลได้ ไม่ลุอำนาจแก่ความอยากที่เกิดขึ้น มีศีลค่อยตรวจสอบกาย วาจา ให้ระวังสิ่งที่มายั่วยุ จากอายตนะภายใน อายตนะภายนอก สมาธิและปัญญาเป็นภูมิคุ้มกัน ไม่ให้ความอยากมาครอบงำ และอยู่ในเสนาสนะป่าเป็นสิ่งแวดล้อมที่สนับสนุนให้เกิดความสงบ อากาศบริสุทธิ์ สุขภาพแข็งแรง ถ้าหากว่ามีเสียงรบกวนมากก็อย่าไปใส่ใจ ปล่อยวาง หนักแน่นมีสติและปัญญา ไตร่ตรองในเรื่องนั้นก็จะพบความสุขทั้งกายและใจในการดำเนินชีวิตของพระสงฆ์ พร้อมต้อนรับภิกษุสามเณร ที่ยังไม่มาขอให้มา ที่มาแล้วขอให้อยู่เป็นสุข พระภิกษุสามเณรทุกรูปที่บวชมาถูกต้องตามพระธรรมวินัย มีศีลเสมอกัน  ปฏิบัติตามกฎระเบียบเหมือนกัน การไม่เห็นแก้ตัว เปิดใจกว้าง ๆ ความไม่หวงที่อยู่ไม่มีอิจฉาริษยา เอื้อเฟื้อแบ่งปันกัน อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข